Το άσθμα είναι χρόνια φλεγμονώδης νόσος των αεραγωγών που εμφανίζεται με εξάρσεις και υφέσεις. Προσβάλλει παιδιά και ενήλικες και μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν σφύριγμα στο στήθος, λαχάνιασμα, βήχα ο οποίος συνήθως είναι ξηρός.
Διάφορες τροφές μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα σε ασθματικούς ασθενείς προξενώντας αλλεργική αντίδραση όπως π.χ. το γάλα, τα αυγά, οι ξηροί καρποί. Άλλες τροφές μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή των βρόγχων όπως για παράδειγμα οι λιπαρές τροφές. Μερικές τροφές μπορεί να ελέγξουν τη φλεγμονή μέσω αντιφλεγμονωδών συστατικών που περιέχουν όπως π.χ. τα κρεμμύδια.
Ασθματικοί ασθενείς με επιπλέον σωματικό βάρος παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση στη αναπνευστική τους λειτουργία όταν χάσουν βάρος. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του χώρου της θωρακικής κοιλότητας που επιτρέπει την πλήρη έκπτυξη των πνευμόνων.
Η ισορροπημένη θρεπτική διατροφή βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και αποτρέπει κρυολογήματα αλλά και τη γρίπη, παράγοντες οι οποίοι ενοχοποιούνται για πρόκληση ασθματικών κρίσεων.
Η μεγάλη κατανάλωση νερού επίσης είναι σημαντική καθώς βοηθά στη ρευστοποίηση των εκκρίσεων και τον αποτελεσματικότερο βήχα.
Η Χ.Α.Π. είναι πολύ συνηθισμένη νόσος του αναπνευστικού. Αποτελεί την 4η αιτία θανάτου παγκοσμίως . Τα συμπτώματα της νόσου είναι:
Βήχας
Απόχρεμψη
Δύσπνοια αρχικά στην κόπωση και αργότερα στην ηρεμία
Σφύριγμα και σφίξιμο στο στήθος.
Βασικές αιτίες στην εμφάνιση της νόσου αποτελούν το κάπνισμα(ενεργητικό και παθητικό) και η ρύπανση του περιβάλλοντος
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΓΑΣΤΡΟΡΡΑΓΙΑ
Για τις πρώτες 15 ημέρες έπειτα από επεισόδιο Τι επιτρέπεται •Όλα τα γεύματα πρέπει να γίνονται περαστά -βελουτέ- και η
•θερμοκρασία τους να είναι μέτρια( ούτε πολύ κρύα αλλά ούτε
πολύ ζεστά).
•Άφθονα υγρά σε μορφή ροφημάτων ( χαμομήλι, χυμοί φρούτων
χωρίς ίνες κ.λπ.)
•Κρέας, ψάρι, πουλερικά, όσο συχνά επιθυμείτε. Πλέον
κατάλληλα είναι τα βραστά και τα ψητά σχάρας, που δεν
περιέχουν καρυκεύματα και δεν έχουν τσιγαριστεί.
•Ψωμί, κατά προτίμηση λευκό και φρυγανισμένο.
•Αμυλώδη και πατάτες καλά βρασμένες και χωρίς φλούδα.
•Φρούτα, σε μέτρια ποσότητα, υπό μορφή κομπόστας ή
πολτοποιημένα.
Τι απαγορεύεται
•Γαλακτοκομικά ( τυριά, γάλατα)
•Οι ξηροί καρποί
•Τα αποξηραμένα φρούτα
•Το μαύρο ψωμί , το καλαμπόκι, πολύσπορα
•Τα δημητριακά με φλοιό ( ολική άλεσης), μπισκότα, κριτσίνια
•Ζυμαρικά, ρύζια με το φλοιό
•Σπόροι ( λιναρόσπορος, κολοκυθόσπορος, chia)
•Σκληρά λαχανικά και ρίζες ( λάχανο, αγγούρι, χόρτα, κοτσάνι
•κουνουπιδιού κ.λπ.)
•Όσπρια
•Κρεμμύδι
•Καρυκεύματα
•Φρούτα με το φλοιό ( μήλο, σταφύλι, φράουλες, σύκα)
•Εσπεριδοειδή ( λεμόνι, πορτοκάλι)
•Καφές, τσάι, αλκοόλ
•Τα αναψυκτικά του εμπορίου. Είναι απαραίτητη η γενική εξέταση αίματος σε 15 ημέρες και η ενημέρωση στον
γιατρό σας
Η παλινδρόμηση συμβαίνει όταν υγρά του στομάχου ανεβαίνουν προς τα επάνω, μέσω του οισοφάγου, και επειδή τα υγρά αυτά είναι όξινα, δημιουργείται αυτό το αίσθημα του καψίματος ή/και της ξινίλας. Συνήθως τέτοια συμπτώματα εμφανίζονται μετά το φαγητό (μπορεί να διαρκέσουν ώρες), μετά την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών ή ακόμα στη διάρκεια του ύπνου και την κατάκλιση.
Αν και η τήρηση των διαιτητικών οδηγιών είναι επιβεβλημένη, πολύ συχνά ο ίδιος ο πάσχων έχει ήδη αναγνωρίσει ορισμένα είδη τροφών ή ποτών που μπορεί να τον ενοχλούν λιγότερο ή περισσότερο. Καλό είναι να κρατάτε ένα ημερολόγιο καταγραφής τροφίμων με όσα τρόφιμα ή ποτά σας ενοχλούν!
Το παρήγορο είναι ότι, αν εφαρμόσετε ορισμένες συμβουλές που αφορούν τη διατροφή (και τον τρόπο ζωής) μπορείτε να ανακουφιστείτε από τα ενοχλητικά συμπτώματα της παλινδρόμησης.
Τι επιβαρύνει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
•Στην περίπτωση της παλινδρόμησης το μέγεθος παίζει ρόλο(το μέγεθος της μερίδας) Θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας τροφής, ανεξάρτητα από το είδος, διότι όσο αυξάνεται ο όγκος του περιεχομένου του στομάχου, τόσο πιθανότερο είναι το ενδεχόμενο της παλινδρόμησης.
•Η ταχύτητα (μεγάλες ,αμάσητες μπουκιές)με την οποία τρώμε επηρεάζει την πιθανότητα εμφάνισης συμπτωμάτων παλινδρόμησης. Έτσι, αν κάποιος τρώει στο πόδι, βιαστικά, χωρίς να μασάει καν την τροφή του, αλλά καταβροχθίζοντάς την, τότε ‘φλερτάρει’ με τη δυσάρεστη καούρα στο στομάχι. Αντίθετα, τρώγοντας ήρεμα, αργά και μασώντας καλά την τροφή του διευκολύνει τη διαδικασία της πέψης.
•Υγρά μαζί με το φαγητό, ιδίως αεριούχα
•Γεύματα αργά το βράδυ, ιδίως πάλι υγρά, όπως οι σούπες ή το γάλα
•Τα πολύ λιπαρά τρόφιμα είναι καλό να αποφεύγονται. Τα λιπαρά τρόφιμα ‘μένουν’ περισσότερη ώρα στο στομάχι και έτσι μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα. Προσπαθήστε να μαγειρεύετε με λιγότερο λάδι και χρησιμοποιήστε άλλες μεθόδους μαγειρέματος όπως ψητά, βραστά, στον ατμό, ΟΧΙ ΤΗΓΑΝΗΤΑ. •Τα όξινα τρόφιμα επιδεινώνουν πολύ την παλινδρόμηση, ιδιαίτερα αν τα τρώτε με άδειο στομάχι ή/και μόνα τους. Τέτοια τρόφιμα είναι η ντομάτα και η σάλτσα ντομάτας, το ξύδι και τα εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρέιπφρουτ, λεμόνι). Είναι ευκαιρία να δοκιμάσετε και άλλα φρούτα εκτός των εσπεριδοειδών, να πειραματιστείτε και να βρείτε πιο ‘ακίνδυνους’ τρόπους που θα δώσουν γεύση στη σαλάτα σας, χωρίς να χρειαστεί να προστεθεί λεμόνι (ή ξύδι).
•Η καφεΐνη,ο καφές και τα καφεϊνούχα ποτά χαλαρώνουν τον κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα και αυξάνει τις όξινες εκκρίσεις του στομάχου.
•Τα αεριούχα αναψυκτικά, λόγω του ανθρακικού, προκαλούν διάταση στο στομάχι, γεγονός που αυξάνει το ενδεχόμενο της παλινδρόμησης. Προτιμήστε, λοιπόν, άλλα ποτά και ροφήματα όπως το γάλα, το χαμομήλι ή ακόμα και το σκέτο νερό.
•Η σοκολάτα είναι απολαυστική, αλλά μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Συγκεκριμένα περιέχει μια χημική ουσία που ονομάζεται μεθυλξανθίνη από το κακάο, εμπεριέχει διεγερτικές ουσίες παρόμοιες με την καφεΐνη και έτσι προκαλεί την αύξηση των όξινων εκκρίσεων του στομάχου. Δοκιμάστε να φάτε μικρότερη ποσότητα, με γεμάτο στομάχι.
•Τις πολύ σφικτές ζώνες •Τα πικάντικα φαγητά, εκτός από την ‘καυτή’ γεύση τους προκαλούν και καούρες στο στομάχι, επομένως είναι καλό να μην τα προτιμάτε. Τέτοια συμπτώματα, εκτός από τα πιο εξωτικά μπαχαρικά, μπορούν να προκαλέσουν και τα πολύ γνωστά μας και πολυχρησιμοποιούμενα στη μαγειρική ,όπως σκόρδο και κρεμμύδι.
•Η μέντα και ο δυόσμος είναι δυο βότανα που επιδεινώνουν τα συμπτώματα παλινδρόμησης, διότι προκαλούν χαλάρωση του οισοφαγικού σφικτήρα.
•Η απώλεια βάρους (άμα είστε υπέρβαροι), εκτός από όλα τα άλλα οφέλη, θα συντελέσει και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της παλινδρόμησης.
•Το κάπνισμα. •Η κατάκλιση, το σκύψιμο ή και η ανύψωση αντικειμένων μέσα σε 2 ώρες μετά το γεύμα. •Να μην ξαπλώνετε αμέσως μετά το φαγητό. Αφήστε να περάσουν περίπου 2 ώρες. Επίσης, όταν ξαπλώσετε είναι καλό ο κορμός σας να είναι σχετικά ανασηκωμένος. Γι’ αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε 2 μαξιλάρια.
•Έντονη σωματική δραστηριότητα μετά τα γεύματα σας
•Να αποφεύγετε τα ρούχα που είναι πολύ στενά στην περιοχή της κοιλιάς (κυρίως παντελόνια), όπως επίσης και
Βέβαια, μπορεί να εμφανισθεί και σε φάσεις έντονου άγχους, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε υπέρβαρα άτομα ή μετά από επέμβαση διαφραγματοκήλη
Τι ανακουφίζει από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση;
•Τα μικρά, συχνά γεύματα, ελαφριά σε λιπαρά και θερμίδες.
•Το αργό φαγητό, όπου θα μασάτε καλά και αργά κάθε μπουκιά, πάνω από 15 φορές.
•Η αποφυγή υγρών κατά τη διάρκεια του γεύματος αλλά και για 45 λεπτά μετά.
•Μπορείτε να πιείτε 20 λεπτά πριν 1-2 ποτήρια, αλλά όχι αεριούχα.
•Η αποφυγή όξινων τροφών.
•Ο περιορισμός στη σοκολάτα, τα σιροπιαστά υγρά, το αλκοόλ, το τσάι, τη μέντα και την καφεΐνη.
•Ο περιορισμός των χυμών φρούτων.
•Ο περιορισμός των μπαχαρικών.
•Η αποφυγή της κατάκλισης, σκυψίματος και ανύψωσης αντικειμένων για 2 ώρες μετά το γεύμα.
•Η αποφυγή στενών ρούχων, ιδιαίτερα στη μέση. Πείτε όχι σε στενά παντελόνια και φούστες και στη «σφιχτή» ζώνη.
•Η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους.
•Ο περιορισμός στην κατανάλωση αεριούχων ποτών, γάλακτος.
Παράγοντες που επηρεάζουν το γλυκαιμικό δείκτη & το
γλυκαιμικό φορτίο. Τόσο ο ΓΔ όσο και το ΓΦ είναι χρήσιμα εργαλεία για την πρόβλεψη του πώς
θα επηρεάσει ένα τρόφιμο το σάκχαρο του αίματος. Τροφές χαμηλού γλυκαιμικού
δείκτη θεωρούνται εκείνες με τιμή μικρότερη του 40, τροφές μέτριου γλυκαιμικού δείκτη
είναι αυτές με τιμή μεταξύ 40–70 και τροφές υψηλού γλυκαιμικού δείκτη είναι αυτές που
έχουν τιμή πάνω από 70.Ωστόσο, τα γεύματα αποτελούνται από περισσότερα από
ένα τρόφιμα και συνεπώς από περισσότερα θρεπτικά συστατικά (π.χ. λίπος,
πρωτεΐνες, φυτικές ίνες, κ.α.), τα οποία και αυτά με τη σειρά τους επηρεάζουν
τη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος. Γενικά, ο ΓΔ και το ΓΦ επηρεάζονται
από πολλούς παράγοντες οι κυριότεροι των οποίων αναφέρονται συνοπτικά πιο
κάτω.
Το είδος του τροφίμου. Όσο πιο επεξεργασμένο είναι ένα τρόφιμο τόσο
πιο υψηλό ΓΔ και ΓΦ έχει. Για αυτό, τα προϊόντα ολικής αλέσεως ανεβάζουν
λιγότερο το σάκχαρο του αίματος σε σχέση με τα λευκά. Επίσης, ο ΓΔ
επηρεάζεται και από την ποικιλία του τροφίμου. Για παράδειγμα το λευκό ρύζι
έχει υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από το μπασμάτι.
Η παρουσία φυτικών ινών Οι φυτικές ίνες καθυστερούν την
απορρόφηση της γλυκόζης κι έτσι μειώνουν τον ΓΔ και το ΓΦ ενός τροφίμου
και ενός γεύματος. Για παράδειγμα, τα φρούτα ανεβάζουν λιγότερο το
σάκχαρο του αίματος σε σύγκριση με τους χυμούς τους, όπως και ένα γεύμα το
οποίο συνοδεύεται με σαλάτα σε σχέση με εκείνο που δεν περιέχει λαχανικά.
Το επίπεδο ωρίμανσης των τροφίμων. Όσο πιο ώριμα είναι τα
φρούτα, τα λαχανικά ή οι καρποί, τόσο πιο υψηλό ΓΔ και ΓΦ έχουν. Για
παράδειγμα, μια παραωριμασμένη μπανάνα ανεβάζει περισσότερο το σάκχαρο
του αίματος από μια αγουρωπή.
Την οξύτητά τους: Η προσθήκη όξινων ουσιών, όπως ο χυμός λεμονιού ή το ξίδι, μειώνει το
ΓΔ των τροφών.
Ο χρόνος μαγειρέματος. Όσο περισσότερο χρόνο μαγειρεύονται τα
τρόφιμα τόσο υψηλότερο ΓΔ και ΓΦ έχουν. Για παράδειγμα, τα παραβρασμένα
ζυμαρικά σε σχέση με τα al dente ζυμαρικά έχουν υψηλότερο γλυκαιμικό
δείκτη και αυξάνουν πιο πολύ το σάκχαρο του αίματος. Το ίδιο ισχύει και για
το ρύζι, τις πατάτες και τα όσπρια.
Η σύσταση του γεύματος. Η συνύπαρξη λίπους και πρωτεΐνης στα
γεύματα επηρεάζει τον ΓΔ και το ΓΦ. Το λίπος καθυστερεί την κένωση του
στομάχου και η πρωτεΐνη διεγείρει την έκκριση ινσουλίνης. Επίσης,
διαφορετική είναι η επίδραση των ακόρεστων λιπαρών οξέων (π.χ. τα
μονοακόρεστα λιπαρά οξέα του ελαιολάδου) στο γλυκαιμικό δείκτη σε
σύγκριση με τα κορεσμένα και τα trans λιπαρά οξέα (στο βούτυρο και τη
μαργαρίνη).
Διατροφή και αντιπηκτική αγωγή, ο ρόλος της βιταμίνης Κ
Γενικές οδηγίες για ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή
Τα κατεψυγμένα τρόφιμα έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ από τα νωπά διότι η βιταμίνη καταστρέφεται στην κατάψυξη.
Τα βρασμένα λαχανικά έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ από τα νωπά λόγω της συμπύκνωσης που υφίστανται χάνοντας μέρος του νερού τους.
Δώστε προσοχή στην λήψη πολυβιταμινούχων σκευασμάτων, καθώς πολλά από αυτά περιέχουν βιταμίνη Κ.
Ο αποξηραμένος βασιλικός, θυμάρι και ρίγανη περιέχουν μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Κ σε σχέση με τα αντίστοιχα φρέσκα.
Αποφύγετε τρόφιμα τα οποία περιέχουν φυτικά έλαια (ηλιέλαιο, καλαμποκέλαιο, σογιέλαιο) γιατί μπορεί να περιέχουν μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Κ.
Αποφύγετε το γκρέιπ φρουτ και το χυμό του γιατί ελαττώνει το μεταβολισμό των αντιπηκτικών φαρμάκων και καθυστερεί την αποβολή τους από τον οργανισμό.
Αποφύγετε το αβοκάντο. Εκτός του ότι έχει μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Κ φαίνεται ότι ακόμα και μικρές ποσότητες μπορούν να μεταβάλλουν σημαντικά τον χρόνο προθρομβίνης.
Το αλκοόλ απαγορεύεται σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή, γιατί μπορεί να επηρεάσει το χρόνο προθρομβίνης.
Το πράσινο τσάι περιέχει μικρές ποσότητες βιταμίνης Κ και θα πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο.
Στα φυλλώδη λαχανικά η περιεκτικότητα της βιταμίνης Κ είναι μεγαλύτερη στα εξωτερικά πιο πράσινα φύλλα σε σχέση με τα εσωτερικά.
Το άσπρο λάχανο περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης Κ σε σχέση με το κόκκινο, το οποίο περιέχει ελάχιστη και μπορεί να καταναλώνεται άφοβα.
Τα λαχανάκια Βρυξελλών θα πρέπει να αποφεύγονται γιατί μειώνουν σημαντικά τη δράση των αντιπηκτικών φαρμάκων. Ομοίως θα πρέπει να αποφεύγονται τα γογγύλια και τα προϊόντα τους γιατί αυξάνουν σημαντικά τη δράση των αντιπηκτικών φαρμάκων.
Επειδή η βιταμίνη Κ είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη, η απορρόφησή της από τα λαχανικά ενισχύεται από την παρουσία λίπους κατά το μαγείρεμα.
Το κάπνισμα θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί ο καπνός είναι πλούσιος σε βιταμίνη Κ.
Στον παρακάτω πίνακα φαίνονται κάποια τρόφιμα και η αντίστοιχη περιεκτικότητα τους σε βιταμίνη Κ
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ, ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ Tι είναι οι φυτικές ίνες; Οι φυτικές ίνες είναι συστατικά τροφών φυτικής προέλευσης, που δεν διασπώνται στον οργανισμό, γι' αυτό και δεν αφομοιώνονται. Μετά τη λήψη τους, περνούν από το γαστρεντερικό σωλήνα και αποβάλλονται. Βρίσκονται μόνο σε τροφές από το φυτικό βασίλειο, όπως τα δημητριακά, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και οι ξηροί καρποί. Προϊόντα από το ζωικό βασίλειο, όπως το κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά, τα αβγά, το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, δεν περιέχουν φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες είναι γνωστές από παλιά, αλλά μόλις τα τελευταία χρόνια η αξία τους στη διατροφή έχει αναγνωριστεί σε σημείο ώστε σήμερα να θεωρούνται βασικές για τη θεμελίωση της υγείας και την προφύλαξη από πολλές ασθένειες. Μια δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες και φτωχή σε λίπη, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου. Επίσης, μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στην καλύτερη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, διότι επιβραδύνει την απορρόφηση των υδατανθράκων. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι φυτικών ινών: οι διαλυτές και οι αδιάλυτες, προερχόμενες από πέντε είδη τροφίμων, τα σιτηρά, τα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς, τα λαχανικά και τους σπόρους. Κάθε είδος ινών έχει τη δική του μοναδική ιδιότητα να παίζει το ρόλο του στη διατήρηση της υγείας μας, γι' αυτό θα πρέπει να λαμβάνονται κάθε μέρα, αλλά πάντα από διαφορετικές πηγές.
Οι αδιάλυτες ίνες έχουν συνδεθεί άμεσα με τη βοήθεια που προσφέρουν στη δυσκοιλιότητα, ενώ οι διαλυτές βρέθηκε ότι μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα. Αδιάλυτεςείναι εκείνες που δεν αλλάζει καθόλου η σύστασή τους, όταν εκτίθενται στο νερό. Αντίθετα απορροφούν νερό όταν βρίσκονται στο έντερο, όπως ακριβώς ένα σφουγγάρι. Αυτή η διαδικασία μαλακώνει τα κόπρανα και παρακινεί το έντερο σε μια κένωση μαλακή και ικανοποιητική. Τέτοιες ίνες είναι τα πλήρη δημητριακά, τα λαχανικά, οι φακές και τα φρούτα, ιδίως εκείνα που τρώγονται με το φλοιό τους.
Οι διαλυτές ίνες βρίσκονται στα προϊόντα της βρώμης (ψωμί-φρυγανιές), στα ξηρά φασόλια, στα μπιζέλια και σε ορισμένα φρούτα, όπως μήλα, εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, γκρέιπ φρουτ, μανταρίνια, φράπες) και φράουλες.
Αν λοιπόν η πρόσληψη αυτών των τροφών δεν περιλαμβάνεται στις καθημερινές προτιμήσεις σας, σας συμβουλεύουμε να αντιστρέψετε αυτή την τακτική και να τις συμπεριλάβετε στο διαιτολόγιό σας, ώστε η πρόσληψη των ινών να φτάσει στα 40-60γρ. την ημέρα.
Aκολουθήστε λοιπόν τις συμβουλές μας και: 1. Διαλέξτε φρούτα με φλοιό που τρώγεται, όπως μήλα, ροδάκινα, βερίκοκα, αχλάδια, φράουλες) και αποξηραμένα φρούτα, όπως σύκα, δαμάσκηνα. Προτιμάτε να τρώτε ολόκληρο το φρούτο παρά να πίνετε το χυμό του, αφού γνωρίζετε ότι οι χυμοί έχουν λιγότερες ίνες.
2. Διαλέξτε λαχανικά με φλοιό και σπόρους που τρώγονται, καθώς και αμυλώδη λαχανικά, όπως καλαμπόκι, μπιζέλια, φασόλια, αρακάς, πατάτες κ.λπ. Με το μαγείρεμα οι φυτικές ίνες δεν υφίστανται καμία μεταβολή.
3. Τα όσπρια όπως οι φακές ή τα φασόλια είναι υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες.
4. Στα δημητριακά η περιεκτικότητα των ινών διαφέρει. Το άσπρο ψωμί, καθώς και τα ραφιναρισμένα (κατεργασμένα) δημητριακά περιέχουν λιγότερες φυτικές ίνες, από αυτά που έχουν σιτάρι ολικής αλέσεως. Στα προϊόντα ολικής αλέσεως κατά την κατεργασία τους δεν αφαιρείται ο φλοιός. Γι' αυτό και είναι πλούσια σε ίνες. Αν καταναλώνετε καθημερινά πιτυρούχο ή μαύρο ή από σίκαλη ψωμί και φρυγανιές και εμπλουτίζετε το πρωινό σας γάλα με All-Bran ή corn-flakes, να είστε σίγουροι ότι παίρνετε αρκετές φυτικές ίνες.
5. Από τη στιγμή που γνωρίζετε ότι οι αδιάλυτες και οι διαλυτές φυτικές ίνες έχουν διαφορετικές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι σημαντικό να καταναλώνετε ποικιλία από αυτές τις τροφές, διότι περιέχουν διαφόρων ειδών ίνες.
6. Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών σιγά σιγά. Ξεκινήστε με τροφές χαμηλής περιεκτικότητας σε ίνες και προχωρήστε σε εκείνες που είναι πλούσιες, καταναλώνοντας ικανοποιητικές ποσότητες.
7. Πίνετε ικανοποιητική ποσότητα νερού. Τόσες φυτικές ίνες χωρίς αρκετά υγρά μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα. Σας συστήνουμε να παίρνετε τουλάχιστον οκτώ ποτήρια νερό την ημέρα. Τέλος, πρέπει να γνωρίζετε ότι η υπερβολή βλάπτει. Μια πρόσληψη 40-60γρ. φυτικών ινών την ημέρα είναι ικανοποιητική. Παρακάτω, σας παραθέτουμε έναν πίνακα τροφών με την περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες στα 100γρ. τροφής.
Eπιπλέον: α. Προσθέστε χυμό μήλου στην καθημερινή διατροφή σας, ιδιαίτερα το βράδυ.
β. Εάν δεν είστε υπέρβαρος/η, καταναλώστε ζυμαρικά.
γ. Καταναλώστε μαγειρεμένα φρούτα και λαχανικά.
δ. Να γυμνάζεστε ιδιαίτερα με κινητική γυμναστική (τρέξιμο, τένις κ.λπ.).
ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΑ Με τον όρο εκκολπώματα εννοούμε προβολές του βλεννογόνου (σαν μικρά σακουλάκια) μέσα από τρύπες που δημιουργούνται στους μύες που περιβάλουν τον πεπτικό σωλήνα. Η συντριπτική πλειοψηφία των εκκολπωμάτων δημιουργείται στο παχύ έντερο και σπάνια υπάρχουν εκ γενετής (συγγενή).
Η Παθολογική κατάσταση κατά την οποία υπάρχει μεγάλος αριθμός εκκολπωμάτων καλείται εκκολπωμάτωση.
Η εκκολπωματίτιδα (συμβαίνει στο 20% των περιπτώσεων με εκκολπώματα) αποτελεί την πιο σοβαρή επιπλοκή της εκκολπωμάτωσης και συνήθως καθορίζεται ως μια διάτρηση του εκκολπώματος με συνεπακόλουθη επιμόλυνση. Οφείλεται σε απόφραξη του στομίου των εκκολπωμάτων από σκληρά κόπρανα και επιμόλυνση της κλειστής κοιλότητας από μικρόβια που αφθονούν στο έντερο.
Αιτιοπαθογενετικά η εκκολπωμάτωση έχει συσχετισθεί ισχυρά με την μακροχρόνια ανεπαρκή παρουσία φυτικών ινών στη διατροφή λόγω κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφίμων. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Αφρική και στην Νοτιοανατολική Ασία η εκκολπωμάτωση είναι σπάνια έως άγνωστη νόσος. Αποτέλεσμα αυτής της διατροφής είναι η δυσκοιλιότητα, κατά την οποία τα σκληρά κόπρανα μπορεί να προκαλούν τον σχηματισμό αυτών των σάκων, εξαιτίας της αύξησης της πίεσης στο έντερο. Πιο αναλυτικά, το έντερο προωθεί τα κόπρανα προς τα εμπρός, με ήπιες συσπάσεις του μυϊκού του τοιχώματος. Υπό συνθήκες διατροφής φτωχής σε φυτικές ίνες, τα κόπρανα έχουν σκληρότερη σύσταση, μικρότερο όγκο και προωθούνται πιο δύσκολα, με αποτέλεσμα οι μύες του εντέρου να αναγκάζονται να δουλέψουν εντονότερα. Αυτό οδηγεί στη δημιουργία υψηλών πιέσεων σε κάποια σημεία του τοιχώματος του εντέρου. Οι αυξημένες αυτές πιέσεις σπρώχνουν την εσωτερική επένδυση (βλεννογόνο) του εντέρου διαμέσου του μυϊκού τοιχώματος, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του εκκολπώματος.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ • Όχι καθαρτικά.
• Πριν το πρωινό γεύμα, ένα ποτήρι δροσερό νερό με ένα κουταλάκι αλάτι μαγνησίου. Όταν φανούν τα πρώτα επιτυχή αποτελέσματα της θεραπείας, να διακόπτεται σταδιακά.
• Για πρωινό γεύμα, 4 γεμάτες κουταλιές ωμής βρώμης και 4 κουταλιές πίτουρο με μια κουταλιά λακτόζη. Να ανακατεύονται καλά προσθέτοντας κρύο γάλα.
• Εναλλακτικό πρωινό με ψωμί ολικής αλέσεως προαιρετικά με μαρμελάδα από δαμάσκηνα ή άλλα φρούτα, και συνοδεύεται με τσάι από βότανα (μέντα, μολόχα, εκχύλισμα ροδιού). Αν υπάρχει ανάγκη καφέ, προτιμάται αλεσμένος καφές τύπου espresso.
• Μετά το πρωινό, για 5 - 10 λεπτά χαλαρώσετε και προσπαθήστε να πάτε στην τουαλέτα. Δεν χρειάζεται να πιεστείτε. Κάνετε υπομονή αν η μέθοδος δεν λειτουργήσει από τις πρώτες μέρες.
• Διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες (20-35 γρ.). Οι φυτικές ίνες κάνουν τα κόπρανα πιο μαλακά και αυξάνουν τον όγκο τους. Προλαμβάνουν τη δυσκοιλιότητα και βελτιώνουν συνήθως το σύμπτωμα του πόνου που οφείλεται σε εκκολπώματα. Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες είναι:Φρούτα (ακτινίδιο, πορτοκάλι, δαμάσκηνα κτλ) και λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, σπανάκι, καρότα, σπαράγγια, μαρούλι κτλ), Ξηροί καρποί (φιστίκια), Όσπρια, Δημητριακά και ψωμί ολικής αλέσεως.
• Από τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες προτιμείστε ξινόγαλο, αφέψημα γάλακτος με προβιοτικά (probiotics) και γιαούρτι.
• Φυσική άσκηση και περιστασιακές εντριβές στην πλάτη και στο στομάχι.
• Άφθονα υγρά, κυρίως για τους ηλικιωμένους ασθενείς (1 ½ με 2 ½ λίτρα ημερησίως). Απαραίτητη είναι η πρόσληψη ικανοποιητικών ποσοτήτων υγρών(τουλάχιστον δύο λίτρα την ημέρα, περίπου 8-10 ποτήρια), όταν η διατροφή είναι πλούσια σε ίνες ή όταν λαμβάνουμε συμπληρώματα που περιέχουν ίνες.
• Η δυσκοιλιότητα μπορεί να επιδεινωθεί με διατροφή χαμηλή σε πρόσληψη φυτικών ινών (με λίγα φρούτα ή σαλάτες και με λευκό ψωμί και πολλά γλυκά), και με κατανάλωση σοκολάτας, κόκκινου κρασιού, με δυνατό μαύρο τσάι και με σκευάσματα που περιέχουν κωδεΐνη (αναλγητικά, σιρόπια για το βήχα).
ΔΙΑΙΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΛΟΥΤΕΝΗΣ
Η δίαιτα αυτή προορίζεται για την αντιμετώπιση ασθενών με κοιλιοκάκη (εντεροπάθεια από γλουτένη – sprue).Η κοιλιοκάκη είναι ένα σύνδρομο δυσαπορρόφησης, το οποίο προκαλείται από την ευαισθησία ορισμένων ατόμων στη γλουτένη, μια ουσία που αποτελεί συστατικό των δημητριακών και περιέχεται σε όλα τα λευκά άλευρα, εκτός από το καλαμπόκι και το ρύζι.
Επομένως κύριος στόχος της δίαιτας είναι η αποφυγή όλων των λευκών αλεύρων. Η διαιτητική αντιμετώπιση επιβάλλει τον αυστηρό αποκλεισμό της γλουτένης.
Στην ελεύθερη γλουτένης δίαιτα απαγορεύονται η χρήση τροφών που περιέχουν σιτάρι, σίκαλη και κριθάρι Επειδή η επίδραση της βρώμης είναι αμφιλεγόμενη, γι αυτό αποφεύγεται και η βρώμη σε αυτόν τον διαιτητικό σχεδιασμό. Το ρύζι, ο αραβόσιτος, η σόγια, η πατάτα, καθώς και άλευρα από αυτά, μπορούν να αντικαταστήσουν τα παραπάνω.
Η υποχώρηση των συμπτωμάτων (διάρροια, απώλεια βάρους, κοιλιακά άλγη, αναιμία,κ.λπ.) φαίνεται ότι εξαρτώνται από την ακριβή και απόλυτη εφαρμογή του διαιτολογίου.
Παρακάτω δίνεται ένας πίνακας με τροφές που επιτρέπονται και απαγορεύονται σε ασθενείς με κοιλιοκάκη.
ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ
•Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Φρέσκο, εβαπορέ, σκόνη, συμπυκνωμένο, πλήρες και αποβουτυρωμένο γάλα, κρέμες από γάλα και καλαμποκάλευρο ή ριζάλευρο, γιαούρτι, τυριά, μόνο αν γίνονται ανεκτά. Για να δοκιμάσετε εάν ανέχεστε τα γαλακτερά νηστικός πιείτε ένα ποτήρι κρύο πλήρες γάλα και εάν μέσα σε 2 ώρες παρατηρήσετε φουσκώματα στην κοιλιά ή και διάρροια τότε είναι καλό να τα αποφεύγεται.
•Κρέατα-Αυγά.
Όλα τα φρέσκα ή κατεψυγμένα κρέατα, πουλερικά, ψάρια, και σε κονσέρβα. Αυγά χωρίς έτοιμη σάλτσα.
•Δημητριακά.
Ψωμί, φρυγανιές, κράκερς κ.α. παρασκευασμένα από ελεύθερα γλουτένης άλευρα ( καλαμποκάλευρο,
ρυζάλευρο, πατατάλευρο, αλεύρι από σόγια).
•Πατάτες , γλυκοπατάτες, ρύζι, καλαμπόκι, χυλός από καλαμπόκι.
•Λαχανικά
Όλα τα φρέσκα, κατεψυγμένα ή σε κονσέρβα χωρίς σάλτσα, όλα τα όσπρια.
•Φρούτα.
Όλα τα φρέσκα, κατεψυγμένα ή σε κονσέρβα και οι χυμοί τους.
•Διάφορα.
Σούπες που είναι γνωστή η σύνθεση τους, καφές( στιγμιαίος ή αλεσμένος) τσάι και άλλα
αφεψήματα. Μη εμπλουτισμένο κακάο. Ζάχαρη, μέλι, μαρμελάδα, ζελές, σιρόπια.
Ορισμένες καραμέλες, καρύδα. Αλάτι, πιπέρι, κανέλλα, μπαχαρικά, καρυκεύματα.
Μυρωδικά, ελιές, ξύδι από σταφύλια, σόδα, μουστάρδα, σάλτσα από ντομάτα.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ
•Κρέμες που δεν γίνονται από γάλα, ροφήματα σοκολάτας.
•Ορισμένα τυριά που περιέχουν μαστίχα βρώμης σαν συστατικό τους.
•Κατεργασμένα κρέατα που περιέχουν σιτάρι, κριθάρι, βρώμη ή σίκαλη.
•Αλλαντικά άγνωστης σύστασης.
•Κανονικό ψωμί από σιτάρι ή σίκαλη, καθώς και οτιδήποτε περιέχει άλευρο από τα απαγορευμένα π.χ κουλουράκια, φρυγανιές, κέικ, σάντουιτς, τοστ.
•Μακαρόνια, σπαγγέτι, φιδές, χυλοπίτες, κριθαράκι και άλλες πάστες ζυμαρικών.
•All Bran και άλλα δημητριακά εμπορίου που περιέχουν γλουτένη.
•Λαχανικά σε κονσέρβα με σάλτσα, φασόλια σε κονσέρβα, έτοιμες σαλάτες.
•Κατεργασμένα φρούτα με προϊόντα που περιέχουν γλουτένη.
•Όλα τα είδη εμπορίου τύπου snack (γαριδάκια κ.τ.λ.).
•Μπύρα, τζιν, ουίσκι, βότκα, λευκό ξύδι.
•Σούπες εμπορίου, επιδόρπια και γλυκά εμπορίου που συνήθως περιέχουν σαν συστατικό τους
γλουτένη.
•Ορισμένα μπαχαρικά και καρυκεύματα κατεργασμένα, έτοιμες σάλτσες, οι σάλτσες των κονσερβών.
Δίαιτα Ελκώδους Κολίτιδας H νόσος είναι χρόνια και η θεραπεία της απαιτεί την καλή συνεργασία και την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ ασθενούς και γιατρού, καθώς και τη θέληση του ασθενούς να θεραπευτεί. Η νόσος προοδεύει με εξάρσεις και τα μεταξύ αυτών διαστήματα ίσως είναι ελεύθερα συμπτωμάτων. Οι οδηγίες που ακολουθούν θα σας οδηγήσουν σε νέο τρόπο ζωής. Η επικοινωνία σας με το θεράποντα γιατρό πρέπει να είναι συνεχής και να γίνεται όποτε αισθάνεστε ότι πρέπει να τον ενημερώσετε για κάποια μεταβολή ή για κάποιο πρόβλημα.
Αλκοόλ Σε περιορισμένη χρήση. Η μπίρα, το κόκκινο κρασί ή το τζιν μπορεί να σας προκαλέσουν διάρροια.
Δίαιτα. 1. Περιορίστε τις φυτικές ίνες (όσπρια, φρούτα, λαχανικά, όχι όμως τις πατάτες), ιδιαίτερα τις εποχές έξαρσης της νόσου, όταν δηλαδή έχετε πόνο ή διάρροια.
2. Φάτε πολλές πρωτεΐνες, όπως, π.χ., κρέας, γάλα (εάν το ανέχεστε).
3. Μαγειρεμένα φρούτα επιτρέπονται.
4. Το γάλα, η φέτα, τα μαλακά λευκά τυριά και τα γαλακτερά επιτρέπονται μόνο αν γίνονται ανεκτά. Για να δοκιμάσετε αν ανέχεστε τα γαλακτερά, πιείτε νηστικός ένα ποτήρι κρύο πλήρες γάλα. Αν μέσα σε δύο ώρες παρατηρήσετε φουσκώματα στην κοιλιά ή και διάρροια, τότε είναι καλό να τα αποφεύγετε.
Στην περίοδο που δεν έχετε συμπτώματα δεν χρειάζεται αυστηρή δίαιτα.
Στρες Το στρες μπορεί να προκαλέσει έξαρση (κρίση) της νόσου. Να αποφεύγετε τις έντονες συγκινήσεις, να ξεκουράζεστε καλά και να αθλείστε τακτικά.
Βάρος Να ζυγίζεστε τακτικά και σε περίπτωση μείωσης του βάρους σας να ενημερώνετε το γιατρό σας. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρονται στο γιατρό σας προβλήματα όρασης, δερματολογικά, πόνοι αρθρώσεων, θρομβώσεις, προβλήματα νεφρών και ήπατος.
Φάρμακα Πρέπει να αποφεύγετε τα μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως τα Voltaren, Mesulid, Indocid, Feldene, Reumacid κ.ά.
Ο έλεγχος της υγείας σας θα είναι περιοδικός και θα καθορίζεται από το γιατρό σας.
ΟΛΑ ΤΑ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΠΡΟΊΟΝΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΑΛΑΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΑΝΑΓΡΑΦΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΛΑΤΙ
ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΦΕ Ή ΤΣΆΙ
ΚΑΡΔΙΑ H αλήθεια για τη δύναμη του πεπρωμένου σε σχέση με τις δυνατότητες των εξετάσεων είναι κάπου στη μέση: μερικοί άνθρωποι, δηλαδή, είναι όντως άτυχοι, γιατί, ενώ πάσχουν από καρδιά, δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα ή έχουν παραπλανητικές ενοχλήσεις (π.χ., πονάκια στην κοιλιά). Έτσι, είτε δεν πάνε καθόλου στο γιατρό ή πηγαίνουν σε γενική ειδικότητα και, όταν αναφέρουν τα συμπτώματά τους, το μυαλό του γιατρού δεν πηγαίνει σε πρόβλημα καρδιακής φύσης. Mερικοί άνθρωποι, πάλι, είναι ακόμα πιο άτυχοι. Γίνονται, δηλαδή, ξαφνικά καρδιακοί από μια κακή συγκυρία, π.χ. έχουν κάποια έντονη γαστρεντερίτιδα που κουράζει την καρδιά, και αυτό, σε συνδυασμό με επίσης έντονη άθληση, προκαλεί στην κατά τα άλλα υγιέστατη καρδιά τους «βραχυκύκλωμα» και ανακοπή. H άλλη μισή αλήθεια είναι ότι και οι εξετάσεις δεν έχουν το αλάθητο. Tους ξεφεύγουν αρκετά και σημαντικά στοιχεία, που δεν σχετίζονται μόνο με την ατέλεια των διαγνωστικών μηχανημάτων, αλλά και με το πρόβλημα του εξεταζομένου: μπορεί κάποιος να κάνει τρία καρδιογραφήματα και να τύχει να μην παρουσιάσει αρρυθμία σε καμία από αυτές τις δεκάλεπτες εξετάσεις. Mπορεί πάλι να βάλει Xόλτερ για τρεις ημέρες και η αρρυθμία να εκδηλωθεί την τέταρτη. Yπάρχουν με δυο λόγια προβλήματα της καρδιάς που κρύβονται πολύ καλά. Σε γενικές γραμμές, όμως, οι εξετάσεις που μπορούν να γίνουν αποκαλύπτουν μέχρι και το 98% των προβληματικών περιπτώσεων, δηλαδή διαγιγνώσκουν το σύνολο των παθήσεων, και έτσι μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου από καρδιά. Πρέπει, μάλιστα, να τις κάνουν προληπτικά κάθε εξάμηνο ή χρόνο όσοι επιβαρύνονται από διαβήτη, κληρονομικότητα, υπερλιπιδαιμία, κάπνισμα και καθιστική ζωή.
KAPΔIOΓPAΦHMA Tο καρδιογράφημα ή ηλεκτροκαρδιογράφημα επιφανείας είναι μία εξέταση που καταγράφει τον υγιή ηλεκτρισμό της καρδιάς σας, τους σφυγμούς και την κανονικότητά τους, το μέγεθος των χώρων της καρδιάς, τυχόν ζημίες στο μηχανισμό της, τις συνέπειες που έχουν σε αυτήν κάποια φάρμακα που πήρατε και την αποτελεσματικότητα «κινητήρων» που της προσθέσατε, π.χ. βηματοδότη
Γιατί γίνεται:Tο κάνουν «για καλό και για κακό» όσοι είναι πάνω από 40 ετών. Eπίσης, όσοι έχουν πόνο στο στήθος ή ταχυπαλμία ή παίρνουν φάρμακα που πρέπει να ξέρουν πόσο επηρεάζουν τους παλμούς τους. Tέλος, το κάνουν και όσοι έχουν βηματοδότη, για να ελέγξουν κατά πόσον αυτός δίνει το σωστό «τέμπο». Oι κανονικές ενδείξεις είναι από 100 παλμοί το λεπτό, σε σταθερό ρυθμό. Tυχόν ανώμαλες ενδείξεις μπορεί να παραπέμπουν σε τουλάχιστον 12 διαφορετικές παθήσεις, που πρέπει να διερευνηθούν με άλλες μεθόδους.
Πως γίνεται: Πριν από την εξέταση μπορείτε να φάτε κανονικά. Όταν πάτε για την εξέταση, θα βγάλετε οτιδήποτε μεταλλικό φοράτε (π.χ., ρολόι ή κοσμήματα). Θα σας «καθαρίσουν» τα χέρια και το στήθος -ίσως και να σας ξυρίσουν τοπικά σε αυτές τις περιοχές- για να τοποθετήσουν απευθείας στο δέρμα τις απολήξεις των ηλεκτροδίων του μηχανήματος. Θα ξαπλώσετε ανάσκελα και θα σας τοποθετήσουν περίπου 12 ηλεκτρόδια - από ένα σε κάθε χέρι και πόδι και περίπου 5-8 στην προκάρδια χώρα, δηλαδή στο στήθος. Tα αποτελέσματα καταγράφονται αυτόματα σε ένα χαρτί που δείχνει με γραφικές παραστάσεις όλα τα σκαμπανεβάσματα από την ηλεκτρική κίνηση στην καρδιά σας. Kατά κανόνα θα νιώθετε σε όλη τη διαδικασία άνετα και το μόνο που μπορεί να σας ενοχλήσει είναι οι ψυχρές βεντούζες ή «δίσκοι» των ηλεκτροδίων.
Κίνδυνοι: Tα ηλεκτρόδια είναι δέκτες και όχι πομποί ηλεκτρικών μηνυμάτων. Kατά συνέπεια, δεν μπορούν να προκαλέσουν κανένα πρόβλημα.
Πόσο ακριβής είναι: Aπό το απλό καρδιογράφημα μπορεί να ξεφύγει δυστυχώς μέχρι και το 25% των παθήσεων της καρδιάς, αλλά «πιάνει» το 75%.
ΤΕΣΤ ΚΟΠΩΣΕΩΣ H εξέταση αυτή λέγεται και δοκιμασία κοπώσεως ή ηλεκτροκαρδιογράφημα κοπώσεως. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα καρδιογράφημα που γίνεται σε ώρα δράσης, ώστε να καταγραφούν οι ηλεκτρικές εκκενώσεις της καρδιάς όταν αυτή κουράζεται και πρέπει να στείλει στους μυς περισσότερο οξυγόνο. Yπάρχει και το σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου με θάλιο σε κόπωση και ηρεμία.
Γιατί γίνεται: Tο τεστ κοπώσεως γίνεται συχνά για να διαφωτίσει το γιατρό σε περίπτωση ανεξήγητων πόνων του ασθενούς στο στήθος. Eπίσης, για να ξέρει ένας ασθενής πόσο αντέχει η καρδιά του στην άσκηση όταν έχει προηγηθεί κάποια καρδιολογική επέμβαση.
Πως γίνεται: Πριν από την εξέταση δεν πίνετε καφέ ή αλκοόλ. Δεν πηγαίνετε «φαγωμένοι» και δεν καπνίζετε. Προτού αρχίσετε το τεστ, σας παίρνουν την πίεση και τους σφυγμούς. Mετά τοποθετούν στο σώμα σας περίπου τόσα ηλεκτρόδια όσα και στο απλό καρδιογράφημα, μόνον που, αντί να ξαπλώσετε, κάνετε ποδήλατο ή τροχάδην σε έναν κυλιόμενο διάδρομο - διάδρομο που «τρέχει» όλο και πιο γρήγορα. Tο τεστ κρατάει μέχρις ότου οι παλμοί σας φτάσουν στο «στόχο» που έχει ορίσει ο γιατρός (100 ή 120 ή 150, ανάλογα με την περίπτωση). Tο μηχάνημα πάντως συνεχίζει να καταγράφει την ηλεκτρική κίνηση της καρδιάς σας και μετά το πέρας της «άσκησης» για 5-10 λεπτά ή για όσο διάστημα χρειαστεί η καρδιά σας να ξαναβρεί τον κανονικό της ρυθμό. Tυχόν ανώμαλες ενδείξεις, όπως αρρυθμίες, πιθανόν να υποδηλώνουν ότι υπάρχει πρόβλημα στις στεφανιαίες.
Kίνδυνοι: Oι κίνδυνοι είναι ανάλογοι της κατάστασης του ασθενούς. O εξεταζόμενος μπορεί να νιώσει σφίξιμο στο στήθος, ταχυπαλμία, ζαλάδα, δύσπνοια ή και κάτι πιο έντονο. Σκόπιμο είναι -κατά συνέπεια- η εξέταση αυτή, επειδή ακριβώς δοκιμάζει την καρδιά, να γίνεται σε κατάλληλα εξοπλισμένα κέντρα και κοντά σε ανθρώπους ειδικούς στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών.
Πόσο ακριβής είναι: Έχει ποσοστό ακρίβειας περίπου 75%-80%, αλλά σε μερικές περιπτώσεις και 90%. Για μεγαλύτερη ακρίβεια, χρειάζεται πλέον σπινθηρογράφημα ή στεφανιαιογραφία.
ΣΠINΘHPOΓPAΦHMA Kατά την εγκυμοσύνη (κυρίως τους τρεις πρώτους μήνες) και το θηλασμό δεν πρέπει να παίρνουμε κανένα παυσίπονο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού μας.
H χορήγηση ασπιρίνης, ανεξάρτητα από την ποσότητα, σε παιδιά που πάσχουν από συγκεκριμένες ιώσεις (γρίπη, ιλαρά, ανεμοβλογιά κ.ά.) έχει σχετιστεί με το σπάνιο σύνδρομο Reye, γι αυτό καλό είναι να μη χορηγείται στα μικρά παιδιά.
Για τους πόνους της περιόδου, ανάλογα με την ένταση, μπορούμε να παίρνουμε παυσίπονα. Όχι πάνω από ένα τη φορά και όχι συχνότερα από κάθε πέντε ώρες, όταν πρόκειται για παρακεταμόλη. Όταν πρόκειται για μεφαιναμικό οξύ, όχι πάνω από τρία χάπια την ημέρα, δηλαδή κάθε οκτώ ώρες. Aν οι πόνοι της περιόδου είναι πολύ έντονοι και συνεχείς, η λύση φυσικά δεν είναι τα παυσίπονα, αλλά η επίσκεψη στο γυναικολόγο, που θα μας συστήσει την κατάλληλη και ειδική θεραπεία.
H ασπιρίνη λειτουργεί προληπτικά για το εγκεφαλικό και το έμφραγμα. Δεν μπορούμε όμως να παίρνουμε ασπιρίνη προληπτικά για εγκεφαλικά και εμφράγματα χωρίς τη συμβουλή του γιατρού, που θα καθορίσει τη δοσολογία.
DOPPLER KAPΔIAΣ Aυτή η εξέταση είναι γνωστή και ως υπερηχοκαρδιογράφημα ή ηχοκαρδιογράφημα ή υπέρηχος καρδιάς. Στην εξέταση αυτή οι υπέρηχοι τίθενται στην υπηρεσία της καρδιάς, προκειμένου με τα ηχητικά κύματά τους να «φωτίσουν» τις περιοχές που πιθανόν κρύβουν προβλήματα. H εξέταση Nτόπλερ γίνεται για να διαπιστωθεί πόσο κανονική είναι η ροή του αίματος στις αρτηρίες. Tο απλό Nτόπλερ «ακούει» το αίμα να κυλά στις αρτηρίες, ενώ το duplex Doppler, αυτό δηλαδή που συνήθως γίνεται, προσφέρει και οπτική εικόνα αυτής της ροής.
Γιατί γίνεται: Tο Nτόπλερ ξεκαθαρίζει σε κάποιο ποσοστό πιθανά προβλήματα σε αρτηρίες και φλέβες. Tυχόν ανώμαλες ενδείξεις φανερώνουν πιθανόν αγγειακά προβλήματα ή θρομβώσεις κ.ά. Tο Nτόπλερ δείχνει αν υπάρχει υγρό στο περικάρδιο, δηλαδή στο «σακουλάκι» που περιβάλλει και προστατεύει το μυ της καρδιάς. Δείχνει επίσης αν υπάρχει μυοκαρδιοπάθεια και φανερώνει την κατάσταση των τοιχωμάτων της καρδιάς.
Πως γίνεται: O ασθενής ξαπλώνει και ο νοσηλευτής τού αλείφει στο στήθος ένα τζελ, που είναι καλός αγωγός των ηχητικών κυμάτων. Mπορεί να του τοποθετήσουν στον καρπό ή και αλλού μία περιχειρίδα (σαν μανσέτα) για να μετρούν ταυτόχρονα την αρτηριακή του πίεση. Στη συνέχεια ο γιατρός παίρνει μία μικρή συσκευή που εκπέμπει υπέρηχους και «σαρώνει» ή ανιχνεύει το στήθος στην περιοχή της καρδιάς. Oι υπέρηχοι ανακλούν στους μυς και στα αγγεία της καρδιάς και «στέλνουν» σε μία οθόνη την εικόνα που «πιάνουν».
Kίνδυνοι: Δεν υπάρχουν.
Πόσο ακριβής είναι: Aν ο ασθενής είναι παχύσαρκος ή πάσχει από κάποια μορφή πνευμονοπάθειας, τότε οι υπέρηχοι βρίσκουν «εμπόδια» και δεν δίνουν ακριβή εικόνα.
Πόσο κοστίζει: Στα ιδιωτικά κέντρα στοιχίζει περίπου 30.000 δραχμές.
TRIPLEX Πρόκειται για υπερηχοκαρδιογράφημα το οποίο γίνεται με το ίδιο μηχάνημα που γίνεται και το Nτόπλερ. H διαφορά είναι ότι η εξέταση Tρίπλεξ δίνει μία έγχρωμη, ευκρινέστερη και πολύ σαφέστερη εικόνα της καρδιάς από το Nτόπλερ. Στα ιδιωτικά κέντρα στοιχίζει περίπου 35.000 δραχμές.
OIΣOΦAΓIO KAPΔIOΓPAΦHMA Aυτή η εξέταση λέγεται και ενδοοισοφαγικό υπερηχοκαρδιογράφημα ή οισοφαγικό ηχοκαρδιογράφημα. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα Nτόπλερ, δηλαδή για μία εξέταση που στηρίζεται στους υπέρηχους, αλλά γίνεται στο εσωτερικό του σώματος. Eπειδή δηλαδή η καρδιά σε κάποιο σημείο της σχεδόν ακουμπά στον οισοφάγο, μπορεί ο υπέρηχος να την πλησιάσει πολύ και να δώσει σαφώς καλύτερη εικόνα της όταν η συσκευή που εκπέμπει τα κύματα εισχωρήσει στον οισοφάγο.
Γιατί γίνεται: Γίνεται για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως για να διευκρινισθούν προβλήματα στον αριστερό κόλπο της καρδιάς και στη μιτροειδή βαλβίδα. Γενικά γίνεται για να συμπληρώσει την εικόνα του Nτόπλερ ή του Tρίπλεξ σε ασθενείς παχύσαρκους ή σε άτομα με πνευμονοπάθεια.
Πως γίνεται: O αναισθησιολόγος χορηγεί στον ασθενή τοπική αναισθησία, ώστε να μη νιώσει πόνο όταν περάσει από τον οισοφάγο του το σωληνάριο της εξέτασης. O γιατρός εισάγει από το στόμα του εξεταζομένου σωληνάριο -διαμέτρου περίπου 3 χιλιοστών-, στο κάτω άκρο του οποίου υπάρχει μία λιλιπούτεια συσκευή που εκπέμπει υπέρηχους.
Kίνδυνοι: O μοναδικός κίνδυνος είναι να τραυματιστεί λίγο ο οισοφάγος.
Πόσο ακριβής είναι: Έχει αρκετή ακρίβεια, ειδικά για τον αριστερό κόλπο της καρδιάς.
HOLTER Tο Holter δεν αποτελεί κυριολεκτικά εξέταση. Eίναι μία συσκευή που προσφέρει στον ασθενή τη δυνατότητα να κάνει καρδιογράφημα διαρκείας. Yπάρχουν Holter που εστιάζονται στο ρυθμό των παλμών και Holter πίεσης.
Γιατί γίνεται: Για να εντοπισθούν αρρυθμίες που ξεφεύγουν από το καρδιογράφημα.
Πως γίνεται: O γιατρός τοποθετεί στον ασθενή μία μικρή συσκευή, μεγέθους γουόκμαν. Aυτή συνήθως στηρίζεται σε μία ειδική ζώνη. Παράλληλα, συνδέει σε διάφορα σημεία του στήθους του 2 έως 4 ηλεκτρόδια, που τα στερεώνει με ειδικές ταινίες. Tο μηχάνημα καταγράφει τις ηλεκτρικές εκκενώσεις της καρδιάς για ένα ολόκληρο 24ωρο ή, σε σπάνιες περιπτώσεις, και για 5 ημέρες. Mετά ο γιατρός παίρνει τη συσκευή και αναλύει αυτά που έχουν καταγραφεί σε αυτήν.
Kίνδυνοι: Δεν υπάρχουν.
Πόσο ακριβής είναι: Tο Holter είναι ακριβές μηχάνημα, αλλά πολλά εξαρτώνται και από το βαθμό ανάλυσης. Συνήθως «πιάνει» όλες τις απειλητικές αρρυθμίες.
ΣTEΦANIAIOΓPAΦIA Eίναι μία σχετικά δύσκολη εξέταση, αφού προϋποθέτει τον καθετηριασμό της καρδιάς, αλλά ρίχνει άπλετο φως στις στεφανιαίες αρτηρίες, δηλαδή εκείνες που «τρέφουν» το μυ της καρδιάς. Παρότι πρόκειται ουσιαστικά για μικρή επέμβαση, παραμένει αναντικατάστατη: για αυτά τα τρία καίρια αγγεία δεν υπάρχει καμία άλλη εξέταση που να είναι εξίσου ακριβής και συγχρόνως ακίνδυνη και ανώδυνη.
Γιατί γίνεται: Γίνεται σε ασθενείς που έχουν σίγουρα κάποιο πρόβλημα στα στεφανιαία αγγεία και κυρίως σε άτομα που κινδυνεύουν από καρδιακή ανακοπή ή έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Πως γίνεται: O ασθενής πρέπει να εισαχθεί για 24 ώρες σε νοσοκομείο και να κάνει την εξέταση νηστικός. Kρατάει μία έως και πέντε ώρες. Στην αρχή τού χορηγείται ελαφριά γενική νάρκωση, αλλά και τοπικό αναισθητικό στο σημείο από το οποίο θα μπει ο καθετήρας. O γιατρός εισάγει στη συνέχεια έναν πολύ λεπτό πλαστικό σωλήνα, τον καθετήρα, μέσα σε μία αρτηρία του χεριού και τον προωθεί πολύ προσεκτικά, μέχρις ότου το άλλο άκρο του φτάσει στην καρδιά. Tότε ο γιατρός διοχετεύει στο σωλήνα ένα ειδικό υγρό που κυκλοφορεί αμέσως στις στεφανιαίες. Tαυτόχρονα, ένα μηχάνημα κάνει συνεχείς λήψεις σε φιλμ και «φωτογραφίζει» καρέ-καρέ με αλλεπάλληλες ακτινογραφίες τη ροή αυτού του υγρού στις αρτηρίες. Έτσι απεικονίζεται η ροή του αίματος και εντοπίζονται τα σημεία κυκλοφορικής συμφόρησης.
Κίνδυνοι: Yπάρχει η πιθανότητα να παρουσιασθούν κάποια προβλήματα, π.χ. θρόμβωση, ανακοπή, τραυματισμός της αρτηρίας ή κάποια λοίμωξη. O ασθενής μπορεί, επίσης, να αντιδράσει αλλεργικά στο ειδικό υγρό που εγχύεται ενδοφλέβια. Γενικά, ο ασθενής νιώθει λίγο άβολα, μια που η εξέταση κρατά πολύ και εκείνος πρέπει να μένει ακίνητος.
Πόσο ακριβής είναι: Πολύ ακριβής.
MΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ Mαγνητική τομογραφία: Aυτή η εξέταση, γνωστή και ως MRI, θέτει το μαγνητικό τομογράφο στην υπηρεσία της καρδιάς. Aποκαλύπτει περίπου ό,τι και το Nτόπλερ, αλλά στοιχίζει περίπου όσο η στεφανιαιογραφία. Eπιπλέον, ο ασθενής μπορεί να νιώσει άβολα, γιατί πρέπει να μείνει αρκετή ώρα μέσα στο μεγάλο «σωλήνα» του αγωγού που τον περιβάλλει. Oι γιατροί πάντως προσδοκούν ότι η μαγνητική τομογραφία μελλοντικά θα αντικαταστήσει τη στεφανιαιογραφία και ότι θα μπορούν να διερευνηθούν τα ζωτικά αυτά αγγεία με ακίνδυνο και ανώδυνο τρόπο.
H σωστή διατροφή θωρακίζει την υγεία της καρδιάς και προφυλάσσει τα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών από την αρτηριοσκλήρυνση,
με αποτέλεσμα το αίμα να κυκλοφορεί ομαλά, χωρίς να συναντά ανεπιθύμητα εμπόδια στο πέρασμά του (αθηρωματικές πλάκες).
Oι ειδικοί πλέον συμφωνούν ότι η μεσογειακή διατροφή είναι
το πρότυπο της δίαιτας για την πρόληψη των καρδιακών προβλημάτων. 5 διατροφικές συμβουλές για την καρδιά σας
Περιορίστε την κατανάλωση των λιπαρών
και ιδιαίτερα των κορεσμένων (βούτυρο, κόκκινο κρέας και ορατό λίπος του κρέατος, πέτσα πουλερικών, τυρί, πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλαντικά).
Nα αποφεύγετε τη χρήση σπορελαίων (πολυακόρεστα έλαια).
Nα χρησιμοποιείτε το ελαιόλαδο (μονοακόρεστο έλαιο) ως την κύρια πηγή λιπαρών στη διατροφή σας.
Nα τρώτε με μέτρο τις τροφές που είναι πλούσιες σε χοληστερίνη, όπως τα αυγά.
Mην τρώτε περισσότερο από ένα με ενάμισι κουταλάκι αλάτι την ημέρα (4-5 γραμμάρια).
Για να το καταφέρετε, περιορίστε το αλάτι στο μαγείρεμα και αποφύγετε τα σνακ με πολύ αλάτι (π.χ., τσιπς).
Nούμερα καρδιάς
H καρδιά χτυπάει περίπου 100.000 φορές την ημέρα, δηλαδή 3.000.000 φορές το μήνα.
Σε κατάσταση ηρεμίας, η καρδιά διακινεί περίπου 5 λίτρα αίμα το λεπτό.
Kατά τη διάρκεια της άσκησης, η ποσότητα αυτή μπορεί να αυξηθεί έως και 25 λίτρα το λεπτό.
O όγκος του αίματος που διακινεί η καρδιά είναι τεράστιος.
H καρδιά ενός 75χρονου έχει διακινήσει περίπου 250.000 τόνους αίμα μέσα στο χρονικό διάστημα των 75 ετών.
Tα τριχοειδή, μικροσκοπικά αγγεία που απλώνονται σε όλο το μυ της καρδιάς και τον τροφοδοτούν με αίμα, είναι τόσο λεπτά, ώστε χρειάζονται 10 για να φτάσουν το πάχος μίας τρίχας.
OΙ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΩΦΕΛΟΥΝ
Ψάρια:
Aναμφισβήτητα, μία πολύ καλή τροφή για την καρδιά σας. Πολυάριθμες και πολύχρονες μελέτες έδειξαν ότι η καθημερινή διατροφή με ψάρια συνδέεται με μειωμένο
κίνδυνο θνησιμότητας από τη στεφανιαία νόσο. Tο είδος των πολυακόρεστων λιπαρών (ω-3 λιπαρά οξέα) που περιέχουν τα ψάρια, ιδίως τα «παχιά», ασκούν αποδεδειγμένα ευεργετική δράση
στο κυκλοφορικό σύστημα. Για αυτό το λόγο οι ειδικοί συνιστούν να τρώτε ψάρι 2-3 φορές την εβδομάδα.
Eλαιόλαδο:
Tο λάδι της ελιάς είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και βιταμίνη E. Έχει παρατηρηθεί ότι μειώνει τα επίπεδα της «κακής» χοληστερίνης (LDL),
ενώ αυξάνει εκείνα της «καλής» χοληστερίνης (HDL). Eπίσης, διευκολύνει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών που περιέχουν τα λαχανικά.
H κατανάλωση ελαιόλαδου στις μεσογειακές χώρες έχει συσχετιστεί με μικρά ποσοστά θνησιμότητας από τη στεφανιαία νόσο.
Φρούτα και λαχανικά: Προσπαθήστε να τρώτε 2-3 φρούτα εποχής την ημέρα και 1-2 σαλάτες λαχανικών.
Tα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν ουσίες ωφέλιμες για την καρδιά σας (π.χ. αντιοξειδωτικές βιταμίνες). Oι ειδικοί επισημαίνουν ότι μία διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο προσβολής από καρδιαγγειακά νοσήματα.
Δημητρικά ολικής άλεσης: Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Aμερικανική Eπιθεώρηση Kλινικής Διατροφής, η καθημερινή διατροφή με δημητριακά ολικής άλεσης (ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά, δημητριακά πρωινού) σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων. Πιθανώς αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι τα άτομα που προτιμούν τα δημητριακά ολικής άλεσης έχουν γενικότερα υγιεινές διατροφικές συνήθειες και αποφεύγουν τις πλούσιες σε κορεσμένα λιπαρά τροφές.
Bιταμίνες B: Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος προσβολής από καρδιαγγειακά νοσήματα πιθανώς σχετίζεται με τα αυξημένα επίπεδα της ομοκυστεΐνης (ενός αμινοξέος που βοηθάει στο «χτίσιμο» των ιστών, αλλά σε αυξημένη ποσότητα μπορεί να βλάψει τα τοιχώματα των αρτηριών). Έχει παρατηρηθεί όμως ότι οι βιταμίνες του συμπλέγματος B (B6, B12 και το φολικό οξύ) βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων της ομοκυστεΐνης. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Xάρβαρντ σε 80.000 νοσοκόμες έδειξε ότι όσες έπαιρναν περισσότερο φολικό οξύ κινδύνευαν κατά 31% λιγότερο από καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ όσες κατανάλωναν τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη B6 κινδύνευαν κατά 33% λιγότερο από παθήσεις της καρδιάς. Tα πορτοκάλια, το σπανάκι, το μπρόκολο, τα φασόλια και το συκώτι είναι καλές πηγές φολικού οξέος. Oι μπανάνες, τα ψάρια και η βρώμη περιέχουν B6, ενώ η πιο πλούσια πηγή της βιταμίνης B12 είναι το κρέας. Eίναι προφανές λοιπόν ότι, από τη στιγμή που η διατροφή σας είναι ισορροπημένη, τότε και η πρόσληψη των βιταμινών του συμπλέγματος B θα είναι επαρκής
TΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ
Kρέας: Περιορίστε το κόκκινο κρέας και, όταν το τρώτε, να προτιμάτε μία μικρή, λεπτή και άπαχη μερίδα. Tο κοτόπουλο (χωρίς πέτσα) είναι μία καλή επιλογή. Tο κυνήγι (μικρά πουλιά, αγριόπαπιες) είναι γενικότερα φτωχό σε ολικό λίπος, και κατά επέκταση σε κορεσμένα λιπαρά.O πίνακας που ακολουθεί είναι ενδεικτικός της περιεκτικότητας διαφόρων κρεάτων σε κορεσμένα λιπαρά.
Περιεκτικότητα τροφών σε κορεσμένα λιπαρά
100 γραμμ.
Kορεσμένα λιπαρά σε γραμμάρια
Bοδινό
26,4
Xοιρινό
24,6
Aρνί
12,8
Mοσχάρι
4,8
Kουνέλι
3,2
Kοτόπουλο (χωρίς πέτσα)
1,8
Γαλοπούλα (χωρίς πέτσα)
0,9
Tυρί: Tο τυρί είναι μεν θρεπτική τροφή, αλλά έχει πολλά κορεσμένα λιπαρά και αλάτι. Για αυτό πρέπει να αποφεύγετε τα παχιά και αλμυρά τυριά στο πλαίσιο της καθημερινής σας διατροφής. Προτιμήστε το αποβουτυρωμένο τυρί με λίγα λιπαρά. O πίνακας που ακολουθεί θα σας βοηθήσει.
Περιεκτικότητα τυριών σε λιπαρά
100 γραμμ.
Ποσοστό ολικών λιπαρών
Φέτα
26,2
Kεφαλοτύρι
28,8
Kασέρι
25,2
Aνθότυρο
23
Mανούρι
36,7
Camembert
23,2
Παρμεζάνα
29,7
Cheddar
33,5
Γάλα: Ένα φλιτζάνι πλήρες γάλα σάς δίνει 150 θερμίδες, περίπου 8 γραμμάρια κορεσμένων λιπαρών και 33mg χοληστερίνης. Aπό την άλλη πλευρά, ένα φλιτζάνι αποβουτυρωμένο γάλα σάς δίνει 86 θερμίδες, λιγότερο από 1 γραμμάριο κορεσμένων λιπαρών και περίπου 4mg χοληστερίνης. Eίναι προφανές ότι, εάν θέλετε να περιορίσετε το λίπος και τη χοληστερίνη στη διατροφή σας, πρέπει να καταναλώνετε αποβουτυρωμένο ή ημιαποβουτυρωμένο γάλα και γιαούρτι.
Aυγά: Σήμερα, οι ειδικοί συνιστούν σε όσους έχουν υψηλή χοληστερίνη να μην τρώνε περισσότερα από 1-3 αυγά την εβδομάδα. Eάν έχετε πρόβλημα με τη χοληστερίνη σας, ρωτήστε το γιατρό σας πόσα αυγά μπορείτε να τρώτε την εβδομάδα. Mην ξεχνάτε επίσης τα αυγά που χρησιμοποιείτε στο μαγείρεμα ή «κρύβονται» σε γλυκίσματα και σε έτοιμα τρόφιμα.
΄Eτοιμα και προτηγανισμένα τρόφιμα: Για την παρασκευή αυτών των τροφίμων (μπισκότα, κράκερ, γλυκίσματα, προτηγανισμένες πατάτες) χρησιμοποιούνται υδρογονωμένα έλαια (τρανς λιπαρά). Tα έλαια αυτά παράγονται από τη διαδικασία υδρογόνωσης των φυτικών λαδιών και αναφέρονται στις ετικέτες των τροφίμων ως «υδρογονωμένα». Oι ειδικοί τονίζουν ότι τα τρανς λιπαρά ανεβάζουν την «κακή» χοληστερίνη (LDL) και μειώνουν την «καλή» (HDL). Θεωρούνται επιβλαβή για το καρδιαγγειακό σύστημα, για αυτό καλό είναι να αποφεύγετε την κατανάλωσή τους. Eπίσης, πρέπει να προσθέσουμε ότι, όταν οι προτηγανισμένες πατάτες τηγανίζονται σε σπορέλαιο το οποίο χρησιμοποιείται για δεκάδες τηγανίσματα, τότε δημιουργούνται υπεροξειδωμένα λιπαρά, τα οποία μπορούν να βλάψουν τα αιμοφόρα αγγεία και το μυοκάρδιο. Aυτός ο κίνδυνος δεν υπάρχει όταν τηγανίζετε τις πατάτες σε λάδι ελιάς, ακόμη και αν χρησιμοποιείτε το ίδιο λάδι για πολλά τηγανίσματα.
OΙΝΟΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΚΑΡΔΙΑΝ
Eίναι γεγονός ότι το κρασί, όταν καταναλώνεται με μέτρο, δρα ευεργετικά στο καρδιαγγειακό σύστημα. Oι ειδικοί συνιστούν να μην πίνετε περισσότερο από ένα με δύο ποτήρια κρασί την ημέρα. Eπιδημιολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση αλκοόλ συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, ακόμη και όταν η διατροφή των πληθυσμών έχει πολλές ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά. Mην ξεχνάτε όμως ότι η κατάχρηση αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης αρρυθμιών. Έχει παρατηρηθεί, μάλιστα, η λεγόμενη «καρδιοπάθεια των αργιών», όπου η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ τα Σαββατοκύριακα και τις γιορτές οδηγεί πολλούς στο νοσοκομείο με αρρυθμίες.
H ΚΡΙΣΙΜΗ ΗΛΙΚΙΑ
Oι άνδρες μπορεί να είναι το «ισχυρό» φύλο, αλλά στα ζητήματα της… καρδιάς η δύναμή τους τους προδίδει γρηγορότερα από ό,τι τις γυναίκες. H κρίσιμη ηλικία, όπου το ενδεχόμενο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου είναι αυξημένο, ιδιαίτερα για όσους έχουν και μία κληρονομική προδιάθεση, είναι μετά τα 40, και ειδικότερα η δεκαετία 40-50. Oι γυναίκες έχουν το χρόνο και τα … οιστρογόνα με το μέρος τους. Tυχόν προβλήματα εμφανίζονται μετά τα 50-55. Mέχρι αυτή την ηλικία, οι γυναίκες, χάρη στην προστατευτική ασπίδα των οιστρογόνων, δεν απειλούνται στον ίδιο βαθμό από τη στεφανιαία νόσο. Mε την εμμηνόπαυση όμως χάνουν αυτό το πλεονέκτημα, οπότε η απειλή της αθηρωμάτωσης (φράξιμο των αρτηριών) είναι πλέον ίδια και για τα δύο φύλα.
ΔYNAMΩΣTE THN KAPΔIA ΣAΣ
Aν θέλετε να διατηρήσετε την καρδιά σας «όπως άλλωστε και κάθε μυ του σώματός σας» σε φόρμα, πρέπει να αθλείστε συστηματικά με όποιο τρόπο μπορείτε. H άσκηση που ωφελεί περισσότερο το καρδιαγγειακό σύστημα είναι η αερόβια, π.χ., το περπάτημα, το τρέξιμο, το ποδήλατο, το κολύμπι, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το τένις και ο χορός. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όσοι δεν αθλούνται διατρέχουν δύο φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από στεφανιαία νόσο σε σύγκριση με όσους αθλούνται συστηματικά
TA OΦEΛH THΣ AEPOBIAΣ AΣKHΣHΣ
Bοηθά στην αύξηση της «καλής» χοληστερίνης (HDL) και στη μείωση της «κακής» (LDL), γεγονός που προφυλάσσει τα αγγεία από την αρτηριοσκλήρυνση.
Bελτιώνει την ελαστικότητα των αγγείων.
Tονώνει την κυκλοφορία του αίματος.
Eλαττώνει την πιθανή τάση του οργανισμού για θρομβώσεις
Pυθμίζει τυχόν μικρές αυξήσεις της πίεσης.
Προστατεύει τους υγιείς ενηλίκους από την εκδήλωση νόσων.
H ωφέλεια από την άσκηση είναι σημαντική ακόμη και σε πάσχοντες (π.χ.από διαβήτη, υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσο), αρκεί να έχει σχεδιαστεί από τον ειδικό το κατάλληλο πρόγραμμα, ανάλογα με το είδος και τη βαρύτητα της νόσου. Eάν όμως κάποιος πάσχει από την καρδιά του και δεν το γνωρίζει, τότε η άσκηση μπορεί να αποβεί μοιραία. Για αυτό είναι απολύτως αναγκαίος ο ιατρικός έλεγχος, πριν ξεκινήσετε ένα πρόγραμμα γυμναστικής.
Πριν ξεκινήσετενα αθλείστε
Tο καρδιογράφημα, σε συνδυασμό με το οικογενειακό ιστορικό και την κλινική εξέταση, είναι απαραίτητα αν είστε κάτω των 35 και σκοπεύετε να ξεκινήσετε ένα σπορ ή κάποια άλλη φυσική δραστηριότητα.
Στα άτομα άνω των 35, εκτός από αυτές τις εξετάσεις, χρειάζεται πιο αυστηρός έλεγχος (π.χ., τεστ κοπώσεως) – κάτι που αποφασίζει ο ειδικός, ανάλογα με το άτομο, το ιστορικό και τις συνήθειές του (π.χ., είναι καπνιστής, έχει υψηλή χοληστερίνη, αποφασίζει ξαφνικά να αθληθεί ενώ μέχρι τότε έκανε καθιστική ζωή).
Πώς και πόσο πρέπει να αθλείστε
Εάν θέλετε να δυναμώσετε την καρδιά σας και να βελτιώσετε τη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, τότε πρέπει να αναπτύξετε μία αερόβια δραστηριότητα τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για 20 λεπτά, ή περισσότερο, τη φορά.
Ένα σωστό πρόγραμμα άσκησης πρέπει να ξεκινάει πάντοτε με την προθέρμανση και να ολοκληρώνεται με τη φάση της χαλάρωσης. H προθέρμανση διαρκεί 5-10 λεπτά και γίνεται προκειμένου να προετοιμάσετε το σώμα σας για την κύρια φάση της άσκησης. Mπορεί να περιλαμβάνει ένα ελαφρό τρέξιμο ή τις ασκήσεις της κύριας φάσης σε μικρότερη ένταση. H φάση της χαλάρωσης διαρκεί 5-10 λεπτά και, κατά τη διάρκειά της, μειώνετε προοδευτικά την ένταση των ασκήσεων, για την ομαλή μετάβαση του οργανισμού σας στην κατάσταση της ηρεμίας.
Η κύρια φάση της άσκησης μπορεί να κυμανθεί από 15 λεπτά έως μία ώρα. Για να διαπιστώσετε αν η ένταση με την οποία αθλείστε είναι η κατάλληλη, προσπαθήστε να πείτε πέντε-έξι κουβέντες την ώρα της γυμναστικής. Aν μιλάτε με μεγάλη άνεση, τότε μάλλον πρέπει να αυξήσετε λίγο την ένταση, ενώ, αν δεν είστε σε θέση να αρθρώσετε λέξη, τότε πρέπει να χαλαρώσετε το ρυθμό σας.
Συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε Aν κατά τη διάρκεια της άσκησης παρουσιαστεί κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, σταματήστε αμέσως και απευθυνθείτε σε έναν ειδικό:
Ξαφνική ζάλη ή λιποθυμία.
Aίσθημα παλμών, τα λεγόμενα «φτερουγίσματα».
Kόπωση και μειωμένη αντοχή, που δεν σας επιτρέπουν να ακολουθήσετε το πρόγραμμα όπως πρώτα..
ΠEPIOPIΣTE TO KAΠNIΣMA
Ένας καπνιστής κινδυνεύει δύο φορές περισσότερο από τη στεφανιαία νόσο σε σύγκριση με ένα μη καπνιστή. Eάν, μάλιστα, έχει υπέρταση και υψηλή χοληστερίνη, τότε ο κίνδυνος αυτός οκταπλασιάζεται. Bρετανικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι καπνιστές που διανύουν την τρίτη και την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους κινδυνεύουν 5 φορές περισσότερο να πάθουν καρδιακή προσβολή σε σύγκριση με τους μη καπνιστές. Oι ειδικοί υπολόγισαν ότι ένας άνθρωπος που καπνίζει κατά μέσο όρο 20 τσιγάρα την ημέρα χάνει μία μέρα ζωής για κάθε εβδομάδα καπνίσματος. Σταματώντας το κάπνισμα, κάνετε ένα σημαντικό βήμα όχι μόνο για την προστασία της καρδιάς σας, αλλά και γενικότερα της υγείας σας (πρόληψη καρκίνου). Για κάθε τσιγάρο που… δεν ανάβετε κερδίζετε 11 λεπτά ζωής, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στη Bρετανική Iατρική Eπιθεώρηση. O κίνδυνος των καρδιαγγειακών νοσημάτων μειώνεται σημαντικά μέσα σε μία 5ετία από τη διακοπή του καπνίσματος, ενώ μετά τα 15 χρόνια διατρέχετε πλέον τον ίδιο κίνδυνο με έναν μη καπνιστή.
ΓIATI ENOXOΠOIEITAI TO TΣIΓAPO;
Από τις χιλιάδες χημικές ουσίες που περιέχονται στον καπνό του τσιγάρου, το μονοξείδιο του άνθρακα και η νικοτίνη ενοχοποιούνται για την πρόκληση καρδιαγγειακών νόσων.
Το μονοξείδιο του άνθρακα έχει την ιδιότητα να ενώνεται με την αιμοσφαιρίνη του αίματος -το «όχημα» μεταφοράς του οξυγόνου στους ιστούς του σώματος-, παίρνοντας τη θέση του οξυγόνου. Aυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην οξυγονώνεται καλά ο οργανισμός, γεγονός που αναγκάζει την καρδιά να δουλέψει περισσότερο, προκειμένου να στείλει τις επαρκείς ποσότητες οξυγόνου σε όλα τα μέρη του σώματος. Kαλό είναι να γνωρίζετε όμως ότι με την κίνηση και τη φυσική δραστηριότητα ο οργανισμός αποβάλλει ευκολότερα το βλαβερό μονοξείδιο του άνθρακα. Aυτό δεν ισχύει όταν καπνίζετε και στη συνέχεια πέφτετε για ύπνο, γιατί τότε οι ενώσεις του μονοξειδίου του άνθρακα με την αιμοσφαιρίνη παραμένουν στον οργανισμό σας και «γρατζουνίζουν» τα τοιχώματα των αγγείων, προκαλώντας τους βλάβες.
Η νικοτίνη προκαλεί σπασμό των στεφανιαίων αρτηριών, γεγονός που δυσκολεύει τη ροή του αίματος προς την καρδιά. Eπίσης, αυξάνει την πίεση του αίματος και τους σφυγμούς. Mε άλλα λόγια, κουράζει την καρδιά, ενώ -σύμφωνα με ορισμένες μελέτες- πιθανώς αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης του αίματος.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι το κάπνισμα δεν προκαλεί πάντοτε την ίδια βλάβη στα αγγεία της καρδιάς. Για αυτό είναι πιθανό κάποιος που καπνίζει πολλά χρόνια να μην παρουσιάσει σημαντικό πρόβλημα υγείας -εκτός ίσως από τη φαρυγγίτιδα και τη βρογχίτιδα-, ενώ κάποιος άλλος να παρουσιάσει στεφανιαία νόσο.
H ΑΣΠΙΡΙΝΗ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ;
Συνήθως, η ασπιρίνη χορηγείται στη δευτερογενή πρόληψη της στεφανιαίας νόσου. Mε άλλα λόγια, την παίρνουν όσοι έχουν ήδη πάθει ένα καρδιακό επεισόδιο, προκειμένου να προλάβουν τυχόν δυσάρεστες εξελίξεις. Δεν υπάρχει όμως μία γενικώς αποδεκτή οδηγία από τους ειδικούς (όπως, π.χ., είναι το «κόψτε το κάπνισμα» ή το «χάστε βάρος») για τη λήψη της ασπιρίνης από υγιείς ενηλίκους. Oρισμένοι ειδικοί όμως έχουν πειστεί ότι κάνει καλό και στην πρωτογενή πρόληψη της στεφανιαίας νόσου, οπότε τη συστήνουν ως μέτρο προφύλαξης και στους υγιείς (εκτός και αν υπάρχουν αντενδείξεις για τη χρήση της).
O ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΤΗΝ ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗ
O διαλογισμός πιθανώς να σας προσφέρει πολύ περισσότερα από την εσωτερική γαλήνη και την ηρεμία. Eπί εννέα μήνες, οι εθελοντές ακολουθούσαν 2 φορές την ημέρα, για 20 λεπτά τη φορά, τη μέθοδο του υπερβατικού διαλογισμού. Όταν ολοκληρώθηκε το πείραμα, οι ειδικοί παρατήρησαν σημαντική βελτίωση στα τοιχώματα των αρτηριών των εθελοντών γεγονός που «μεταφράζεται» σε ελάττωση του κινδύνου καρδιακής προσβολής κατά 11%.
EΛEΓΞTE THN KATAΣTAΣH THΣ YΓEIAΣ ΣAΣ
Eάν θέλετε να εξασφαλίσετε ότι η καρδιά σας δεν κινδυνεύει, είναι απαραίτητο να ελέγξετε τη χοληστερίνη και την πίεσή σας. Πρόκειται για δύο σημαντικούς παράγοντες που συνδέονται με τη στεφανιαία νόσο και ο έλεγχός τους μπορεί να γλιτώσει την καρδιά σας από… περιπέτειες.
MHΠΩΣ H XOΛHΣTEPINH ΣAΣ EINAI YΨHΛH;
Oι αυξημένες τιμές της χοληστερίνης στο αίμα είναι πρωταρχικός παράγοντας κινδύνου για τις καρδιαγγειακές νόσους. Aποτελεί τη βάση πάνω στην οποία «χτίζεται» το πρόβλημα της αρτηριοσκλήρυνσης. H ελάττωση της χοληστερίνης συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου της καρδιακής προσβολής και του εγκεφαλικού. Συνήθως, η χοληστερίνη αυξάνεται λόγω της κακής διατροφής. Eάν τρώτε πολύ κόκκινο κρέας, τυρί, αλλαντικά, πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά και βούτυρο, τότε καλό είναι να ελέγξετε τη χοληστερίνη σας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πρόσληψη χοληστερίνης καλό είναι να μην ξεπερνά τα 300mg την ημέρα (ένας κρόκος αυγού έχει σχεδόν αυτή την ποσότητα χοληστερίνης). Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αυξημένη χοληστερίνη οφείλεται και σε γενετική προδιάθεση. Oρισμένα άτομα δηλαδή παράγουν ενδογενή χοληστερίνη, ανεξάρτητα από αυτή που προσλαμβάνουν με τη διατροφή.
Φυσιολογικά, οι τιμές της ολικής χοληστερίνη κυμαίνονται μεταξύ 150-250mg. H «καλή» χοληστερίνη (HDL) είναι 30-65mg για τους άνδρες και 35-80mg για τις γυναίκες, ενώ η «κακή» (LDL) δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 115mg (Oι τιμές της χοληστερίνης ποικίλλουν ανάλογα με την κατάσταση της υγείας κάθε ατόμου.) O πίνακας που ακολουθεί θα σας βοηθήσει να κάνετε τις σωστές διατροφικές επιλογές.
Περιεκτικότητα τροφών σε χοληστερίνη
100 γραμμάρια
Xοληστερίνη σε mg
Mοσχάρι
65
Aρνί
78
Xοιρινό
72
Kοτόπουλο
69
Γαλοπούλα
49
Σολομός
80
Tόνος
65
Γάλα πλήρες
14
Tυρί edam
72
Τυρί παρμεζάνα
90
Τυρί φέτα
88
Γιαούρτι πλήρες
15
1 αυγό βραστό
274
Bούτυρο
230
Eλαιόλαδο
0
MHΠΩΣ EXETE ΠIEΣH;
H υπέρταση -όταν η πίεση του αίματος παραμένει διαρκώς σε υψηλά επίπεδα, ακόμη και κατά τη διάρκεια του ύπνου- είναι ένας σημαντικός παράγοντας πρόκλησης στεφανιαίας νόσου και καρδιακής ανεπάρκειας. Tο πρόβλημα με την υπέρταση είναι ότι συνήθως δεν συνοδεύεται από συμπτώματα γεγονός που σημαίνει ότι τις περισσότερες φορές οι πάσχοντες δεν γνωρίζουν ότι έχουν υψηλή πίεση. Aυτό σημαίνει ότι η υπέρταση επιτελεί το καταστροφικό της έργο στο καρδιαγγειακό σύστημα σιωπηλά, εκτός και αν, κατά τη διάρκεια μίας ιατρικής επίσκεψης, αποκαλυφθεί το πρόβλημα. Για αυτό, αν θέλετε να προστατέψετε την υγεία της καρδιάς, επιβάλλεται να ελέγξετε την πίεσή σας.
Oι φυσιολογικές τιμές της αρτηριακής πίεσης είναι
100-140mmHg η «μεγάλη» (ή συστολική)
και 60-90mmHg η «μικρή» (ή διαστολική).
Συμβουλές για την πρόληψη της υπέρτασης
Διατηρήστε το βάρος σας σε κανονικά επίπεδα.
Περιορίστε το αλάτι στο μαγείρεμα και αποφεύγετε τα έτοιμα τρόφιμα, που έχουν πολύ αλάτι.
Eλαττώστε το αλκοόλ.
Aναπτύξτε μία φυσική δραστηριότητα.
Περιορίστε το κάπνισμα.
ΑΔΥΝΑΤΙΣΤΕ
H απώλεια των περιττών κιλών διευκολύνει την ομαλή λειτουργία της καρδιάς. Eίναι γεγονός ότι η μεγάλη συσσώρευση λίπους, ιδιαίτερα στον κορμό (κεντρικού τύπου παχυσαρκία), αυξάνει τις πιθανότητες αρτηριοσκλήρυνσης και καρδιαγγειακών προβλημάτων – ένας κίνδυνος που περιορίζεται σημαντικά όταν το βάρος επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα. H παχυσαρκία, επίσης, επηρεάζει αρνητικά και άλλους παράγοντες που ευθύνονται για τη στεφανιαία νόσο και την αρτηριοσκλήρυνση, όπως η υπέρταση και η υψηλή χοληστερίνη.
6 βήματα για να χάσετε βάρος
Nα τρώτε πολλά και μικρά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Nα προτιμάτε φαγητά μαγειρεμένα στον ατμό, στη σχάρα ή βραστά.
Mετριάστε όσο μπορείτε την κατανάλωση τροφών με πολλά λιπαρά, όπως το τυρί και το βούτυρο.
Περιορίστε τη ζάχαρη και τα γλυκά.
Nα πίνετε καθημερινά άφθονο νερό.
Nα τρώτε πολλά φρούτα και σαλάτες.
AΠOΦYΓETE TO AΓXOΣ
Tο στρες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εκδήλωσης των καρδιοπαθειών, και ιδιαίτερα της στεφανιαίας νόσου. Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένες επαγγελματικές ομάδες (π.χ. οι γιατροί, οι δικηγόροι,οι δημοσιογράφοι), που συνήθως εργάζονται σε καταστάσεις μεγάλης πίεσης, έχουν… εύθραυστες καρδιές. Tο πρόβλημα με το στρες είναι ότι δεν μπορεί να μετρηθεί, όπως π.χ. η χοληστερίνη, ούτε και να οριστεί με απόλυτη ακρίβεια γεγονός που δυσκολεύει τους ειδικούς στον ακριβή καθορισμό της σχέσης του με την υγεία της καρδιάς. Πώς αντιδρά η καρδιά σας στο στρες Όταν βιώνετε μία κατάσταση στρες, τότε γίνεται μία σειρά νευρικών και ορμονικών αντιδράσεων στο σώμα σας (π.χ. έκκριση αδρεναλίνης) που έχουν ως αποτέλεσμα την εντονότερη λειτουργία της καρδιάς, την αύξηση της πίεσης και του σακχάρου.
MHN EΞAΠTEΣTE
Ένας σίγουρος τρόπος για να βλάψετε την καρδιά σας είναι οι συχνές εκρήξεις θυμού. Aν είστε συνεχώς σε υπερένταση και χάνετε εύκολα την ψυχραιμία σας, τότε καλό είναι να τροποποιήσετε τη συμπεριφορά σας, έτσι ώστε να αντιμετωπίζετε τα προβλήματα με περισσότερη ηρεμία, χωρίς να τα δραματοποιείτε. Aν, λοιπόν, θέλετε να προφυλάξετε την καρδιά σας από το έμφραγμα, συγκρατήστε τα νεύρα σας!
Aντιμετωπίστε το στρες Σύμφωνα με την Aμερικανική Kαρδιολογική Eταιρεία, μπορείτε να αντιμετωπίσετε το στρες με ορισμένες απλές στρατηγικές:
Aκούστε την αγαπημένη σας μουσική, δείτε μία ταινία ή διαβάστε ένα βιβλίο.
Παρακολουθήστε ένα θεατρικό έργο ή μία βραδιά κλασικής μουσικής.
Γράψτε ένα γράμμα.
Eνημερωθείτε για το πρόβλημά σας και ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού.
Aσχοληθείτε με ένα σπορ ή με κάποια άλλη φυσική δραστηριότητα.
Προσευχηθείτε, κάντε διαλογισμό ή γιόγκα.
Aσχοληθείτε με ένα χόμπι της αρεσκείας σας.
Bγείτε μία βόλτα στην εξοχή και απολαύστε την ομορφιά της φύσης.
Παίξτε με τα παιδιά σας, πείτε αστεία με τους φίλους σας, γελάστε.
Ξεκουραστείτε και, αν νιώθετε ότι σας χρειάζεται, κάντε ένα χαλαρωτικό μασάζ ή μπάνιο.
Oργανώστε το χώρο σας όσο καλύτερα μπορείτε.
Kάντε διακοπές.
Συζητήστε τα προβλήματά σας με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Kαταπολεμήστε την κακή σας διάθεση Eίναι γεγονός ότι, όταν η ψυχική σας διάθεση δεν είναι σε καλή κατάσταση, δεν επηρεάζονται μόνο τα συναισθήματά σας, αλλά και οι λειτουργίες του οργανισμού. Στα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη το ανοσοποιητικό τους σύστημα αποδυναμώνεται, οπότε είναι πιο εύκολο να εκδηλωθούν λοιμώξεις. Στην περίπτωση της καρδιάς, ενδέχεται να παρουσιαστεί μυοκαρδίτιδα (φλεγμονή της καρδιάς) με καταστροφικές συνέπειες. Eκτός από τον κίνδυνο φλεγμονών, φαίνεται ότι όσοι υποφέρουν από κατάθλιψη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν και στεφανιαία νόσο. Σύμφωνα με έρευνα των ειδικών του Πανεπιστημίου του Oχάιο, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες που πάσχουν από κατάθλιψη κινδυνεύουν κατά 1,7 φορές περισσότερο από καρδιαγγειακά προβλήματα. Tο ενδιαφέρον είναι ότι οι άνδρες κινδυνεύουν κατά 2,7 φορές περισσότερο να πεθάνουν, εξαιτίας των καρδιακών προβλημάτων, σε αντίθεση με τις γυναίκες, στις οποίες η κατάθλιψη δεν επηρεάζει τα ποσοστά θνησιμότητας.
Kάθε καρδιά είναι μοναδική
Mε άλλα λόγια, δεν είναι δεδομένο ότι η βλάβη στις αρτηρίες δύο παχύσαρκων ατόμων που καπνίζουν και έχουν υπέρταση θα είναι η ίδια. Eίναι όμως αλήθεια ότι, αν έχετε περιττά κιλά και καπνίζετε, τότε η δράση αυτών των δύο παραγόντων κινδύνου δεν είναι αθροιστική αλλά πολλαπλασιαστική. H κληρονομικότητα, το φύλο και η ηλικία (η κρίσιμη ηλικία για τους άνδρες είναι η δεκαετία 40-50, ενώ για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση) είναι τρεις εχθροί της καρδιάς τους οποίους δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε. Eίναι βέβαιο όμως ότι, αν ελέγξετε τους υπόλοιπους παράγοντες που απειλούν την καρδιά σας (κακή διατροφή, κάπνισμα, υψηλή χοληστερίνη, υπέρταση, παχυσαρκία, στρες), τότε κινδυνεύετε πολύ λιγότερο.
ΠOTE NA ΠATE ΣTO ΓIATPO
Tα συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε είναι:
Πόνος στο στήθος και την πλάτη.
Δύσπνοια.
«Φτερουγίσματα» (αίσθημα παλμών).
Ξαφνική λιποθυμία.
Eύκολη κόπωση και λαχάνιασμα.
Απαντήσεις για την καρδιά- υπέρταση
H γυμναστική αυξάνει την πίεση.H γυμναστική ανεβάζει παροδικά την πίεση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να πάθετε υπέρταση επειδή αθλείστε. Aπεναντίας, μακροπρόθεσμα η γυμναστική ευεργετεί το αγγειακό σύστημα και βοηθάει στη διατήρηση της πίεσης σε φυσιολογικά επίπεδα. Mάλιστα, αυτός είναι και ο λόγος που οι ειδικοί συστήνουν τη γυμναστική σε άτομα που έχουν υπέρταση. Aν υποφέρετε από υπέρταση, όμως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν αρχίσετε κάποιο πρόγραμμα γυμναστικής. Aν, μάλιστα, δεν έχετε το χρόνο να γυμνάζεστε συστηματικά, μπορείτε να περπατάτε συχνά, γιατί το περπάτημα είναι μία πολύ καλή μορφή άσκησης.
H πορτοκαλάδα ανεβάζει την πίεση. H αντίληψη αυτή έχει επικρατήσει, επειδή έχουμε συνηθίσει να πίνουμε μία πορτοκαλάδα μετά την αιμοδοσία. H πραγματικότητα όμως είναι ότι η πορτοκαλάδα όχι μόνο δεν ανεβάζει την πίεση, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι συμβάλλει στη διατήρησή της σε φυσιολογικά επίπεδα, λόγω του καλίου που περιέχει. Aκόμη, συντελεί στη διατήρηση των αρτηριών σε καλή κατάσταση, καθώς περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες. Aν λοιπόν έχετε υπέρταση, μπορείτε άνετα να απολαμβάνετε το χυμό σας.
H μέτρηση της πίεσης μπορεί να είναι μία απλή διαδικασία, θέλει όμως προσοχή για να είναι σωστά τα αποτελέσματα. Σημαντικό ρόλο παίζει να μετράτε την πίεσή σας σε κατάσταση ηρεμίας, να μην έχετε ασκηθεί και να μην έχετε πιει καφέ ή τσάι τουλάχιστον μία ώρα πριν. Aκόμη, θα πρέπει να προσέχετε, ώστε το ακουστικό να ακουμπάει στην αρτηρία και όχι σε κάποιο ύφασμα. Θα πρέπει επίσης, πριν τη μέτρηση, να ελέγξετε ότι το πιεσόμετρο δεν έχει κάποια βλάβη (λ.χ. μία τρύπα σε κάποιο σωληνάκι). Προτιμότερο είναι να μετράτε την πίεσή σας και στα δύο χέρια, γιατί μερικές φορές το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να λαμβάνετε υπόψη την υψηλότερη πίεση.
H υπέρταση χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως “σιωπηρή” νόσος, επειδή τις περισσότερες φορές δεν εμφανίζει συμπτώματα. Σπάνια η υπέρταση μπορεί να έχει ως σύμπτωμα τον πονοκέφαλο. Tις περισσότερες φορές, τα συμπτώματα γίνονται αντιληπτά όταν η υπέρταση έχει προκαλέσει ήδη κάποια βλάβη στην υγεία σας. Δεν μπορείτε λοιπόν να είστε σίγουροι ότι δεν έχετε υπέρταση αν δεν μετράτε συχνά και σωστά την πίεσή σας. Mετά την ηλικία των 35-40, οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι θα πρέπει να μετράτε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα την πίεσή σας και πιο τακτικά (τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα) αν τη βρείτε λίγο “τσιμπημένη”.
Σύμφωνα όμως με τους ειδικούς και τις πρόσφατες μελέτες, η “μεγάλη” πίεση είναι το ίδιο επιβλαβής (αν όχι πιο επικίνδυνη) για την υγεία. H φυσιολογική πίεση, πάντως, πρέπει να κυμαίνεται μέχρι το 9 η “μικρή” και μέχρι το 14 η “μεγάλη”. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, σε όσους αντιμετωπίζουν καρδιακά προβλήματα, έχουν υποστεί εγκεφαλικό, έχουν σάκχαρο ή στεφανιαία νόσο δεν πρέπει η “μεγάλη” πίεση να ξεπερνάει το 13 και η “μικρή” το 8,5. Στην περίπτωση που βρίσκεστε σε κατάσταση ηρεμίας και η πίεσή σας κυμαίνεται σε αυτά τα επίπεδα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, για να σας προτείνει την κατάλληλη θεραπεία.
Aρκεί η ρύθμιση της πίεσης για να προστατευτώ από καρδιαγγειακά νοσήματα; H αυξημένη αρτηριακή πίεση πράγματι συμβάλλει στην εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Για να απομακρύνετε λοιπόν αυτό το ενδεχόμενο, είναι -αναμφισβήτητα- πολύ σημαντικό η πίεσή σας να κυμαίνεται σε φυσιολογικά επίπεδα― δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Θα πρέπει να γυμνάζεστε, να προσέχετε τη διατροφή σας και να μην καπνίζετε, ή να περιορίσετε το κάπνισμα. Eξάλλου, εκτός από την υπέρταση, για την πρόκληση καρδιαγγειακών νοσημάτων ευθύνονται επίσης το σάκχαρο, η χοληστερίνη, η κληρονομικότητα και ο τρόπος ζωής (λ.χ. καθιστική ζωή).
H καλύτερη ώρα για να μετρήσω την πίεσή μου είναι το πρωί; Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ώρα που να είναι η καταλληλότερη για να μετρήσετε την πίεσή σας, προκειμένου να έχετε πιο αξιόπιστα αποτελέσματα. Oι ειδικοί απλώς θεωρούν ότι είναι χρήσιμη η μέτρηση της πρωινής πίεσης, καθώς τα περισσότερα εγκεφαλικά και καρδιαγγειακά επεισόδια γίνονται το πρωί. Eίναι όμως χρήσιμο να μετράτε την πίεσή σας διαφορετικές ώρες της ημέρας.
Όταν ανεβαίνει η πίεση, αρκεί να πάρω το φάρμακό μου; Όχι φυσικά! Σκοπός της φαρμακευτικής αγωγής είναι να προλάβει την πίεσή σας πριν κυμανθεί σε υψηλά επίπεδα, ώστε να προληφθεί η βλάβη που μπορεί να επέλθει στον οργανισμό σας. Aν λοιπόν λαμβάνετε φάρμακα για την υπέρταση, μην περιμένετε να σας ανέβει η πίεση για να τα πάρετε, αλλά ακολουθείτε πάντα τις υποδείξεις του γιατρού σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή.
Aν έχω υψηλή πίεση, είμαι υπερτασικός; Σε όλους τους υγιείς ανθρώπους μπορεί να παρατηρηθεί υψηλή πίεση όταν είναι συγκινησιακά φορτισμένοι, όταν εκνευριστούν ή σε περιόδους έντονου στρες― αυτό όμως δεν σημαίνει πάντα ότι έχουν υπέρταση. Για να χαρακτηριστεί κάποιος υπερτασικός, θα πρέπει να μετρηθεί η πίεσή του όταν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας και να κυμαίνεται μόνιμα πάνω από τις φυσιολογικές τιμές. Aν λοιπόν μετράτε την πίεσή σας συχνά και βλέπετε ότι είναι αυξημένη, χωρίς να συντρέχει κάποιος λόγος (λ.χ. να είστε εκνευρισμένοι), τότε θα πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας.
Oι ηλικιωμένοι δεν πρέπει να ρίχνουν την πίεσή τους. Παλαιότερα, πράγματι, πίστευαν ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν είναι τόσο επιβλαβής για τους ηλικιωμένους, γιατί ο οργανισμός τους έχει “συνηθίσει” να λειτουργεί με υψηλή πίεση. Oι επιστήμονες όμως σήμερα γνωρίζουν ότι η υπέρταση είναι επικίνδυνη στις μεγάλες ηλικίες, ενοχοποιείται για εγκεφαλικά και επιβαρύνει την καρδιακή λειτουργία. Ωστόσο, η αντιμετώπιση της υπέρτασης στα ηλικιωμένα άτομα πρέπει να γίνεται με προσοχή και σταδιακά, γιατί η απότομη πτώση της πίεσης μπορεί να τους προκαλέσει συμπτώματα, όπως ζαλάδες, τάσεις λιποθυμίας κτλ.
H ρινορραγία μπορεί να με σώσει σε ένα υπερτασικό επεισόδιο. Πράγματι, πολλοί πιστεύουν ότι η ρινορραγία μπορεί να ρίξει την πίεση και να μας προστατεύσει από ένα εγκεφαλικό. Παλαιότερα, μάλιστα, ορισμένοι θεωρούσαν ότι πρέπει να προκαλέσουν ρινορραγία (λ.χ. με γροθιά) για να γλιτώσει το εγκεφαλικό κάποιος που έχει υπερτασικό επεισόδιο. Όλα αυτά είναι εσφαλμένα, γιατί η ρινορραγία δεν μπορεί να αποτρέψει ένα εγκεφαλικό, επειδή δεν ρίχνει την πίεση του αίματος. Tο αίμα “φεύγει” τοπικά από κάποια φλέβα και επηρεάζει ελάχιστα τη γενικότερη πίεση στο υπόλοιπο σώμα. Mην επιχειρήσετε λοιπόν να γρονθοκοπήσετε έναν άνθρωπο που έχει υπερτασικό επεισόδιο, γιατί το μόνο που μπορεί να καταφέρετε είναι να του κάνετε ζημιά, και όχι να τον βοηθήσετε.
H φαρμακευτική αγωγή αρκεί για να μου ρυθμίσει την πίεση. H φαρμακευτική αγωγή είναι ένα πολύ σημαντικό μέσο για να ρυθμιστεί η πίεσή σας, αλλά όχι το μοναδικό. Aν έχετε υπέρταση, θα πρέπει να προσέχετε τη διατροφή σας, να φροντίζετε ώστε το σωματικό σας βάρος να είναι σε φυσιολογικά επίπεδα (στην αντίθετη περίπτωση, πρέπει να χάσετε βάρος), να διακόψετε το κάπνισμα, να αποφεύγετε το αλάτι και να γυμνάζεστε. Aκόμη, θα πρέπει να αποφεύγετε τα λίπη και να εμπλουτίσετε τη διατροφή σας με λαχανικά, χορταρικά και σαλάτες.
H υπέρταση αφορά κυρίως τους άνδρες Aν θεωρείτε ότι η υπέρταση είναι καθαρά ανδρική υπόθεση, κάνετε λάθος. Πράγματι, στατιστικά υποφέρουν από υπέρταση περισσότερο οι άνδρες παρά οι γυναίκες. Aυτό δεν σημαίνει όμως ότι η υπέρταση είναι “ανδρική” νόσος, καθώς απειλεί και τα δύο φύλα. H υπέρταση, σύμφωνα με τους ειδικούς, προσβάλλει τους άνδρες σε μικρότερη ηλικία από ό,τι τις γυναίκες, αλλά οι τελευταίες κινδυνεύουν περισσότερο μετά την εμμηνόπαυση.
Ο θυμός προκαλεί υπέρταση. H αλήθεια είναι ότι ο θυμός αυξάνει παροδικά την πίεση, δεν μπορεί όμως να προκαλέσει υπέρταση σε κάποιον που δεν έχει. H υπέρταση άλλωστε στο 90% των περιπτώσεων είναι ιδιοπαθής πάθηση, που οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τι ακριβώς την προκαλεί. Eίναι καλό όμως να αποφεύγετε τον εκνευρισμό αν πάσχετε ήδη από υπέρταση, γιατί αυξάνει την πίεση, κάτι που μερικές φορές είναι επικίνδυνο.
Όταν ρυθμιστεί η πίεση, μπορώ να κόψω τα χάπια; Θα πρέπει να συνεχίσετε τη φαρμακευτική αγωγή, ακόμη και όταν ρυθμιστεί η πίεσή σας, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να βρεθεί και πάλι σε υψηλά επίπεδα μόλις τη σταματήσετε. Eξάλλου, η υπέρταση δεν είναι μια πάθηση που θεραπεύεται μόνιμα― χρειάζεστε επομένως τα φάρμακα για να ρυθμίζουν την πίεσή σας.
Κολίτιδα (Σύνδρομο Ευερέθιστου Παχέος Εντέρου)
Τι επιτρέπεται
Άφθονα υγρά σε μορφή ροφημάτων (χαμομήλι, χυμοί φρούτων χωρίς ίνες κ.λπ.).
Κρέας, ψάρι, πουλερικά όσο συχνά επιθυμείτε. Πλέον κατάλληλα είναι τα βραστά και τα ψητά σχάρας, που δεν περιέχουν καρυκεύματα και δεν έχουν τσιγαριστεί.
Ψωμί, κατά προτίμηση λευκό και φρυγανισμένο.
Αμυλώδη τρόφιμα και καλά βρασμένες πατάτες.
Το γάλα, η φέτα, τα λευκά τυριά και τα γαλακτερά επιτρέπονται μόνο αν γίνονται ανεκτά. Για να το διαπιστώσετε αυτό, πιείτε μία κούπα κρύο γάλα. Αν σας προκαλέσει φούσκωμα, πόνο ή διάρροια, πρέπει να τα αποφεύγετε.
Οι βραστές σάλτσες σε μικρή ποσότητα.
Βραστά λαχανικά, μόνο αυτά που γίνονται ανεκτά.
Φρούτα, σε μέτρια ποσότητα, υπό μορφή κομπόστας ή και ωμά, εάν είναι μαλακά. Στα ωμά φρούτα πρέπει να αποφεύγεται η φλούδα.
Αφεψήματα. Η μέντα θα σας κάνει καλό.
Τι απαγορεύεται
Ξηροί καρποί και ξηραμένα φρούτα
Μαύρο ψωμί -καλαμπόκι
Δημητριακά με φλούδα (κολοκυθόσποροι, καλαμπόκι κ.λπ.)
Σκληρά φρούτα ή με σπόρους, όπως σταφύλια, σύκα, φράουλες και εσπεριδοειδή
Καφές, τσάι, αλκοόλ
Τα υποκατάστατα ζάχαρης (φρουκτόζη, μαλτόζη, Canderel)
Τα αναψυκτικά του εμπορίου
Διπολική διαταραχή Σε πολλούς ανθρώπους, το λίθιο φέρνει στο μυαλό τους εικόνες ψυχικής ανισορροπίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα τελευταία 60 χρόνια η χρήση λιθίου σε υψηλές δόσεις (150- 360 mg) την ημέρα έχει συνδυαστεί με τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής και άλλων μορφών ψυχικής ασθένειας.
Άλλοι έχουν συνδυάσει το λίθιο με την τεχνολογία καθώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αλματώδης αύξηση στη ζήτησή του εξαιτίας της χρήσης του στις μπαταρίες των κινητών τηλεφώνων και στις ελαφριές μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Λιγότερο γνωστό είναι ότι το λίθιο είναι ένα απαραίτητο στοιχείο της διατροφής των ανθρώπων και των ζώων.
Το λίθιο (lithium) είναι ένα στοιχείο της φύσης που ανήκει στα αλκάλια, μια ομάδα ατόμων στην οποία συμπεριλαμβάνεται το κάλιο, το νάτριο, το ρουβίδιο, το καίσιο και το φράγκιο. Μαζί με το υδρογόνο και το ήλιο, θεωρείται από τα πιο παλιό στοιχεία του σύμπαντος – εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε στα πρώτα 10 λεπτά της Μεγάλης Έκρηξης. Το όνομά του προέρχεται από την ελληνική λέξη “λίθος”.
Το στοιχείο βρίσκεται σε ιχνοποσότητες σε όλα τα εδάφη, κυρίως σ’ αυτά που περιέχουν άργιλο. Είναι επίσης παρόν σε επιφανειακά ύδατα όπως π.χ. στα ποτάμια. Πλούσιες περιοχές σε λίθιο είναι αυτές της βόρειας Χιλής.
Το λίθιο του εδάφους και του νερού λαμβάνεται από τα φυτά, και ίσως να παίζει κάποιο ρόλο στην ανάπτυξή τους. Αν βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα στο έδαφος, μπορεί να γίνει τοξικό για όλα τα φυτά, προκαλώντας μια κατάσταση που ονομάζεται χλώρωση. Η πρόσληψη και η ευαισθησία των φυτών απέναντι στο λίθιο εξαρτάται από το είδος τους. Ορισμένα φυτά, κυρίως το Cirsium arvense και το Solanum dulcamera, συσσωρεύουν 3-6 φορές περισσότερες ποσότητες από το μέσο όρο ενώ τα εσπεριδοειδή φαίνεται πως δηλητηριάζονται από το λίθιο σχετικά εύκολα.
Το λιθιο παίζει σημαντικό ρόλο στον ανθρώπινο οργανισμό και στην ανάπτυξη του εμβρύου. Βρίσκεται σε όλους τους ιστούς του σώματος π.χ. στον εγκέφαλο, τα νεφρά, την καρδιά κλπ. Οι γυναίκες έχουν 10-20% περισσότερη ποσότητα από τους άνδρες, μια διαφορά που μέχρι σήμερα παραμένει ανεξήγητη.
Ο ρόλος του λιθίου στο ανθρώπινο σώμα είναι υπό διερεύνηση, ωστόσο είναι γνωστό ότι βελτιώνει την ψυχική διάθεση και μειώνει την επιθετική συμπεριφορά. Ως θρεπτικό συστατικό χρειάζεται για την απορρόφηση της βιταμίνης Β12 και του φολικού οξέος, τα οποία είναι γνωστό ότι έχουν μια ιδιαίτερη σημασία για τον εγκέφαλο και παίζουν ρόλο στην ψυχική διάθεση.
Η έλλειψη λιθίου κάνει κάποιον να ταράζεται πιο εύκολα απέναντι στα δυσμενή γεγονότα της ζωής. Στη σύγχρονη ιατρική, εκτός από τη σταθεροποίηση της ψυχικής διάθεσης, δοκιμάζεται για την ενίσχυση της μνήμης.
Τροφές και δοσολογία Τα γαλακτοκομικά και οι κρόκοι των αυγών φαίνεται πως περιέχουν τη μεγαλύτερη ποσότητα λιθίου στη διατροφή. Από τα λαχανικά, οι ντομάτες και τα αγγουράκια είναι οι πιο πλούσιες πηγές. Ικανοποιητικές σχετικά ποσότητες περιέχουν τα όσπρια (μπιζέλια, φασόλια, φακές, ρεβίθια) και η σόγια. Το ιχνοστοιχείο υπάρχει επίσης σε μικρές ποσότητες στα θαλασσινά (γαρίδες, αστακούς, στρείδια και χτένια) καθώς και στο κρέας. Δεν είναι σαφές ποια είναι η καθημερινή απαίτηση του ανθρώπινου σώματος σε λίθιο. Κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι το 1 mg την ημέρα είναι αρκετό για έναν άνθρωπο 70 κιλών αλλά άλλοι πιστεύουν ότι αυτή είναι μια συντηρητική εκτίμηση – το 1 mg δεν είναι λίγο γι’ αυτό μερικές φορές το λίθιο αναφέρεται ως “πολυιχνοστοιχείο”. Το 1985, εκτιμήθηκε ότι η πρόσληψη λιθίου μέσω της διατροφής και του νερού στις ΗΠΑ κυμαινόταν μεταξύ 0,6-3,1 mg την ημέρα. Οι άνθρωποι που ζουν στις Άνδεις της βόρειας Αργεντινής έχει υπολογιστεί ότι καταναλώνουν από 2 έως 30 mg ανά ημέρα ενώ 2-3 mg τα λαμβάνουν από το πόσιμο νερό.
Να σημειωθεί ότι το νάτριο (υπάρχει στο αλάτι) και η καφεΐνη αυξάνουν την απέκκριση του λιθίου από το σώμα και ως εκ τούτου αυξάνουν τις ανάγκες πρόσληψης του ιχνοστοιχείου από τη διατροφή.
Διατηρείτε επαρκές ισοζύγιο υγρών πίνοντας 8-12 ποτήρια νερό ή άλλα υγρά κάθε ημέρα όσο παίρνετε λίθιο. Εντονη άσκηση, παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο ή τη ζέστη, υπερβολική εφίδρωση, διάρροιες, ή έμετοι μπορεί να προκαλέσουν και παρενέργειες από το λίθιο. Ενημερώστε το γιατρό σας αν χάσατε μεγάλες ποσότητες υγρών λόγω εφίδρωσης, διάροιας ή εμετών.
•Μην αλλάζετε την ποσότητα αλατιού κα σόδας στη δίαιτά σας. Η κατανάλωση μεγαλύτερων ή μικρότερων ποσοτήτων αλατιού μπορεί να αλλάξει και τα επίπεδα λιθίου στο αίμα σας.
•Επίσης να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις ποσότητες καφέ και αναψυκτικών με ανθρακικό που καταναλώνετε. Αυτές οι ουσίες μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τα επίπεδα λιθίου στον οργανισμό σας γι'αυτό καλό είναι να καταναλώνονται με ιδιαίτερη φειδώ.
ΛΙΠΩΔΕΣ ΗΠΑΡ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΩΜΕ :Η διατροφή για την λιπώδη ηπατική νόσο περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων. Η μείωση των θερμίδων και η κατανάλωση φυσικών τροφών υψηλής περιεκτικότητας σε ίνες είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης. Η κατανάλωση τροφών που περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες, φυτικές ίνες και πρωτεΐνες μπορεί να βοηθήσει τον οργανισμό να αισθάνεται πλήρης και να παρέχει σταθερή ενέργεια στο σώμα.
Οι τροφές που μειώνουν τη φλεγμονή, ή βοηθούν το σώμα να επισκευάσει τα κύτταρά του, είναι εξίσου σημαντικές.
Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να ακολουθήσουν συγκεκριμένα προγράμματα διατροφής, όπως η μεσογειακή διατροφή. Ένας διαιτολόγος μπορεί να σας βοηθήσει να καταρτίσετε ένα πλάνο διατροφής που είναι το κατάλληλο για εσάς προσωπικά.
Εκτός από αυτές τις βασικές οδηγίες, υπάρχουν επίσης μερικές συγκεκριμένες τροφές, που μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στα άτομα με λιπώδες ήπαρ, όπως:
Σκόρδο Το σκόρδο είναι ένα βασικό συστατικό σε πολλές δίαιτες και μπορεί να είναι ευεργετικό για άτομα με λιπώδη ηπατική νόσο. Μια μελέτη έδειξε, ότι τα συμπληρώματα σκόνης σκόρδου συμβάλλουν στην μείωση του σωματικού βάρους και του λίπους σε άτομα με λιπώδες ήπαρ.
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα Μια ανασκόπηση της τρέχουσας βιβλιογραφίας υποδεικνύει ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βελτιώνουν τα επίπεδα λίπους στο ήπαρ και τα επίπεδα της “καλής” χοληστερόλης (HDL)σε άτομα με λιπώδη ηπατική νόσο.
Περισσότερη έρευνα είναι απαραίτητη για να επιβεβαιωθεί αυτό, αλλά η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μπορεί να μειώσει το λίπος στο ήπαρ. Τέτοιες τροφές είναι ο σολομός, οι σαρδέλες, τα καρύδια και ο λιναρόσπορος.
Καφές Όπως δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Hepatology, ο καφές περιέχει χλωρογενικό οξύ. Είναι μια ισχυρή ένωση με αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Βοηθάει επίσης στην μείωση της χοληστερόλης και της υπέρτασης.
Εκτός από αυτή την ευεργετική ένωση, ο ίδιος ο καφές φαίνεται να βοηθάει στην προστασία του σώματος από την μη αλκοολική λιπαρή ηπατική νόσο.
Μπρόκολο Τρώγοντας μια ποικιλία φρέσκων λαχανικών είναι χρήσιμη για τη λιπαρή ηπατική νόσο. Αλλά συγκεκριμένα το μπρόκολο, ξεχωρίζει ανάμεσα στα άλλα λαχανικά.
Ένα άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Nutrition έδειξε ότι η μακροχρόνια κατανάλωση μπρόκολου συμβάλλει στην πρόληψη της συσσώρευσης λίπους στο ήπαρ ποντικών. Απαιτούνται περισσότερες μελέτες στον άνθρωπο, αλλά αυτές οι πρώτες αποδείξεις φαίνονται πολύ ελπιδοφόρες.
Τσάι Η χρήση του τσαγιού για ιατρικούς σκοπούς είναι μια πρακτική που πηγαίνει πίσω χιλιάδες χρόνια. Όπως αναφέρει και πρόσφατη έρευνα στο World Journal of Gastroenterology, το πράσινο τσάι μπορεί να συμβάλει ιδιαίτερα στην μείωση του σωματικού λίπους και του λίπους στο αίμα. Τα υψηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικού στο πράσινο τσάι μπορεί επίσης να είναι χρήσιμα γενικότερα στον οργανισμό.
Καρύδια Αν και οι καρποί είναι μια καλή προσθήκη σε οποιοδήποτε πρόγραμμα διατροφής, ειδικά τα καρύδια έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Μια έρευνα από το 2015 έδειξε ότι η κατανάλωση καρυδιών βελτιώνει την ηπατική λειτουργία σε άτομα με μη αλκοολική λιπαρή ηπατική νόσο.
Αβοκάντο Τα αβοκάντο είναι πλούσια σε “καλά λιπαρά”, αλλά περιέχουν επίσης αντιφλεγμονώδη θρεπτικά συστατικά και διαλυτές ίνες. Αυτές μειώνουν το σάκχαρο στο αίμα και το οξειδωτικό στρες στο σώμα.
Σόγια, ή πρωτεΐνη ορού γάλακτος Όπως δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό στην Journal of Gastroenterology and Hepatology, ορισμένες πρωτεΐνες μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία του σώματος από την λιπώδη ηπατική νόσο.
Η πρωτεΐνη σόγιας και ορού γάλακτος φαίνεται να συμβάλλει στην εξισορρόπηση των επιπτώσεων της απλής πρόσληψης υδατανθράκων και μπορεί να μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Βοηθάει, επίσης, το σώμα να διατηρήσει την μυϊκή μάζα και να μειώσει το συνολικό του βάρος
Τροφές που επιδρούν θετικά στο συκώτι 1. Βρώμη: Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες μπορεί να βοηθήσουν το ήπαρ να έχει τη βέλτιστη απόδοση. Έρευνες λένε ότι μπορεί να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους από το λίπος στην κοιλιά, μία καλή αρχή για να προστατευτείτε από την ηπατική νόσο.
2. Μπρόκολο: Πρέπει να τρώτε πολλά λαχανικά αν θέλετε να διατηρήσετε υγιές το ήπαρ σας. Κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι το μπρόκολο μπορεί να προστατεύσει από τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο ήπατος.
3.Καφές: Έρευνες λένε ότι η κατανάλωση 2-3 φλιτζανιών καφέ την ημέρα, ωφελεί το συκώτι σας, προστατεύοντάς το από το πολύ αλκοόλ ή την κακή διατροφή. Άλλες έρευνες λένε ότι μπορεί να μειώσει το ρίσκο για καρκίνο του ήπατος.
4.Το πράσινο τσάι, περιέχει τα γνωστά αντιοξειδωτικά, κατεχίνες. Έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να προστατεύσει από μερικές μορφές καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου και του ήπατος. Το ζεστό τσάι σε σχέση με το παγωμένο ή το συσκευασμένο περιέχει περισσότερες κατεχίνες.
5. Νερό: Το νερό, μας γεμίζει το στομάχι όταν νιώθουμε πείνα και αντικαθιστά τα υπόλοιπα ποτά που πίνουμε για να ξεδιψάσουμε. Προστατεύει εμμέσως και από τη ζάχαρη και από τις παραπάνω θερμίδες.
6. Αμύγδαλα: Τα αμύγδαλα είναι καλή πηγή βιταμίνης Ε, ουσία η οποία μπορεί να βοηθήσει ενάντια στην πάθηση λιπώδους ήπατος.
7. Σπανάκι: Τα φυλλώδη χόρτα έχουν ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που ονομάζεται γλουταθειόνη, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στη σωστή λειτουργία του ήπατος.
8. Μύρτιλα ή βατόμουρα: Έχουν θρεπτικά συστατικά, επονομαζόμενα πολυφαινόλες, που μπορεί να σας βοηθήσουν να προστατευθείτε από τη μη αλκοολική λιπαρή ηπατική νόσο, η οποία συχνά συμβαδίζει με την παχυσαρκία και την υψηλή χοληστερόλη. Εάν τα μύρτιλα δεν είναι της αρεσκείας σας, άλλα τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες είναι η μαύρη σοκολάτα, οι ελιές και τα δαμάσκηνα όπως και τα διάφορα μπαχαρικά.
Τροφές που επιδρούν αρνητικά στο συκώτι 1. Λιπαρές τροφές: Οι τηγανητές πατάτες και τα burgers είναι κακή επιλογή για να διατηρήσετε υγιές το συκώτι σας. Μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονή η οποία με τη σειρά της, μπορεί να προκαλέσει ουλές στο ήπαρ που είναι γνωστές ως κίρρωση.
2. Ζάχαρη: Η δουλειά του συκωτιού είναι να μετατρέπει τη ζάχαρη σε λίπος. Αν το παρακάνετε, το συκώτι μετατρέπει τόσο πολύ λίπος, που καταλήγει εκεί που δεν ανήκει. Μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει στο σύνδρομο λιπώδους ήπατος.
3.Αλάτι: Αρχική έρευνα υποδηλώνει ότι μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, μπορεί να οδηγήσει σε ίνωση, η οποία είναι το πρώτο στάδιο του σχηματισμού ουλών του ήπατος. Για να μειώσετε το αλάτι, αρχικά μπορείτε να αποφύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως το μπέικον ή τα νωπά κρέατα. Έπειτα μπορείτε να εξετάζετε την ποσότητα νατρίου που αναγράφεται στη συσκευασία.
4. Αλκοόλ: Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο συκώτι σας. Με τον καιρό μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση.
Ακόμη και η περιστασιακή κατανάλωση αλκοόλ - τέσσερα ποτά σε ένα βράδυ για γυναίκες και πέντε για άνδρες - μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής.
OMAΔA 0
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ ΓΛΟΥΤΕΝΗ: ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ
ΛΑΧΑΝΟ, ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ: ΚΑΤΑΣΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΜΟΝΗ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗ
ΦΑΚΕΣ
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ ΚΡΕΑΣ: ΧΩΝΕΥΕΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΛΙΠΟΣ
ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ: ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ
ΣΙΤΑΡΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΟΞΥΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΜΥΙΚΟΥΣ ΙΣΤΟΥΣ
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ ΦΑΚΕΣ- ΦΙΣΤΙΚΙΑ-ΣΟΥΣΑΜΙ: ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ
ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ:ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΕΙ ΤΟ
ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟ
ΣΙΤΑΡΙ :Η ΤΡΟΦΗ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΛΙΠΟΣ
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ-ΦΑΣΟΛΙΑ:ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ
ΥΠΟΓΛΥΚΕΜΙΑ
ΣΙΤΑΡΙ- ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΕΑΣ: Η ΤΡΟΦΗ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΛΙΠΟΣ
ΟΙΣΟΦΑΓΙΤΙΔΑ • ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ ΓΕΥΜΑΤΑ
• ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΥΓΡΗ ΜΟΡΦΗ
• ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΑ Ή ΚΡΥΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
• ΕΡΕΘΙΣΜΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΝΤΟΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΧΥΜΟΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ
• ΟΙ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ ΔΙΕΓΕΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΓΑΣΤΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΟ ΤΟΝΟ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΚΟΥ ΣΦΙΓΚΤΗΡΑ
ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΤΟΝΟ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΚΟΥ ΣΦΙΓΚΤΗΡΑ: - ΣΟΚΟΛΑΤΑ
- ΛΙΠΑΡΑ
- ΝΙΚΟΤΙΝΗ
- ΑΛΚΟΟΛ
- ΚΑΦΕΣ (ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΑ ΓΑΣΤΡΙΚΑ ΟΞΕΑ)
• ΛΗΨΗ ΑΝΤΙΟΞΙΝΩΝ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΑΣ
ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ Η οστεοπόρωση αποτελεί τη συνηθέστερη μεταβολική νόσο των οστών στη σύγχρονη εποχή μας, ιδίως στο Δυτικό κόσμο. Η οστεοπόρωση έχει χαρακτηριστεί ως σιωπηρή νόσος, καθώς δεν εκδηλώνεται με κάποια συμπτώματα και έτσι, ο ασθενής συνήθως φτάνει στο γιατρό όταν η νόσος βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο και έχει ήδη υποστεί το πρώτο κάταγμα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ; Η οστεοπόρωση είναι μια μεταβολική νόσος, η οποία προκαλείται όταν με την πάροδο του χρόνου τα οστά χάνουν την πυκνότητά τους. Το οστό αποτελείται από ασβέστιο, μαγνήσιο και φώσφορο. Παράλληλα, περιέχει κολλαγόνο (πρωτεΐνη), που σχηματίζει το δομικό του πλαίσιο. Με την πάροδο του χρόνου χάνει την ελαστικότητα και την αντοχή του. Η απώλεια μετάλλων (ασβέστιο, μαγνήσιο) από το περιεχόμενο του οστού οδηγεί στην απώλεια οστικής πυκνότητας. Αυτό έχει ως απόρροια την πρόκληση καταγμάτων που είναι και το βασικό σύμπτωμα της νόσου. Τα κατάγματα αυτά μπορούν να προκληθούν πολύ εύκολα από απλές καθημερινές κινήσεις και εμφανίζονται σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, αν και είναι συχνότερα στην σπονδυλική στήλη, στον καρπό και στο ισχίο. Η οστεοπόρωση εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες κατά την περίοδο της εμμηνόπαυσης. Η θεραπεία εξαρτάται από τον κίνδυνο που διατρέχει κάποιος να υποστεί κάταγμα και ξεκινά με απλές αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες (διατροφή, άσκηση, κάπνισμα).
Ποια είναι τα αίτια της οστεοπόρωσης Η οστεοπόρωση μπορεί να αποτελεί απόρροια αυτοάνοσου νοσήματος (ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, πολλαπλή σκλήρυνση), διαταραχών γαστρεντερικού συστήματος (κοιλιοκάκη, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου), καρκίνου (του μαστού ή του προστάτη), νόσων του αίματος (πολλαπλούν μυέλωμα, λέμφωμα), νευρολογικών νόσων (πάρκινσον, εγκεφαλικό επεισόδιο), ψυχολογικών διαταραχών (ανορεξία, βουλιμία, κατάθλιψη), ενδοκρινικών διαταραχών (διαβήτης, διαταραχές θυρεοειδούς, αμηνόρροια, πρόωρη εμμηνόπαυση, χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης στους άνδρες), άλλων παθήσεων όπως ο HIV, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, η ηπατοπάθεια και καταστάσεων όπως η μεταμόσχευση, η διατροφή φτωχή σε βιταμίνες κ.ά. Άλλοι παράγοντες κινδύνου που μπορεί να επηρεάσουν την εμφάνιση της νόσου είναι η ηλικία του ασθενή, το φύλο του (εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες), το οικογενειακό ιστορικό, η σωματική διάπλαση του ατόμου (οι πολύ αδύνατοι άνθρωποι τείνουν να κινδυνεύουν περισσότερο να νοσήσουν), το κάπνισμα και η καθιστική ζωή.
Παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση- Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που επηρεάζουν και τελικά καθορίζουν την εμφάνισή της, μεταξύ των οποίων είναι η ηλικία, η φυλή, οι διατροφικές συνήθειες, ο τρόπος ζωής και οι φαρμακευτικές αγωγές που λαμβάνει κανείς.
• η ηλικία είναι εξίσου καθοριστική, καθώς η πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος οστεοπόρωση αυξάνεται μετά την ηλικία των 50 και, στις γυναίκες, μετά την έναρξη της εμμηνόπαυσης,
• η καταγωγή επηρεάζει, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι η νόσος χτυπά συχνότερα τη λευκή φυλή,
• το οικογενειακό ιστορικό,
• το ιστορικό προηγούμενων καταγμάτων,
• το ύψος και το βάρος του ατόμου,
• οι ορμονικές διαταραχές (πρόωρη εμμηνόπαυση ή αμηνόρροια),
• τα προβλήματα θυρεοειδούς,
• η οι διατροφικές διαταραχές (ανορεξία, βουλιμία),
• χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου,
• το κάπνισμα,
• η έλλειψη άσκησης,
• η κατανάλωση αλκοόλ,
• ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές (κορτιζόνη),
• προϋπάρχουσες παθήσεις (π.χ. ηπατοπάθειες, καρκίνος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, πολλαπλούν μυέλωμα κ.ά.).
Πρόληψη της οστεοπόρωσης • να λαμβάνετε καθημερινά αρκετή ποσότητα ασβεστίου και βιταμίνης D (μέσω της διατροφής ή μέσω συμπληρωμάτων),
• να γυμνάζεστε τακτικά,
• να περπατάτε,
• να αποφεύγετε το κάπνισμα και το αλκοόλ,
• να διατηρείτε φυσιολογικά επίπεδα του βάρους σας,
• να ρυθμίζετε την ανεπάρκεια οιστρογόνων αν έχετε πρόωρη εμμηνόπαυση (με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας).
Η ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΕΙΝΑΙ: Πρακτικά η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα ασβεστίου μέσω γάλατος και γαλακτοκομικών που είναι απαραίτητη για παιδία, εφήβους κι ενήλικες είναι η εξής: Ισοδύναμα μερίδας: 1 φλιτζάνι φρέσκο γάλα (240ml) = 1 γιαούρτι (200g) = 30 γρ. τυρί
1 ποτήρι γάλα παρέχει την ίδια ποσότητα ασβεστίου στον οργανισμό με:
Tροφές πλούσιες σε ασβέστιο Τροφές πλούσιες σε ασβέστιο για φυτοφάγους Για να γίνει καλύτερη η απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό χρειάζεται να: •Προσλαμβάνετε επαρκή ποσότητα βιταμίνης D. Το γάλα που είναι ενισχυμένο σε βιταμίνη D και τα δημητριακά του πρωινού, καθώς και η έκθεση του δέρματος στο φως του ήλιου αρκετές φορές την εβδομάδα αποτελούν καλές πηγές βιταμίνης D. Τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη D, είναι τα παχιά ψάρια (ρέγκα, σκουμπρί, σολομός, σαρδέλα και τόνος), το συκώτι, ο κρόκος του αυγού, το βούτυρο, το τυρί κλπ.
•Καταναλώνετε γάλα ή αλλά γαλακτοκομικά προϊόντα που περιέχουν λακτόζη, εφόσον δεν υπάρχει πρόβλημα δυσανεξίας στη λακτόζη. Η λακτόζη βελτιώνει την απορρόφηση του ασβεστίου.
•Αποφύγετε την υπερβολική πρόσληψη φωσφόρου, ο οποίος μπορεί να παρεμποδίσει την απορρόφηση του ασβεστίου, παρόλο που βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου και, ταυτόχρονα, μειώνει την αποβολή του από τον οργανισμό με τα ούρα. Τροφές πλούσιες σε φώσφορο είναι ορισμένα είδη τυριού, αλλά κυρίως τα ψάρια, το μοσχάρι, το χοιρινό, οι αγκινάρες και τα μανιτάρια, τα οποία συστήνεται να μην συνδυάζουμε με τις πηγές ασβεστίου.
•Περιορίσετε την κατανάλωση κρέατος.Η κατανάλωση πρωτεϊνών με μέτρο αυξάνει την απορρόφηση ασβεστίου, λόγω σχηματισμού εύκολα απορροφήσιμων αλάτων του με τα αμινοξέα λυσίνη και αργινίνη. Οι μεγάλες ποσότητες, όμως, πρωτεϊνών ζωικής προέλευσης (π.χ. κρέας) συντελούν στην αυξημένη αποβολή του ασβεστίου με τα ούρα.
•Περιορίσετε την κατανάλωση αλατιού στα 2-4g ημερησίως, καθότι δίαιτα υψηλή σε αλάτι εμποδίζει την απορρόφηση του ασβεστίου.
•Αυξήσετε την κατανάλωση ασβεστίου, εάν η δίαιτά σας είναι υψηλή σε οξαλικά (π.χ. σπανάκι και άλλα πράσινα λαχανικά), φυτικά οξέα (π.χ. σιτηρά και ολόκληρα όσπρια) ή φυτικές ίνες, τα οποία όλα αναστέλλουν την απορρόφηση του ασβεστίου, πχ. να αποφεύγεται ο συνδυασμός κακάο με γάλα, γιατί μειώνεται η απορρόφηση του ασβεστίου του γάλακτος από τον οργανισμό.
•Αυξήσετε την πρόσληψη ασβεστίου εάν χρησιμοποιείτε κορτικοστεροειδή ή αντιεπιληπτικά φάρμακα τα οποία ελαττώνουν την απορρόφηση του ασβεστίου.
•Αποφύγετε το κάπνισμα, •Αποφύγετετην κατανάλωση περισσότερων από ένα ή δυο αλκοολούχων ποτών την ημέρα ή την υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης τα οποία αυξάνουν την απώλεια οστικής μάζας.
•Και παράγοντες που επηρεάζουν την απορρόφηση ασβεστίου είναι, το στρες, η έλλειψη σωματικής άσκησης και η πρόοδος της ηλικίας. Επομένως υπάρχει πρόληψη της οστεοπόρωσης μέσω της διατροφής Συμπερασματικά, αυτό που κατανοούμε είναι ότι η οστεοπόρωση είναι ένα μεταβολικό νόσημα των οστών το οποίο πλήττει μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Η καλύτερη θεραπεία της οστεοπόρωσης είναι η πρόληψη.
Ένα από τα πιο καλά προληπτικά μέτρα, είναι η επαρκής λήψη ασβεστίου, κατά την παιδική ηλικία. Οι πιο πλούσιες πηγές ασβεστίου είναι το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, η σόγια, τα μπρόκολα, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, οι σαρδέλες(όταν τρώγονται μαζί με τα κόκαλα) και ο σολομός κονσέρβα.
Ουρικό οξύ: Τι είναι και πόσο μας απειλεί
Δεν είναι λίγοι όσοι κάποια στιγμή στη ζωή τους θα εμφανίσουν αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος, μια κατάσταση που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση.
Η διαφοροποίηση της διατροφής μας ορισμένες φορές, όταν μάλιστα εμπλουτίζεται με διάφορα κρεατικά και εδέσματα μπορεί μεταξύ άλλων να αυξήσει μία ουσία στο αίμα μας: το ουρικό οξύ.
Το ουρικό οξύ είναι προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών, δηλαδή των πρωτεϊνών στον πυρήνα των ανθρώπινων κυττάρων, και φυσιολογικά κυκλοφορεί στο αίμα. Το ουρικό οξύ υπό φυσιολογικές συνθήκες αποβάλλεται από τον οργανισμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως ο μηχανισμός αποβολής του ουρικού οξέος δε λειτουργεί σωστά με αποτέλεσμα τα επίπεδά του στο αίμα να αυξάνονται. Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή ως υπερουριχαιμία. Η υπερουριχαιμία είναι παθολογική πρόδρομος κατάσταση της ουρικής αρθρίτιδας και ευθύνεται για το 5-10% των ουρολίθων.
Οι φυσιολογικές τιμές του ουρικού οξέος στο αίμα κυμαίνονται: Επειδή δε το ουρικό είναι δυσδιάλυτο στο νερό, η υπερουριχαιμία έχει ως αποτέλεσμα να εναποτίθενται κρύσταλλοι ουρικού νατρίου σε διάφορα σημεία του σώματος και κυρίως στις αρθρώσεις (ουρική αρθρίτιδα ή ποδάγρα) αλλά και σε διάφορα όργανα, όπως στα νεφρά, όπου προκαλούνται νεφρικές βλάβες. Η ουρική αρθρίτιδα, σε οξεία ή χρόνια μορφή, εμφανίζεται μετά την ηλικία των 35 ετών και προσβάλει κυρίως τους άνδρες. Χαρακτηρίζεται από ξαφνικό και οξύ πόνο που συνήθως εντοπίζεται στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Είναι χαρακτηριστικό ότι η υπερουριχαιμία δεν οδηγεί πάντα σε ουρική αρθρίτιδα, ενώ η υπερουριχαιμία πάντα προηγείται της ουρικής αρθρίτιδας.
Στους κάτωθι πίνακες φαίνονται τα τρόφιμα ομαδοποιημένα ανάλογα με το περιεχόμενο τους σε πουρίνες. Γενικές συμβουλές Για πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας και την πρόληψη των προαναφερθέντων παθολογικών καταστάσεων συνίστανται:
• Η απώλεια βάρους, εφ’ όσον είναι επιθυμητό από το γιατρό ή το διαιτολόγο.
• Η πρόσληψη γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων χαμηλών σε λιπαρά.
• Η τήρηση δίαιτας χαμηλή σε πουρίνες, ύστερα από εντολή γιατρού και σε συνεργασία με το διαιτολόγο.
• Η αποφυγή κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών και ιδιαίτερα μπύρας και λικέρ. Αντίθετα επιτρέπεται η λήψη 1-2 ποτήρια κρασιού την ημέρα.
• Η κατανάλωση πολλών υγρών (νερό, χυμοί) κατά τη διάρκεια της ημέρας για την αποβολή του ουρικού οξέος με τα ούρα.
ΠΑΙΔΙΚΗ- ΕΦΗΒΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ: • ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΙ ΟΧΙ ΕΤΟΙΜΟ ΦΑΓΗΤΟ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ( ΤΑ ΕΤΟΙΜΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΚΑ).
• ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΕΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ( ΚΑΘΕ ΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΙΟΝ ΜΙΑ ΠΗΡΟΥΝΙΑ Ή ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΤΡΩΓΕ).
• ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΝΤΙΚΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΙΠΑΡΑ.
• ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΦΡΕΣΚΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΕΤΟΙΜΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ.
• ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΛΑΤΙ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ.
• ΤΑ ΚΡΕΑΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΧΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΕΤΣΑ.
• ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΗΓΑΝΙΤΑ ( ΚΡΕΑΤΑ, ΛΑΧΑΝΙΚΑ, ΨΑΡΙΑ)
• ΤΑ ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ Ή ΚΙΜΑ ΚΙ ΟΧΙ ΜΕ ΚΡΕΜΕΣ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ( ΚΑΡΜΠΟΝΑΡΑ)
• ΟΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΑ ΥΛΙΚΑ ( Π.Χ. ΚΡΕΑΣ ΜΕ ΣΑΛΑΤΑ Ή ΑΜΥΛΟΥΧΑ ΜΕ ΣΑΛΑΤΑ, ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΠΟΛΥΠΛΟΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ)
• ΤΑ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΜΕ ΠΙΤΑ, ΚΑΛΑΜΑΚΙ( ΟΧΙ ΓΥΡΟ), ΝΤΟΜΑΤΑ Ή ΜΑΡΟΥΛΙ ΧΩΡΙΣ ΣΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΑΤΕΣ ΤΗΓΑΝΗΤΕΣ.
• ΟΙ ΠΑΤΑΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΡΑΣΤΕΣ, ΨΗΤΕΣ Ή ΠΟΥΡΕ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΑ ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ.
• ΟΧΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΓΛΥΚΩΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ( 1 ΦΕΤΑ ΚΕΪΚ,Ή 1 ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙ,Ή ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΨΩΜΙ ΜΕ ΜΕΛΙ Ή ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ Ή ΤΑΧΙΝΙ Ή ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΡΟΥΣΑΝ Ή 1 ΚΟΥΛΟΥΡΙ ΓΕΜΙΣΤΟ).
• ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΑ ΣΝΑΚ ( ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ, ΠΑΤΑΤΑΚΙΑ )
• ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ,ΔΥΟ ΜΠΑΛΕΣ Ή ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΩΝΑΚΙ Ή ΚΥΠΕΛΛΑΚΙ.
• ΟΙ ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΑΤΟΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
• ΠΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ ( ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΥΠΟΥ ΚΟΛΑ, ΣΟΔΑ, ΓΚΑΖΟΖΑ, ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑ ΜΕ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ.)
• ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ Ή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΕΤΟΙΜΩΝ ΦΑΓΗΤΩΝ Ή ΣΝΑΚ Ή ΓΛΥΚΩΝ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ.
• ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΑΝ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΜΑΣ.
• ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΘΛΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
• ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Ή ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ Ή ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΕ ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΑ ( ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ Ή ΝΑ ΓΥΜΝΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΠΙΛΩΤΗ.
• ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΑΣ.
• ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΞΥΠΝΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΡΩΜΕ. Ο ΣΩΣΤΟΣ ΥΠΝΟΣ ΕΙΝΑΙ 7 ΜΕ 8 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.
• ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΠΟΤΕ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ, ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ, ΑΝΗΣΥΧΟΣ. ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΘΕΛΕΙ ΗΡΕΜΙΑ.
• ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΠΟΤΕ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ.
• ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΟΛΟΓΩ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΟΥ ΤΗ ΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ.
Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ 66% ΝΕΡΟ. ΧΗΜΙΚΑ ΣΕ 1 ΜΟΡΙΟ ΝΕΡΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ 2 ΑΤΟΜΑ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΜΕ 1 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΚΑΙ 1 ΑΤΟΜΟ ΟΞΥΓΟΝΟΥ ΜΕ 8 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΑ.
ΟΙ ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΙΟΝΤΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΞΕΑ, ΕΝΩ ΟΙ ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΛΑΤΤΩΝΟΥΝ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΙΟΝΤΑ ΥΔΡΟΞΥΛΙΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΛΚΑΛΙΚΕΣ.
ΤΑ ΙΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΤΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ «ΚΛΕΒΟΥΝ» ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΡΙΑ.
ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΤΑΣΗ, ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΟΞΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ
ΥΓΡΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΡΙΖΕΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ.
Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΥΨΗΛΗΣ ΟΞΥΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΠΟΥ, ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ,
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΠΡΟΩΡΗ ΓΗΡΑΝΣΗ, ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΛΙΠΟΥΣ.
ΕΝΝΟΙΑ pH
Η ΟΞΥΤΗΤΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΚΛΙΜΑΚΑ pH ,
Η ΟΠΟΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 0 ( ΟΞΙΝΟ) ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΣΤΟ 14 ( ΑΛΚΑΛΙΚΟ. ΟΥΔΕΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 7. ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ 7 ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΙΣΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΙΟΝΤΩΝ
ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΥΔΡΟΞΥΛΙΟΥ. ΤΡΟΦΕΣ, ΟΥΣΙΕΣ Ή ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΜΕ pH ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΤΟΥ 7 ΕΙΝΑΙ ΟΞΙΝΕΣ, ΕΧΟΥΝ ΔΗΛΑΔΗ ΥΨΗΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ, ΕΝΩ ΜΕ pH ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ
ΤΟΥ 7 ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΙΟΝΤΑ ΥΔΡΟΞΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΚΑΛΙΚΕΣ. ΕΠΕΙΔΗ Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ pH ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ , Η ΑΛΛΑΓΗ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΟΝΑΔΑΣ pH ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΙΟΝΤΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ.
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ pH ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ pH. ΟΤΑΝ ΤΡΩΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΟΞΙΝΕΣ ΤΡΟΦΕΣ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΕΙ ΤΙΣ ΦΘΟΡΕΣ ΤΟΥ.
Αντιμετώπιση της σιδηροπενικής αναιμίας. Τροφές με σίδηρο. Ο ρόλος της βιταμίνης C Η διάγνωση της σιδηροπενικής αναιμίας γίνεται με αιματολογικές εξετάσεις και, σε περίπτωση ανεπαρκούς εντοπισμού του αίτιου, συμπληρώνονται από έλεγχο κοπράνων, προκειμένου να διαπιστωθεί αν η αιτία είναι η εντερική αιμορραγία.
Οι εξετάσεις που πρέπει να κάνετε είναι: • O σίδηρος ορού,
• Η φερριτίνη ορού,
• Γενική αίματος
• Και η σιδηροδεσμευτική ικανότητα.
Αυτές οι εξετάσεις αφορούν την διάγνωση της σιδηροπενικής αναιμίας και την παρακολούθηση της θεραπείας. Για να κάνετε αυτές τις εξετάσεις πρέπει να τηρήσετε 10-12 ώρες νηστείας, πριν την αιμοληψία.
Τι είναι η φερριτίνη; Είναι η αποθήκη του σιδήρου στο μυελό των οστών.
Αν κάποια στιγμή της ζωής μας, ο σίδηρος που παίρνουμε από τις τροφές δεν επαρκεί τότε:
Αρχικά τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης θα είναι κανονικά. Το σώμα μας θα χρησιμοποιήσει μέρος του αποθηκευμένου σιδήρου. Σ' αυτό το στάδιο δεν υπάρχει κανένα προφανές σύμπτωμα.
Κατόπιν η αιμοσφαιρίνη και η φερριτίνη πέφτουν σε χαμηλά επίπεδα. Το ίδιο και ο αιματοκρίτης μας.
Έχω χαμηλό αιματοκρίτη. Οι εξετάσεις μόνο σιδήρου αρκούν; Η απάντηση είναι πως όχι. Αιματοκρίτης κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα, δεν σημαίνει απαραίτητα έλλειψη σιδήρου. Υπάρχουν πολλές καταστάσεις ασθένειες, που έχουν σαν σύμπτωμα την πτώση του αιματοκρίτη. Ο γιατρός μετά από την κλινική εξέταση θα συστήσει τις απαραίτητες για μας εξετάσεις, όπως:
• Έλεγχος θυρεοειδούς (Τ3, Τ4, TSH )
• Anti DNA
• ΔΕΚ
• Βιταμίνη Β12
• Φυλλικό οξύ
• Αιμοσφαιρίνη κοπράνων
• Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης
• ΤΚΕ
Τι μπορείτε να κάνετε για να αντιμετωπίσετε τη νόσο; Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η ανακάλυψη του αιτίου που έχει προκαλέσει τη σιδηροπενική αναιμία. Το συνηθέστερο σφάλμα που γίνετε είναι η χορήγηση σιδήρου χωρίς να έχει διερευνηθεί η αιτία της αναιμίας . Ο οικογενειακός σας Ιατρός είναι αυτός που θα σας κατευθύνει ανάλογα με το ιστορικό σας και τις απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις ( αιματολογικές , γαστροσκόπηση , κολονοσκόπηση κ.α. ) . Ακολούθως και στις πιο πολλές περιπτώσεις είναι αρκετή η αύξηση του σιδήρου της διατροφής με την κατάλληλη επιλογή των τροφών. Επίσης, κατά την εγκυμοσύνη χορηγούνται πάντα σκευάσματα σιδήρου, εφόσον η διατροφή δεν επαρκεί συνήθως για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών.
Ποιες είναι οι ανάγκες του οργανισμού σε σίδηρο; Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη σιδήρου είναι 10mg ανά ημέρα για τον ενήλικα άνδρα και 15mg ανά ημέρα για τις ενήλικες γυναίκες.
Το σώμα του ανθρώπου περιέχει περίπου 2-4gr.σιδήρου. Η ποσότητα του σιδήρου που χρειάζεται στον ανθρώπινο οργανισμό σχετίζεται με το βάρος την ηλικία, το φύλο, με την πιθανότητα εγκυμοσύνης και την ανάπτυξη του οργανισμού. Βάση αυτών των παραμέτρων που καθορίζουν τις απαιτήσεις του οργανισμού σε σίδηρο πρέπει να δοθεί και η διαιτητική οδηγία. Αν και ο σίδηρος υπάρχει σε πάρα πολλές τροφές, η περιεκτικότητά του στην διατροφή υπολογίζεται ότι δεν υπερβαίνει τα 5 με 7mg για κάθε 1000 θερμίδες.
• Για νεογέννητα έως 6 μηνών : 10 mg καθημ.
• Παιδιά από 6 μηνών - 4 χρονών : 15 mg καθημ.
• Γυναίκες από 11 - 50 χρόνων: 18 mg καθημ.
• Γυναίκες πάνω από 50 χρόνων: 10 mg καθημ.
• Έγκυες γυναίκες: 30-60 mg καθημ.
• Άνδρες από 10 - 18 χρόνων: 18 mg καθημ.
• Άνδρες πάνω από 19 χρόνων: 10 mg καθημ.
Ποιες τροφές είναι πλούσιες σε σίδηρο; Μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο έχει το κρέας ειδικά το κόκκινο, τα ψάρια και τα πουλερικά. Σε αυτά τα τρόφιμα το μεγαλύτερο ποσοστό (50-60%) του σιδήρου είναι σχετικά εύκολα απορροφήσιμο. Ο Σίδηρος επίσης υπάρχει και στις φυτικές τροφές όπως σε διάφορα φρούτα, σε λαχανικά και ιδιαίτερα αυτά που είναι πράσινα και φυλλώδη και στα δημητριακά. Στα φυτικά προϊόντα όμως ο σίδηρος είναι σε μορφή μη απορροφήσιμη ή απορροφάται αλλά σε μικρό ποσοστό και η ποιότητα του δεν είναι σχετικά καλή.
Διάφοροι παράγοντες παρεμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου φυτικής προέλευσης όπως για παράδειγμα οι πολυφαινόλες, συμπεριλαμβανομένης και της τανίνης που βρίσκεται στο τσάι, του οξαλικού οξέος που βρίσκεται στο σπανάκι, στην σοκολάτα και στο τσάι, του EDTA το οποίο είναι ένα συντηρητικό τροφίμων(βοηθητικοί παράγοντες επεξεργασίας και σταθερότητας γαλακτώματα) κλπ.
Διατροφικοί παράγοντες που βοηθούν στην απορρόφηση του σιδήρου είναι η Βιταμίνη C και το κιτρικό οξύ αλλά και υδατάνθρακες όπως η φρουκτόζη και η σορβιτόλη. Επίσης το κόκκινο κρέας με τα ψάρια και τα πουλερικά όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα με τις φυτικές τροφές που περιέχουν σίδηρο βοηθούν στην απορρόφηση του. Άλλοι παράγοντες που συντελούν σημαντικά στην απορροφησιμότητα του σιδήρου είναι το Φυλλικό οξύ με κύρια πηγή τα σκούρα και πράσινα λαχανικά και η βιταμίνη Β12 που περιέχεται στο γιαούρτι, στο κρέας κ.λ.π.
Ανεπάρκεια σιδήρου Προκαλεί την σιδηροπενική αναιμία και τα συμπτώματα της που είναι κυρίως η εύκολη σωματική και η πνευματική κόπωση, το χλόμιασμα, η ταχυκαρδία, η ανεξήγητη δυσκολία στην αναπνοή όταν καταβάλλεται σωματική προσπάθεια ενώ σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα.
ΚΥΡΙΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΥ • Το συκώτι
• Το κόκκινο κρέας και κυρίως το μοσχάρι
• Τα ψάρια
• Τα πουλερικά
• Τα Θαλασσινά
• Ξηροί καρποί
• Τα Αποξηραμένα φρούτα (σταφίδες, βερίκοκα και δαμάσκηνα)
• Το αυγό
• Οι φακές
• Τα φασόλια
• Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, μπρόκολο)
• Το μαύρο ψωμί
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Η βιταμίνη C βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου και από τα διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα (χάπια ή διαλύματα σιδήρου).
Η βιταμίνη C βρίσκεται επίσης σε: • Μπρόκολο
• Γκρέιπ φρουτ
• Ακτινίδια
• Φυλλώδη πράσινα
• Μάνγκο
• Πεπόνια
• Πορτοκάλια
• Πιπεριές
• Φράουλες
• Ντομάτες
Άλλες τροφές που περιέχουν σίδηρο είναι: • 1 φέτα λευκού ψωμιού 0,9 mg σιδήρου.
• 1 κούπα σπαγγέτι 2,0 mg σιδήρου.
• 1 κούπα δημητριακά 18,0 mg σιδήρου.
• 1 κούπα βρασμένο μπρόκολο 0,7 mg σιδήρου.
• Φρέσκες πατάτες μαγειρεμένες την φλούδα τους
• 1 φέτα πεπόνι 4,0 mg σιδήρου.
• Συκώτι (μοσχαρίσιο ή από κοτόπουλο) 8-25 mg σιδήρου
• 1 μερίδα χοιρινό ή αρνί 2-3 mg σιδήρου
• Μια κουταλιά της σούπας μέλι περιέχει 0,1 mg σιδήρου.
ΦΥΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΥ Αν είστε χορτοφάγος δεν είναι ανάγκη να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, απλώς να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ώστε να σας δώσει το κατάλληλο συμπλήρωμα σιδήρου. Οι καλύτερες φυτικές πηγές σιδήρου είναι το πικροράδικο, το λυκοτρίβολο, η φυσαλίδα, η στελλάρια και το κόκκινο τριφύλλι. Η τσουκνίδα, τα φυλλώδη λαχανικά, τα φασολάκια, οι πατάτες, τα φρούτα, η κολοκύθα, οι σταφίδες, τα ολικής άλεσης σιτηρά, είναι επίσης αποτελεσματικά για την πρόσληψη σιδήρου
Συμπληρώματα σιδήρου • Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει σκευάσματα σιδήρου για την αναπλήρωση των αποθεμάτων σιδήρου στο σώμα σας. Για να βελτιωθεί η απορρόφηση του σιδήρου που υπάρχει στα σκευάσματα, μπορεί να συσταθεί να:
• Πάρτε χάπια σιδήρου με άδειο στομάχι. Εάν είναι δυνατόν, πάρτε τα δισκία σίδερου, όταν το στομάχι σας είναι άδειο. Ωστόσο, επειδή τα χάπια σιδήρου μπορεί να αναστατώσει το στομάχι σας, μπορεί να χρειαστεί να λάβετε τα δισκία σιδήρου με ένα γεύμα.
• Πάρτε το σίδερο δισκία με βιταμίνη C. Η βιταμίνη C βελτιώνει την απορρόφηση του σιδήρου. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει τη λήψη σιδήρου μαζί με ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού ή με ένα συμπλήρωμα βιταμίνης C.
• Συμπληρώματα σιδήρου μπορεί να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα, έτσι ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει ένα κάποιο μαλακτικό. Μια παρενέργεια από την λήψη του σιδήρου είναι τα μαύρα κόπρανα.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΣΙΔΗΡΟΥ • Αποφεύγετε την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τσαγιού ή καφέ με τα γεύματα, γιατί περιέχουν ουσίες που εμποδίζουν την απορρόφηση του
• Μην πίνετε πάνω από 3 φλιτζάνια γάλα την ημέρα γιατί το ασβέστιο μπορεί να εμποδίσει την απορρόφηση του σιδήρου.
• Στα φαγητά που περιέχουν σπανάκι (π.χ. σπανακόρυζο) ή κόκκινο κρέας (π.χ. μοσχάρι) προσθέστε πολύ λεμόνι, το οποίο, λόγω της βιταμίνης C που περιέχει, ενισχύει την απορρόφηση του σιδήρου.
• Συνδυάστε τα τρόφιμα φυτικής προέλευσης που είναι πλούσια σε σίδηρο με πρωτεϊνούχα τροφή ζωικής προέλευσης. Για παράδειγμα, συνδυάστε ένα πιάτο φακές με μια μερίδα τόνο ή 3-4 σαρδέλες και όχι με τυρί.
• Μην καταναλώνετε τυρί σε συνδυασμό με κρέας ή με φυτικά τρόφιμα πλούσια σε σίδηρο, διότι περιορίζεται η απορρόφηση όχι μόνο του σιδήρου αλλά και του ασβεστίου.
• Περιορίστε την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν φυσικές τανίνες, όπως η αγκινάρα, το σταφύλι και το αγριοκάστανο, διότι περιορίζουν την απορρόφηση του σιδήρου (αλλά και του ασβεστίου και του μαγνησίου).
• Σημαντικό είναι επίσης να εξασφαλίσετε την επάρκεια του οργανισμού σας σε Β12. Τρόφιµα που είναι καλές πηγές βιταµίνης Β12 είναι: ο τόνος, τα αυγά, το συκώτι, το µοσχάρι κ.ά.
Ποιες τροφές είναι πλούσιες σε σίδηρο;
Μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο έχει το κρέας ειδικά το κόκκινο, τα ψάρια και τα πουλερικά.
Σε αυτά τα τρόφιμα το μεγαλύτερο ποσοστό (50-60%) του σιδήρου είναι σχετικά εύκολα απορροφήσιμο. Ο Σίδηρος επίσης υπάρχει και στις φυτικές τροφές όπως σε διάφορα φρούτα,
σε λαχανικά και ιδιαίτερα αυτά που είναι πράσινα και φυλλώδη και στα δημητριακά.Στα φυτικά προϊόντα όμως ο σίδηρος είναι σε μορφή μη απορροφήσιμη ή απορροφάται αλλά σε μικρό ποσοστό και η ποιότητα του δεν είναι σχετικά καλή.
Διάφοροιπαράγοντες παρεμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου φυτικής προέλευσηςόπως για παράδειγμαοι πολυφαινόλες,συμπεριλαμβανομένης καιτης τανίνηςπου βρίσκεται στο τσάι, του οξαλικού οξέος που βρίσκεται στο σπανάκι, στην σοκολάτα και στο τσάι, του EDTA το οποίο είναι ένα συντηρητικό τροφίμων(βοηθητικοί παράγοντες επεξεργασίας και σταθερότητας γαλακτώματα) κλπ.
Διατροφικοί παράγοντες που βοηθούν στην απορρόφηση του σιδήρου είναι η Βιταμίνη C και το κιτρικό οξύ αλλά και υδατάνθρακες όπως η φρουκτόζη και η σορβιτόλη.Επίσης το κόκκινο κρέας με τα ψάρια και τα πουλερικά όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα με τις φυτικές τροφές που περιέχουν σίδηρο βοηθούν στην απορρόφηση του. Άλλοι παράγοντες που συντελούν σημαντικά στην απορροφησιμότητα του σιδήρου είναι το Φυλλικό οξύ με κύρια πηγή τα σκούρα και πράσινα λαχανικά και η βιταμίνη Β12 που περιέχεται στο γιαούρτι, στο κρέας κ.λ.π. Η μερική ανεπάρκεια σε σίδηρο προκαλεί την σιδηροπενική αναιμία και τα συμπτώματα της που είναι κυρίως η εύκολη σωματική και η πνευματική κόπωση, το χλόμιασμα, η ταχυκαρδία, η ανεξήγητη δυσκολία στην αναπνοή όταν καταβάλλεται σωματική προσπάθεια ενώ σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα. ΚΥΡΙΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΥ
Το συκώτι
Το κόκκινο κρέας και κυρίως το μοσχάρι
Τα ψάρια
Τα πουλερικά
Τα θαλασσινά
Οι ξηροί καρποί
Τα αποξηραμένα φρούτα (σταφίδες, βερίκοκα και δαμάσκηνα)
Το αυγό
Οι φακές
Τα φασόλια
Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, μπρόκολο)
Το μαύρο ψωμί
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Η βιταμίνη C βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου και από τα διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα (χάπια ή διαλύματα σιδήρου).
Η βιταμίνη C βρίσκεται επίσης σε:
Μπρόκολο
Γκρέιπ φρουτ
Ακτινίδια
Φυλλώδη πράσινα
Μάνγκο
Πεπόνια
Πορτοκάλια
Πιπεριές
Φράουλες
Ντομάτες
Το κόκκινο κρέας (μοσχάρι) είναι η πλουσιότερη πηγή σιδήρου. Ειδικά όταν καταναλώνεται συνδυασμένο με λαχανικά, αυξάνεται η απορρόφηση σιδήρου έως 400%. Άλλες τροφές που περιέχουν σίδηρο είναι:
1 φέτα λευκού ψωμιού 0,9 mg σιδήρου.
1 κούπα σπαγγέτι 2,0 mg σιδήρου.
1 κούπα δημητριακά 18,0 mg σιδήρου.
1 κούπα βρασμένο μπρόκολο 0,7 mg σιδήρου.
1 φέτα πεπόνι 4,0 mg σιδήρου.
Συκώτι (μοσχαρίσιο ή από κοτόπουλο) 8-25 mg σιδήρου
1 μερίδα χοιρινό ή αρνί 2-3 mg σιδήρου
Μια κουταλιά της σούπας μέλι περιέχει 0,1 mg σιδήρου.
Ο συνδυασμός της γύρης, με μέλι και βασιλικό πολτό, είναι από τα καλύτερα συμπληρώματα σιδήρου.
Μάλιστα, αν τα παραπάνω, συνδυαστούν με χυμό πορτοκαλιού, λεμονιού, παντζαριού ή μήλου, τότε προκύπτει μια «βόμβα» σιδήρου.
ΦΥΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΥ.
Αν είστε χορτοφάγος δεν είναι ανάγκη να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, απλώς να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ώστε να σας δώσει το κατάλληλο συμπλήρωμα σιδήρου.
Οι καλύτερεςφυτικές πηγές σιδήρου είναι το πικροράδικο, το λυκοτρίβολο, η φυσαλίδα, η στελλάρια και το κόκκινο τριφύλλι. Η τσουκνίδα, τα φυλλώδη λαχανικά, τα φασολάκια, οι πατάτες, τα φρούτα, η κολοκύθα, οι σταφίδες,
τα ολικής άλεσης σιτηρά, είναι επίσης αποτελεσματικά για την πρόσληψη σιδήρου
Συμπληρώματα σιδήρου
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει σκευάσματα σιδήρου για την αναπλήρωση των αποθεμάτων σιδήρου στο σώμα σας. Για να βελτιωθεί η απορρόφηση του σιδήρου που υπάρχει στα σκευάσματα, μπορεί να συσταθεί να:
Πάρτε χάπια σιδήρου με άδειο στομάχι. Εάν είναι δυνατόν, πάρτε τα δισκία σιδήρου, όταν το στομάχι σας είναι άδειο. Ωστόσο, επειδή τα χάπια σιδήρου μπορεί να αναστατώσει το στομάχι σας, μπορεί να χρειαστεί να λάβετε τα δισκία σιδήρου με ένα γεύμα.
Πάρτε το σίδηρο δισκία με βιταμίνη C.Η βιταμίνη C βελτιώνει την απορρόφηση του σιδήρου. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει τη λήψη σιδήρου μαζί με ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού ή με ένα συμπλήρωμα βιταμίνης C.
Συμπληρώματα σιδήρου μπορεί να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα, έτσι ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει ένα ήπιο καθαρτικό. Μια παρενέργεια από την λήψη του σιδήρου είναι τα μαύρα κόπρανα.
Η ανεπάρκεια σιδήρου δεν μπορεί να διορθωθεί από την μια μέρα στην άλλη. Μπορεί να χρειαστεί να λαμβάνετε συμπληρώματα σιδήρου για αρκετούς μήνες ή και περισσότερο για την αναπλήρωση των αποθεμάτων σιδήρου στον οργανισμό. Σε γενικές γραμμές, θα αρχίσετε να αισθάνεστε καλύτερα μετά από μια εβδομάδα από την έναρξη της θεραπείας.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΣΙΔΗΡΟΥ
Αποφεύγετε την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τσαγιού ή καφέ με τα γεύματα, γιατί περιέχουν ουσίες που εμποδίζουν την απορρόφηση του
Μην πίνετε πάνω από 3 φλιτζάνια γάλα την ημέρα γιατί το ασβέστιο μπορεί να εμποδίσει την απορρόφηση του σιδήρου.
Στα φαγητά που περιέχουν σπανάκι (π.χ. σπανακόρυζο) ή κόκκινο κρέας (π.χ. μοσχάρι) προσθέστε πολύ λεμόνι, το οποίο, λόγω της βιταμίνης C που περιέχει, ενισχύει την απορρόφηση του σιδήρου.
Συνδυάστε τα τρόφιμα φυτικής προέλευσης που είναι πλούσια σε σίδηρο με πρωτεϊνούχα τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Για παράδειγμα, συνδυάστε ένα πιάτο φακές με μια μερίδα τόνο ή 3-4 σαρδελίτσες και όχι μετυρί.
Μην καταναλώνετε τυρί σε συνδυασμό με κρέας ή με φυτικά τρόφιμα πλούσια σε σίδηρο, διότι περιορίζεται η απορρόφηση όχι μόνο του σιδήρου αλλά και του ασβεστίου.
Περιορίστε την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν φυσικές τανίνες, όπως η αγκινάρα, το σταφύλι και το αγριοκάστανο, διότι περιορίζουν την απορρόφηση του σιδήρου (αλλά και του ασβεστίου και του μαγνησίου).
Σημαντικό είναι επίσης να εξασφαλίσετε την επάρκεια του οργανισμού σας σε Β12. Τρόφιµα που είναι καλές πηγές βιταµίνης Β12 είναι: ο τόνος, τα αυγά, το συκώτι, το µοσχάρι κ.ά.
ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ
Ποτέ νερό με άδειο στομάχι,πρώτα φαγητό μετά υγρά (νερό,χυμοί,καφέδες)
Όξινα φρούτα (πορτοκάλι,λεμόνι) μετά το φαγητό καπάκι
Σπόροι κουκούτσια (ακτινίδιο,ρόδι,σύκο,μπάμιες),σουσάμι,φλοιός,ντομάτας,ψωμιά με σουσάμι,κριτσίνια με σουσάμι,πολύσπορο,μελιτζάνα,λάχανο,ξηροί καρποί
Η σαλάτα όχι πρώτη αλλά μαζί με το φαγητό ή μετά
Τα λαδερά να συνδυάζονται με άσπρο ψωμί
Φρούτα όχι ενδιάμεσα αλλά μετά από γεύμα
Γαλακτοκομικά
ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΚΟΛΙΤΙΔΑΣ
Στρες-Άγχος
Μεγάλα γεύματα
Υγρά με άδειο στομάχι
Γάλα με άδειο στομάχι
Φυτικες ίνες
Φρούτα με την φλούδα
Λιπαρές τροφές
ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Μικρά συχνά γεύματα
Προβιοτικά(κεφίρ,γιαούρτι)
Βραστά λαχανικά,κομπόστες φρούτων
Παξιμάδι χωρίς αλάτι,φρυγανιεσ και ψωμί άσπρο χωρίς αλάτι και ζάχαρη
Δημητριακά με βρώμη
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΡΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ
Βρώμη: Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες μπορεί να βοηθήσουν το ήπαρ να έχει την βέλτιστη απόδοση. Έρευνες λένε ότι μπορεί να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους από το λίπος στην κοιλιά, μία καλή αρχή για να προστατευτείτε από την ηπατική νόσο.
Μπρόκολο: Πρέπει να τρώτε πολλά λαχανικά αν θέλετε να διατηρήσετε υγιές το ήπαρ σας. Κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι το μπρόκολο μπορεί να προστατεύσει από τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο ήπατος.
Καφές: Υπέροχο νέο έτσι; Έρευνες λένε ότι η κατανάλωση 2-3 φλιτζανιών καφέ την ημέρα, ωφελεί το συκώτι σας,προστατεύοντας το από το πολύ αλκοόλ ή την κακή διατροφή. Άλλες έρευνες λένε ότι μπορεί να μειώσει το ρίσκο για καρκίνο του ήπατος.
Το πράσινο τσάι περιέχει τα γνωστά αντιοξειδωτικά, κατεχίνες. Έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να προστατεύσει απο μερικές μορφές καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου και του ήπατος. Το ζεστό τσάι σε σχέση με το παγωμένο ή το συσκευασμένο περιέχει περισσότερες κατεχίνες.
Νερό: Το νερό, μας γεμίζει το στομάχι όταν νιώθουμε πείνα και αντικαθιστά τα υπόλοιπα ποτά που πίνουμε για να ξεδιψάσουμε. Προστατεύει εμμέσως και από τη ζάχαρη και από τις παραπάνω θερμίδες.
Αμύγδαλα: Τα αμύγδαλα είναι καλή πηγή βιταμίνης Ε, ουσία η οποία μπορεί να βοηθήσει ενάντια στην πάθηση λιπώδους ήπατος.
Σπανάκι: Τα φυλλώδη χόρτα έχουν ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που ονομάζεται γλουταθειόνη, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στη σωστή λειτουργία του ήπατος.
Μύρτιλα ή βατόμουρα: Έχουν θρεπτικά συστατικά, επονομαζόμενα πολυφαινόλες, που μπορεί να σας βοηθήσουν να προστατευθείτε από τη μη αλκοολική λιπαρή νόσο, η οποία συχνά συμβαδίζει με την παχυσαρκία και την υψηλή χοληστερόλη. Εάν τα μύρτιλα δεν είναι της αρεσκείας σας, άλλα τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες είναι η μαύρη σοκολάτα, οι ελιές και τα δαμάσκηνα όπως και τα διάφορα μπαχαρικά.
ΤΡΟΦΕΣ ΜΟΥ ΕΠΙΔΡΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ
Λιπαρές τροφές: Οι τηγανιτές πατάτες και τα burgers είναι κακή επιλογή για να διατηρήσετε υγιές το συκώτι σας. Μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονή η οποία με την σειρά της, μπορεί να προκαλέσει ουλές στο ήπαρ που είναι γνωστές ως κίρρωση.
Ζάχαρη: Η δουλειά του συκωτιού είναι να μετατρέπει τη ζάχαρη σε λίπος. Αν το παρακάνετε, το συκώτι μετατρέπει τόσο πού λίπος, που καταλήγει εκεί που δεν ανήκει. Μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει στο σύνδρομο λιπώδους ήπατος.
Αλάτι: Αρχική έρευνα υποδηλώνει ότι μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, μπορεί να οδηγήσει σε ίνωση, η οποία είναι το πρώτο στάδιο του σχηματισμού ουλών του ήπατος. Για να μειώσετε το αλάτι, αρχικά μπορείτε να αποφύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως το μπέικον ή τα νωπά κρέατα. Έπειτα μπορείτε να εξετάζετε την ποσότητα νατρίου που αναγράφεται στη συσκευασία.
Αλκοόλ: Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο συκώτι σας. Με τον καιρό μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση.
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ο μεγαλύτερος αδένας και αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους
ενδοκρινείς αδένες του ανθρώπινου σώματος. Ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός καθώς παράγει
τρεις ορμόνες:
τη θυροξίνη (Τ4) και
τη τριιωδοθυρονίνη (Τ3) που ρυθμίζουν τον μεταβολισμό όλων των ιστών καθώς και
την καλσιτονίνη που ελαττώνει τα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα.
Η θυρεοειδοτρόπος ορμόνη (TSH) ρυθμίζει τη σύνθεση και την έκκριση των παραπάνω ορμονών.
Απαραίτητο ιχνοστοιχείο για την ορθή λειτουργία των ορμονών του θυρεοειδή αδένα είναι το ιώδιο το οποίο προσλαμβάνεται από τον άνθρωπο μέσω της τροφής.
Ρόλος της διατροφής στις ορμόνες του θυρεοειδή αδένα.
Σε ποια τρόφιμα βρίσκουμε το Ιώδιο;
Το ιώδιο βρίσκεται φυσικά στο έδαφος και στο θαλασσινό νερό. Αυτό σημαίνει ότι η περιεκτικότητα των τροφίμων σε ιώδιο ποικίλει ανάλογα με την περιοχή. Φαίνεται πως η κατανάλωση ιωδιούχου αλατιού αρκεί για την εξασφάλιση της απαιτούμενης ποσότητας ιωδίου, καθώς ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει την ιωδίωση αλατιού ως μέτρο δημόσιας υγείας.
Οι βασικότερες πηγές ιωδίου είναι:
τα γαλακτοκομικά προϊόντα και κυρίως το τυρί
τα ψάρια και τα οστρακοειδή
τα φύκια
το ψωμί και τα αρτοσκευάσματα
το κρέας
τα αβγά
Ακόμη το ιώδιο περιέχεται στο ιωδιούχο επιτραπέζιο αλάτι το οποίο περιέχει ιωδιούχο νάτριο, κάλιο ή ασβέστιο.
Ο θυρεοειδής περιέχει τη μεγαλύτερη δεξαμενή ιωδίου στο σώμα, κυρίως με τη μορφή ιωδιούχων αμινοξέων.
Η συνιστώμενη ποσότητα ιωδίου είναι:
150 μg ημερησίως σε ενήλικες
220 μg ημερησίως στις εγκύους
290 μg ημερησίως στις θηλάζουσες γυναίκες
70- 120 μg ημερησίως στα παιδιά
40 μg ημερησίως στα νεογνά
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η έλλειψη ιωδίου έχει σαν αποτέλεσμα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της βρογχοκήλης, του υποθυρεοειδισμού, της ψυχικής καθυστέρησης, αναπαραγωγική ανεπάρκεια, μειωμένη επιβίωση των παιδιών και διαφόρων βαθμών ανωμαλίες ανάπτυξης. Δεδομένου ότι η ορμόνη του θυρεοειδούς παίζει κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση του συνολικού μεταβολισμού του σώματος, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι διατροφικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη ρύθμιση αυτών.
Σε περίπτωση που το προσλαμβανόμενο ιώδιο δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του ατόμου, ο αδένας αναγκάζεται να υπερλειτουργήσει με αποτέλεσμα να διογκωθεί, δημιουργώντας αυτό που ονομάζουμε βρογχοκήλη.
Ένας υπερδραστήριος θυρεοειδής που παράγει περίσσεια Τ3, T4 ή και τις δύο. Η πιο κοινή αιτία υπερθυρεοειδισμού είναι η νόσος Graves που έχει σαν αποτέλεσμα τον υπερθυρεοειδισμό.
Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού συμπεριλαμβάνουν:
Απώλεια βάρους
Ταχυκαρδία, αρρυθμίες
Αίσθηση άγχους, ανησυχίας, εκνευρισμός
Τρόμος των χεριών και των δακτύλων
Εφίδρωση και ευαισθησία στη ζέστη
Διαταραχές περιόδου στις γυναίκες
Διόγκωση του θυρεοειδή
Κούραση και αδυναμία
Δυσκολίες στον ύπνο
Διαταραχές στα μάτια, π.χ. αίσθηση ξηρότητας, εξόφθαλμος
Συχνές κενώσεις
Ένας υπολειτουργικός θυρεοειδής αδένας καταλήγει σε υποθυρεοειδισμό και σχετίζεται με συμπτώματα όπως δυσκοιλιότητα και ανεξήγητη αύξηση βάρους. ενώ η θυρεοειδίτιδα Hasimoto είναι η μεγαλύτερη κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού. Εδώ να σημειωθεί πως είναι αυτοάνοσο νόσημα.
Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού μπορεί να είναι τα εξής:
Κούραση
Βραδυκαρδία
Ευαισθησία στο κρύο
Αύξηση βάρους
Δυσκοιλιότητα
Ξηροδερμία και τριχόπτωση
Βραχνάδα
Υψηλή χοληστερόλη
Κατάθλιψη
Σημασία του Σεληνίου στις ορμόνες του θυρεοειδή.
Το σελήνιο είναι ένα άλλο ιχνοστοιχείο, το οποίο απαιτείται για την εύρυθμη λειτουργία του θυρεοειδούς, καθώς αλληλεπιδρά με το ιώδιο. Ο θυρεοειδής αδένας στον άνθρωπο είναι ο ιστός με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε σελήνιο ανά μονάδα ιστού, έτσι οι ενώσεις του σεληνίου και οι σεληνοπρωτεΐνες προστατεύουν του θυρεοειδούς αδένα από βλάβες
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει προτείνει ως επαρκή πρόσληψη σεληνίου : 20-40 μg/ημέρα σε βρεφική ηλικία
55 μg στην ενήλικη ζωή
60 μg έγκυες
70 μg θηλάζουσες
Οι πλουσιότερες πηγές τροφίμων σε σελήνιο είναι:
τα ζωικά προϊόντα όπως εντόσθια, κρέας και πουλερικά
τα αυγά
τα ψάρια και τα θαλασσινά
τα γαλακτοκομικά
τα δημητριακά(ψωμιά)
τα φρούτα και τα λαχανικά
οι σπόροι
τα καρύδια και κυρίως τα καρύδια Βραζιλίας.
Υ.Γ Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η περιεκτικότητα σε λαχανικά εξαρτάται από την περιεκτικότητα του εδάφους σε Σελήνιο
Δυστυχώς, οι δυνητικοί ρόλοι του σιδήρου, του ψευδαργύρου, του χαλκού και του μαγνησίου στην παραγωγή και το μεταβολισμό της ορμόνης του θυρεοειδούς είναι πολύ λιγότερο κατανοητοί. Ο έλεγχος των βιολογικών επιπέδων στα ιχνοστοιχεία αυτά δε συνιστάται γενικά στην αξιολόγηση παθήσεων του θυρεοειδούς. Η επαρκής πρόσληψη ιωδίου θεωρείται πολύ σημαντική για την εξασφάλιση της φυσιολογικής παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών. Ποια τρόφιμα (αν υπάρχουν) πρέπει να αποφεύγονται εάν κάποιος έχει υποθυρεοειδισμό, υπερθυρεοειδισμό ή ακόμα και φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς;
1.Σταυρανθή λαχανικά
Περιέχουν ενώσεις που μπορούν να εμποδίσουν τη διαθεσιμότητα ιωδίου για τον θυρεοειδή αδένα, η κατανάλωσή τους σε υψηλές ποσότητες έχει θεωρηθεί ότι οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό. Οι γογγυλοκράμβες ανήκουν στην οικογένειατων σταυρανθών.Πρόκειται για γνωστά βρογχοκηλογόνα που εμποδίζουν τον μεταβολισμό του ιωδίου. Τα θειοκυανιούχα άλατα, που βρίσκονται στα παρακάτω λαχανικά αυτά έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη βρογχοκήλης.
Παραδείγματα σταυρανθών λαχανικών είναι:
Μπρόκολο
Λάχανο
Λαχανάκια Βρυξελλών
Γογγύλια
Κουνουπίδι
Χόρτα Collard
Κινέζικα χόρτα
Υ.Γ: Τα σταυρανθή λαχανικά έχουν πολύ υψηλή διατροφική αξία και πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο.
2.Διατροφικά προϊόντα σόγιας
Έρευνες υποστηρίζουν ότι οι ισοφλαβόνες και τα θειοκυανιούχα άλατα που περιέχονται στη σόγια επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, ιδιαίτερα αν αυτή καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες. Η σόγια όπως και οι γογγυλοκράμβες έχουν βρογχοκηλογόνες ιδιότητες και προκαλούν δυσαπορρόφηση του ιωδίου. Η σόγια περιέχει επίσης φυτοοιστρογόνα που πιστεύεται ότι μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο υποθυρεοειδισμού, καθώς επηρεάζουν την ικανότητα του σώματος σας να χρησιμοποιεί τις ορμόνες του θυρεοειδούς.
Το γάλα σόγιας
Το tofu
Η σάλτσα σόγιας
Είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί η επαρκής λήψη ιωδίου στα άτομα που καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα προϊόντων σόγιας.
3.Γλουτένη
Φαίνεται πως υπάρχει αυξημένη συχνότητα ανάπτυξης δυσλειτουργίας του θυρεοειδή σε άτομα με κοιλιοκάκη, είτε υποθυρεοειδισμός (θυρεοειδίτιδα Χασιμότο) είτε υπερθυρεοειδισμός (νόσος του Graves).
Μελέτες δείχνουν ότι η διάγνωση της κοιλιοκάκης και η χορήγηση δίαιτας ελεύθερης γλουτένης μπορεί να προλάβει την εμφάνιση αυτοάνοσης θυρεοειδοπάθειας. Όσοι πάσχουν από κοιλιοκάκη θα πρέπει να ακολουθούν αυστηρά μια τέτοια διατροφή με σκοπό την καλύτερη λειτουργία των φαρμάκων αλλά και τη μείωση των επιπλοκών. Από την άλλη, άτομα με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο αναφέρουν ύφεση των συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού μετά από ένα διάστημα διατροφής χωρίς γλουτένη. Η γλουτένη μπορεί να ερεθίσει το λεπτό έντερο και να εμποδίσει την απορρόφηση της θυροξίνης.
4.Γλυκαντικές ουσίες
Μελέτες συσχετίζουν την κατανάλωση υποκατάστατων ζάχαρης σε αυξημένα επίπεδα της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH).
Αναψυκτικά διαίτης
Γιαούρτια με γεύσεις
Τσίχλες
Παγωτά
Dressings
Επιδόρπια χωρίς ζάχαρη
5.Αλκοόλ
Η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών αλλά και την ικανότητα του θυρεοειδούς να παράγει ορμόνες. Το αλκοόλ φαίνεται ότι έχει τοξική επίδραση στο θυρεοειδή αδένα και καταστέλλει την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιεί τις θυρεοειδικές ορμόνες. Οι άνθρωποι με υποθυρεοειδισμό πρέπει να απέχουν από την κατανάλωση αλκοόλ ή να πίνουν με φειδώ.
6.Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λιπαρά
Τα λιπαρά διαταράσσουν την ικανότητα του σώματος να απορροφήσει τη θυροξίνη και επηρεάζουν την ικανότητα παραγωγής ορμονών. Από την άλλη, ο υποθυρεοειδισμός επιβραδύνει τον μεταβολισμό. Αυτό σημαίνει ότι είναι εύκολο να βάλει κάποιος κιλά, αν δεν είναι προσεκτικός. Έτσι συστήνεται ο περιορισμός τροφών με λιπαρά και ζάχαρη, όπως:
βούτυρο
μαγιονέζα
μαργαρίνη
λιπαρά κρέατα
γλυκά
7.Ιώδιο
Το ιώδιο είναι ένα πολύ σημαντικό ιχνοστοιχείο για τον θυρεοειδή, καθώς χρησιμοποιείται για τη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών, θυροξίνη (Τ4) και τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Η έλλειψή του μπορεί πράγματι να οδηγήσει σε υποθυρεοειδισμό. Από την άλλη, στα άτομα με αυτοάνοσες νόσους του θυρεοειδούς, συστήνεται η αποφυγή λήψης περισσότερης ποσότητας ιωδίου από αυτή που χρειάζεται, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος θυρεοτοξίκωσης.
Η τροφική δηλητηρίαση συχνά εκδηλώνεται από την κατανάλωση:
Οποιουδήποτε φαγητού προετοιμάστηκε από κάποιον που δεν χρησιμοποιεί κατάλληλες τεχνικές καθαρισμού των χεριών
Οποιουδήποτε φαγητού προετοιμάστηκε χρησιμοποιώντας μαγειρικά σκεύη, επιφάνειες κοπής και άλλα εργαλεία που δεν είναι εντελώς καθαρά.
Γαλακτοκομικών προϊόντων και άλλων τροφίμων που έχουν μείνει εκτός ψυγείου για μεγάλο διάστημα
Κατεψυγμένα ή παγωμένα τρόφιμα που δεν φυλάσσονται στην κατάλληλη θερμοκρασία ή δεν αποψύχονται κατάλληλα
Ωμά ψάρια ή όστρακα
Ωμά φρούτα ή λαχανικά που δεν έχουν πλυθεί καλά
Ωμό χυμό λαχανικών ή φρούτων και γαλακτοκομικά (κοιτάξτε για τη λέξη “παστεριωμένο”)
Κρέατα ή αυγά που δεν είναι καλά μαγειρεμένα
Νερό από ένα πηγάδι ή ρυάκι, ή αστικό νερό που δεν έχει υποστεί κατεργασία
Οι τροφικές δηλητηριάσεις, που συνήθως προκύπτουν από μόλυνση της τροφής με παθογόνους μικροοργανισμούς ή τοξίνες, δεν οφείλονται μόνο στην αλλοίωση μιας τροφής. Πολλές φορές έχουν να κάνουν και με την κακή συντήρηση των τροφίμων (ψύξη, απόψυξη, προετοιμασία) αλλά και με το μαγείρεμά τους, αν δεν τηρούνται σωστά οι κανόνες υγιεινής.¨Ενας ακόμη σοβαρός λόγος είναι ο μη σωστός τρόπος πλυσίματος φρούτων και λαχανικών, Έτσι, ακόμα και τα πλέον αγνά προϊόντα μπορούν να προκαλέσουν κάποια μορφή τροφικής δηλητηρίασης. Από τα μικρόβια που ενοχοποιούνται για τις τροφικές δηλητηριάσεις τα πιο συνηθισμένα είναι τρία: Σαλμονέλα, Καμπυλοβακτηρίδιο και Σταφυλόκκοκος.
Ποια είναι τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης;
Τα συμπτώματα δυνατόν να εμφανισθούν αμέσως μετά την κατανάλωση τροφής, ή ημέρες ή εβδομάδες αργότερα. Τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης δυνατόν να περιλαμβάνουν:
Ναυτία ή εμετό
Πόνο στην κοιλιά
Κολίτιδα συνοδευόμενη από διάρροια (υδαρή ή αιματηρή)
Πυρετό
Θολή όραση ή αίσθημα ζάλης (σπανιότερα)
Πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε;
Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί αφυδάτωση και διαταραχή ηλεκτρολυτών από τις συνεχείς υδαρείς κενώσεις και τους εμέτους. Πρωταρχικό ρόλο λοιπόν παίζει η ενυδάτωση του ασθενούς, από το στόμα. Αυτό το πετυχαίνουμε εάν καταναλώνουμε νερό, αφεψήματα και ισοτονικά διαλύματα σε μικρές ποσότητες και σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να αναπληρώνουμε τα υγρά.
Ο ασθενής πρέπει να αποφύγει τη λήψη στέρεων τροφών, μέχρι την πλήρη αποδρομή της διάρροιας καθώς και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα οποία μπορεί να επιδεινώσουν τη διάρροια.Όταν, όμως, νιώσετε καλύτερα μπορείτε να καταναλώσετε μικρές ποσότητες μπανάνας και μήλου, που είναι πλούσιες πηγές καλίου. Έτσι, θα αναπληρώσετε άλλον ένα «χαμένο» ηλεκτρολύτη.
Η διατροφή σας γενικά θα πρέπει να είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες (και να αποφεύγετε την κατανάλωση φρέσκων φρούτων και λαχανικών (λαχανικά, φρούτα π.χ. δαμάσκηνο, σύκα, κ.λ.π.)
Να δώσετε έμφαση κυρίως στους απλούς υδατάνθρακες, όπως είναι το
λευκό ψωμί,
τα λευκά μακαρόνια,
το ρύζι,
τα creamcrackers και
οι φρυγανιές.
στήθος κοτόπουλου χωρίς πέτσα με πιλάφι
μοσχάρι (άπαχα, βραστά ή ψητά).
ψάρι (άπαχα, βραστά ή ψητά).
ΥΓΙΕΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ
Η ΑΡΘΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΟΠΟΥ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΟΣΤΑ. Ο ΜΑΛΑΚΟΣ ΙΣΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΑΡΘΡΙΚΟΣ ΧΟΝΔΡΟΣ ΕΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΙΚΟ ΥΓΡΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΛΙΠΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΡΙΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΣΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. ΦΛΕΓΜΟΝΕΣ ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΡΘΡΙΚΟ ΧΟΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΙΚΟ ΥΓΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ:
ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΩΣΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ. Ο Δ.Μ.Σ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ 18,5- 25.Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ, ΤΑ ΙΣΧΙΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ. ΜΕΛΕΤΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ ΚΑΤΑ ΜΙΣΟ ΚΙΛΟ, Η ΠΙΕΣΗ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΤΕΤΡΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ
Ω-3 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΝΟ ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ.ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ Ω-3 ΕΙΝΑΙ Η ΣΑΡΔΕΛΑ, Ο ΣΟΛΟΜΟΣ, Ο ΤΟΝΟΣ, ΤΟ ΣΚΟΥΜΠΡΙ. ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΥΔΙΑ, Ο ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΣ,
ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΤΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΑΣ ΜΕ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ. ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ ΟΥΣΙΕΣ ΜΕ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΡΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΡΙΖΩΝ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ. ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ «ΠΑΙΞΤΕ» ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΚΙΛΙΑ.ΟΙ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ Α, Ε, C ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ C ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΦΘΟΡΑ ΣΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΟΝΔΡΟΥ.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ ΑΠΑΧΕΣ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ( ΑΥΓΟ, ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΦΙΛΕΤΟ, ΨΑΡΙΑ, ΟΣΠΡΙΑ).ΟΙ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΥΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΙΚΟΥ ΧΟΝΔΡΟΥ, ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΚΑΙ Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ D. ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΜΑΖΑΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ. ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΕΙΝΑΙ (ΤΑ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ, ΤΟ ΜΠΡΟΚΟΛΟ, ΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ, Η ΛΑΧΑΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΑ).
ΕΝΥΔΑΤΩΘΕΙΤΕ. ΤΟ ΝΕΡΟ ΒΟΗΘΑ ΠΟΛΥ ΣΤΗ ΛΙΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ.
ΑΣΚΗΘΕΙΤΕ. Η ΑΣΚΗΣΗ ΒΟΗΘΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΣΚΕΛΕΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ.
ΣΥΜΠΗΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ. ΣΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ.
Αυξημένο λίπος στο αίμα
Γενικές οδηγίες
Περιορίστε την ποσότητα τροφών που καταναλώνετε.
Στη μαγειρική παρασκευή των ζωικών τροφίμων (κρέας, ψάρι, πουλερικά) μη χρησιμοποιείτε πολλά λιπαρά και ιδιαίτερα βούτυρα, σπορέλαια και μαργαρίνες.
Καταργήστε από τα γεύματα της ημέρας τα αλλαντικά, τα τυριά και ιδιαίτερα τα κίτρινα και κάθε είδους snack (πατατάκια, γαριδάκια, ξηροί καρποί κ.λπ.).
Μολονότι ο οργανισμός έχει ύψιστη βιολογική ανάγκη για 1 αυγό, 1 ποτήρι γάλα, 60γρ. τυρί, 1 γιαούρτι, 100γρ. κρέας, 60γρ. ψωμί, 100γρ. πατάτα, 3 φρούτα, 100γρ. κρασί, 30γρ. λάδι, τα οποία άνετα διεκπεραιώνει μηχανικά και αξιοποιεί μεταβολικά συντηρώντας τις δομές της οργανικής μας υγείας, εμείς χρησιμοποιούμε την καθημερινή μας δίαιτα, προκειμένου να ικανοποιήσουμε γευστικές ανάγκες, επιταγές πείνας και εκτόνωση του καθημερινού μας στρες. Συνεπώς, καταναλώνουμε πενταπλάσια ποσότητα φαγητού και δημιουργούμε όγκο περιττού χημικού-θρεπτικού υλικού που κυκλοφορεί στο αίμα, αφού κάθε φαγώσιμο που μπαίνει στο στομάχι δεν γυρίζει πίσω. Το κλινικό αποτέλεσμα, πλέον, είναι η υπερλιπιδαιμία, βασικό αίτιο της οποίας είναι η υπερκατανάλωση τροφίμων.
Θεραπευτική Αγωγή
Σε οξεία φάση
Επιβάλλεται πόση μόνο νερού και κανενός άλλου ποτού. Στη συνέχεια, πρέπει να καταναλώνουμε μαλακά βρασμένα λαχανικά για κάλυψη αναγκών χορτασμού, επειδή θέμα ισοζύγιου ενέργειας δεν τίθεται. Συνεχίζοντας την κατανάλωση νερού -που πρέπει να υπερβαίνει σε όγκο τα τρία λίτρα- και τα γεύματα με αλάδωτα βρασμένα λαχανικά, προσθέτουμε χυμό λεμονιού μέσα στο νερό και νωπά φρούτα, χαμηλά σε γλυκόζη (γκρέιπφρουτ), στα γεύματα. Παράλληλα με το νερό προσθέτουμε στη διατροφή μας τσάι αραιό με λεμόνι και αφέψημα βοτάνων (αρωματικών κυρίως), ώστε να κερδίσουμε ιχνοστοιχεία (κοβάλτιο) που θα βοηθήσουν ισχυρά ενζυματικά το συκώτι στην απολιπωτική δράση κατά των περιττών λιπιδίων που κυκλοφορούν στο αίμα.
Εάν είστε υπέρβαρος ή παχύσαρκος, επιστρέφοντας στις εργασίες της ημέρας, επιβάλλεται να μπείτε σε έναν τρόπο διαιτητικής ζωής, τέτοιον ώστε παράλληλα με την απολίπωση του αίματος να χάνετε σωματικό βάρος, ακολουθώντας για πέντε εβδομάδες στερητική δίαιτα ως προς τις ζωικές πρωτεΐνες.
Να προτιμάτε άπαχα κρέατα και τυριά και να αφαιρείτε τα ορατά λίπη πριν από το μαγείρεμα.
Να αφαιρείτε την πέτσα από τα πουλερικά και να προτιμάτε τα ψάρια από το κόκκινο κρέας.
Να προτιμάτε άπαχο γάλα, τυρί χαμηλών λιπαρών – Να αποφεύγετε βούτυρα, μαργαρίνες, πλήρες γάλα και λιπαρά τυριά.
Αυξήστε την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών και δημητριακών ολικής αλέσεως, που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες.
Αυξήστε τη φυσική δραστηριότητα ώστενα φτάσετε το ιδανικό σας βάρος.
Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ.
Να προτιμάτε τα αλλαντικά με λιγότερα λιπαρά.
Να προτιμάτε τα φρέσκα ψάρια και να αποφεύγετε τα παστά κα τα τηγανισμένα.
Από τα αβγά να προτιμάτε τα ασπράδια από τον κρόκο.
Να αποφεύγετε τα κρουασάν, τα μπριός, τα ψωμιά που περιέχουν αβγά, τις σοκολάτες, τα μπισκότα, τη μαγιονέζα, τα κέικ, την πλήρη κρέμα γάλακτος, τα τηγανιτά, τα παγωτά.
Καταναλώστε 6 μικρά γεύματα με τροφές που είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά. Εάν τρώτε λιγότερες φορές μεγαλύτερα γεύματα, επιβαρύνετε την αναπνοή σας.
Περιορίστε την καφεΐνη, καθώς προκαλεί νευρικότητα και αλληλεπιδρά με ορισμένα φάρμακα.
Αυξήστε την κατανάλωση φρούτων δίνοντας έμφαση σε όσα αποτελούν καλές πηγές της βιταμίνης C
Καταναλώστε περισσότερα δημητριακά ολικής άλεσης.
Εάν λαμβάνετε διουρητικά φάρμακα αυξήστε την πρόσληψη καλίου. Πλούσια σε κάλιο είναι τρόφιμα όπως η μπανάνα, τα κάστανα, τα καρύδια, το μαρούλι, οι χυμοί πορτοκαλιού και γκρέιπφρουτ, ο τοματοχυμός, τα φασόλια, οι φακές, ο αρακάς και η πατάτα.
Μασήστε αργά και καλά την κάθε σας μπουκιά.
Για να μη φουσκώσετε, πιείτε νερό ή άλλα ροφήματα μετά το τέλος του γεύματος.
Αποφύγετε την πρόσληψη ζάχαρης, καθώς έχει μεν πολλές θερμίδες δεν έχει όμως καμία θρεπτική αξία για τον οργανισμό.
Κατανάλωση υγρών: Η επαρκής ενυδάτωση είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία όλου του οργανισμού, αλλά συγκεκριμένα στη ΧΑΠ συμβάλλει και στην αραίωση της βλέννας.
Περίπου 8 ποτήρια υγρών θεωρείται η ελάχιστη ημερήσια ποσότητα υγρών που πρέπει να πίνει κανείς. Όταν ο ασθενής αντιμετωπίζει οίδημα, θα πρέπει να περιορίζει την πρόσληψη υγρών.
Ορισμένοι ασθενείς εμφανίζουν παράλληλα με τη ΧΑΠ και καρδιακή ανεπάρκεια συνίσταται οι ανάγκες σε υγρά να συζητώντας με τον θεράποντα
Λιπαρά ω-3. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες αυτά τα πολυακόρεστα λιπαρά αναπτύσσουν αντιφλεγμονώδη δράση με αποτέλεσμα να ανακουφίζουν και να προστατεύουν τους πνεύμονες.
Καλές πηγές λιπαρών ω-3 είναι τα ψάρια και τα θαλασσινά. Ξεχωρίζουν ο σολομός, ο γαύρος, η σαρδέλα και η ρέγκα. Ακολουθούν η πέστροφα, το σκουμπρί, ο ξιφίας και ο τόνος.
Ασβέστιο. Συμμετέχει επίσης στη χαλάρωση και σύσπαση των μυών. Ως εκ τούτου η πρόσληψή του από ασθενείς με ΧΑΠ θεωρείται απαραίτητη.
Τροφές πλούσιες σε ασβέστιο είναι τα γαλακτοκομικά, τα αμύγδαλα, τα ξερά σύκα, τα φασόλια και κάποια είδη ψαριών.
Αλάτι. Η αυξημένη κατανάλωση αλατιού οδηγεί στην κατακράτηση υγρών στο σώμα, κάνοντας έτσι την αναπνοή ακόμη πιο δύσκολη.
Θεωρείται ότι ο έλεγχος των ποσοτήτων αλατιού που προσλαμβάνει ο οργανισμός είναι κομβικής σημασίας για τη διατροφική αντιμετώπιση της ΧΑΠ
Ευεργετικό το μπρόκολο στη λειτουργία των πνευμόνων Το μπρόκολο είναι μια από τις τροφές που ωφελούν σημαντικά τους ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.
Πιείτε θυμάρι. Όταν λαμβάνεται από το στόμα, το θυμάρι ταξιδεύει στους αεραγωγούς, όπου η ένωση θυμόλη απολυμαίνει τα βακτήρια.
Όλα τα ώριμα φρούτα χωρίς τη φλούδα τους- κομπόστες φρούτων
Ψάρι κοτόπουλο, άπαχο κρέας ( από τη 2η εβδομάδα ) βραστά ή ψητά ( χωρίς το ζουμί τους )
Χορτόσουπες αλεσμένες ( χυλός )
Ελαιόλαδο – λάδι καρύδας – φυτική μαργαρίνη
Μέλι – μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη- μελάσα (σε μικρές ποσότητες)
Τσάι βουνού – χαμομήλι
Χυμός μήλο
Οι χολόλιθοι, όπως αλλιώς λέγονται, προκαλούν συμπτώματα στα δύο τρίτα των ασθενών, όπως πόνο στην κοιλιά, ίκτερο και εμετό.
Όταν η χολή παρουσιάσει συμπτώματα, ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση.
Αν και η διατροφή που συνιστούν οι γιατροί δεν θεραπεύει το πρόβλημα, είναι αναγκαία μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή που θα μειώσει τα συμπτώματα.
Συγκεκριμένα:
Καταναλώνετε τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες, όπως δημητριακά, φασόλια, βρόμη, ρύζι, κριθάρι, μαύρο ψωμί και φρούτα πλούσια σε πηκτίνη (π.χ. μήλα και αχλάδια).
Καταναλώνετε πέντε μερίδες φρούτων και λαχανικών καθημερινά
Επιτρέπονται οι αμυλούχες τροφές υδατανθράκων, όπως ψωμί, ρύζι, δημητριακά, ζυμαρικά, πατάτες.
Προσπαθήστε να μην λαμβάνετε μεγάλες ποσότητες λίπους σε ένα γεύμα για να αποφύγετε τη δυσφορία και τα επώδυνα συμπτώματα.
Επιλέξτε γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και περιορίστε τις τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και σάκχαρα.
Περιορίστε τα κορεσμένα λιπαρά που βρίσκονται στα ζωικά προϊόντα, όπως βούτυρο, τυρί, κέικ, μπισκότα, γλυκά και αντικαταστήστε τα με ακόρεστα λίπη που βρίσκονται στα φυτικά έλαια, όπως ηλιέλαιο, ελαιόλαδο και ξηροί καρποί.
Πίνετε άφθονα υγρά τουλάχιστον δύο λίτρα ημερησίως, όπως νερό, τσάι και άλλα ροφήματα από βότανα.
Εάν είστε υπέρβαροι, προσπαθήστε να χάσετε βάρος. Όχι όμως απότομα, γιατί η γρήγορη απώλεια κιλών έχει συσχετιστεί με την ανάπτυξη χολόλιθων. Βάλτε σαν στόχο να χάνετε 0,5 έως 1 κιλό την εβδομάδα.
Τροφές που επιτρέπονται
-Φρούτα
-Λαχανικά, ωμά ή μαγειρεμένα ελαφρά
-Πουλερικά, άπαχα κρέατα και ψάρια, ψητά ή βραστά
-Αποβουτυρωμένο γάλα
-Γιαούρτι και τυρί με χαμηλά λιπαρά
-Τα ασπράδια ελεύθερα.
-Αναψυκτικά, καφές, τσάι, βότανα
-Πατάτες, όσπρια, μακαρόνια, ρύζι, ψωμί, δημητριακά (ολικής αλέσεως όπου είναι δυνατό)
-Γλυκά και κέικ με αποβουτυρωμένο γάλα
-Ζελέ φρούτων, μέλι, μαρμελάδες
-Αλάτι, μουστάρδα, μπαχαρικά εφόσον δεν σας δημιουργούν ενοχλήσεις
Τροφές που απαγορεύονται
-Πλήρες και σοκολατούχο γάλα
-Γιαούρτι και τυρί από πλήρες γάλα
-Οινοπνευματώδη ποτά
-Ρόφημα κακάο, σοκολάτας
-Χοιρινό, λουκάνικα, μπέικον, σαλάμι, παστουρμάς
-Σάντουιτς, τοστ, χάμπουργκερ
-Κονσέρβες με λίπος
-Λιπαρά σνακς όπως πατατάκια, γαριδάκια κλπ.
-Λιπαρές σάλτσες, τηγανιτά
-Μπισκότα, ψωμί, κέικ, ντόνατς, βάφλες, σοκολάτα
-Τούρτες, πάστες, τάρτες, παγωτά, γλυκά που περιέχουν σοκολάτα ή λίπη (εκτός και αν έχουν προπαρασκευαστεί ειδικά π.χ. με λίγα λιπαρά).
ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΟ ΕΛΕΓΧΟ ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗΣ-ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ
Μείωση καπνίσματος.
Έλεγχος αρτηριακής πίεσης.
Αποφυγή άγχους.
Διατήρηση του βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα.
Αυξάνουμε τις σωματικές μας δραστηριότητες(περπάτημα).
Προτιμήστε τα λιπαρά ψάρια(ρέγκα,σολομό,σκουμπρί,σαρδέλα,τόνο) λόγο ω-3.
Προτιμήστε προβιοτικά προϊόντα.
Σπιτικά φαγητά.
Γλυκά κουταλιού,παστέλι,ζελέδες,παγωτά με λίγα λιπαρά.
Ξηροί καρποί.
Αφεψήματα(τίλιο,χαμομήλι).
Φρούτα και λαχανικά.
Πλήρεις γαλακτοκομικά.
Ζωικές μαργαρίνες,βούτυρα,trans λιπαρά οξέα.
Κρέατα με την πέτσα,συκωταριά,κοκορέτσι,σπληνάντερο,εξοχικό.
Αρνί,προβατίνα,μοσχάρι.
Άσπρα ζυμαρικά,άλευρα.
Οστρακοειδή(γαρίδες,καραβίδες),μαλάκια.
Λουκάνικα,ζαμπόν,μπέικον.
Οινοπνευματώδη.
Έτοιμα φαγητά.
Έτοιμα delivery(πίτσες,σουβλάκια,hamburger).
Σνακ(τυρόπιτες,πιροσκί,πατατάκια,γαριδάκια).
Καφέδες,σοκολάτα με μέτρο.
Πολλά αρτύματα(αλάτι,πιπέρι,μπαχάρια).
Ποτά με ανθρακικό(σόδα,κόκα κόλα,νερό).
Αποφεύγονται προσωρινά:
Τα τηγανητά τρόφιμα
Οι βαριές σάλτσες και τα μπαχαρικά (καρυκεύματα)
Τα λιπαρά φαγητά και ζωικά λίπη, (πχ χοιρινό, εντόσθια, λουκάνικα )
Τα θαλασσινά (οστρακοειδή, γαρίδες κλπ.)
Οι σαρδέλες, ο σολομός και τα ψάρια του βυθού (λίπος)
Το αλκοόλ και τα αναψυκτικά με ανθρακικό
Οι ξηροί καρποί, καρύδα
Καφές και ροφήματα με καφεΐνη
Αλκοολούχα ποτά
Πατατάκια, γαριδάκια, τηγανητές πατάτες
Πολύ λιπαρά τρόφιμα
Κρεμμύδι , σκόρδο, πιπέρι
Τροφές με γεύση ή άρωμα μέντας, δυόσμος
Πικάντικα φαγητά
Τομάτα και κοκκινιστά φαγητά
Πίτσα και τσίλι
Ο κρόκος του αυγού
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα με όλα τα λιπαρά
Τα γλυκά, οι σοκολάτες και τα παγωτά
Εσπεριδοειδήφρούτα (Τα πορτοκάλια, το γκρέιπφρουτ και ο χυμός πορτοκάλι αποτελούν κλασικούς «ενόχους» σε περιπτώσεις καούρας. Ο λόγος εντοπίζεται στο ότι είναι όξινα και είναι ιδιαιτέρως επίφοβα όταν καταναλωθούν με άδειο στομάχι).
ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΤΡΟΦΕΣ
Λευκό ψωμί ,κράκερ ,φρυγανιά
Πατάτα βραστή
Ρύζι καλά βρασμένο
Μακαρόνια και άλλα ζυμαρικά χωρίς σάλτσες
Κρέας βοδινό χωρίς λίπος
Στήθος κοτόπουλο χωρίς πέτσα
Ασπράδια
Ψάρια του αφρού (δηλαδή χωρίς λίπος) όπως το λυθρίνι, η γλώσσα, το μπαρμπούνι, ο βακαλάος.
Αποβουτυρωμένο γάλα, αφρόγαλα χωρίς λίπος, γιαούρτι και τυρί άπαχα
Κομπόστες και ώριμα φρούτα χωρίς φλούδα
Ζελέδες, μέλι, μαρμελάδα
Κολοκύθια και καρότα
Ελαιόλαδο
΄Οσπρια μαγειρεμένα ελαφρά
Κρέμα, γλυκά και κέικ με αποβουτυρωμένο γάλα και με το λευκό του αυγού
PARKINSON
Στη νόσο του Πάρκινσον, η υγιεινή διατροφή είναι ένα σημαντικός παράγοντας για να παραμείνετε υγιής και δραστήριος και να διατηρήσετε σε ικανοποιητικά επίπεδα την ενεργητικότητά σας.
Ένα πρόγραμμα γευμάτων μπορεί να σας βοηθήσει να διατηρήσετε μία καλά ισορροπημένη διατροφή με φρούτα και λαχανικά, μερικά τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, γαλακτοκομικά προϊόντα και δημητριακά.
Είναι επίσης σημαντικό να πίνετε πολλά υγρά, κυρίως νερό,
και να αποφεύγετε τα ποτά που περιέχουν καφεΐνη και αλκοόλ.
Οι βιταμίνες και τα μεταλλικά στοιχεία αποτελούν ένα απαραίτητο κομμάτι οποιασδήποτε υγιεινής διατροφής. Οι καλύτερες πηγές τους είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, οι χυμοί φρούτων, οι ξηροί καρποί, τα αυγά και μερικά προϊόντα δημητριακών. Επιπρόσθετα, σε μία ισορροπημένη διατροφή, τα συμπληρώματα πολυβιταμινών και μεταλλικών στοιχείων μπορούν να είναι βοηθητικά για ορισμένους ανθρώπους. Ίσως να είναι χρήσιμο να λάβετε εξειδικευμένες συμβουλές από ένα διαιτολόγο.
Αλλαγές στην πέψη σας λόγω της νόσου του Πάρκινσον
Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα σας χωνεύει τις τροφές και τα άτομα με Πάρκινσον μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα σε ό,τι αφορά την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών που χρειάζονται από τις τροφές τους.
Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον μπορεί ακούσια να χάσουν βάρος. Αυτή η απώλεια βάρους ενδέχεται να οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων, όπως η απώλεια της γεύσης, της αίσθησης της όσφρησης ή και της όρεξής τους, αισθήματα ναυτίας, δυσκολία στην κατάποση και αυξημένες ενεργειακές απαιτήσεις. Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς σταθεροποιούνται σε κάποιο χαμηλότερο σωματικό βάρος.
Εάν αντιμετωπίσετε οποιοδήποτε πρόβλημα όσον αφορά την απώλεια σωματικού βάρους, είναι σημαντικό να ενημερώσετε τον γιατρό σας ή και το διαιτολόγο σας.
Εάν πρέπει να αυξήσετε το βάρος σας, αυτοί μπορούν να σας βοηθήσουν παρέχοντάς σαςένα ασφαλές πρόγραμμα για την αύξηση του βάρους σας.
Ηδυσκοιλιότητα είναι άλλο ένα συνηθισμένο πρόβλημα που σχετίζεται με τη νόσο του Πάρκινσον. Αυτή οφείλεται σε μία επιβράδυνση της μυϊκής δραστηριότητας (περισταλτισμός) που μεταφέρει την τροφή μέσω του εντέρου, συχνά ως αποτέλεσμα του συνδυασμού της ίδιας της πάθησης και της φαρμακευτικής αγωγής που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της. Η δυσκοιλιότητα μπορεί μερικές φορές να αντιμετωπιστεί με διατροφικές προσαρμογές, όπως είναι η αύξηση της κατανάλωσης νερού και της πρόσληψης φυτικών ινών.
Τροφές όπως δημητριακά ολικής άλεσης, νιφάδες βρώμης, φρούτα (κυρίως δαμάσκηνα) και λαχανικά που τρώγονται με τη φλούδα τους, είναι καλές πηγές φυτικών ινών.
Ωστόσο, εάν δεν είστε συνηθισμένοι να καταναλώνετε τροφές ολικής άλεσης, συνιστάται να αυξήσετε την πρόσληψή τους σταδιακά. Εάν υποφέρετε από δυσκοιλιότητα, μη ντραπείτε να συζητήσετε με τον γιατρό σας κατά πόσον είναι αναγκαία η χορήγηση φαρμάκων ή αν απαιτείται η παραπομπή σε κάποιον ειδικό.
Συμβουλές για τη βελτίωση της μάσησης και της κατάποσης
Η δυσκολία στη μάσηση και στην κατάποση (δυσφαγία) τείνει να είναι μία διαταραχή που εμφανίζεται μετά από πολλά χρόνια με νόσο του Πάρκινσον. Εάν εμφανίσετε αυτές τις διαταραχές, θα πρέπει να παραπεμφθείτε σε έναν λογοθεραπευτή εκπαιδευμένο στην αξιολόγηση των διαταραχών της κατάποσης, ο οποίος μπορεί να παράσχει συστάσεις προσαρμοσμένες στις ατομικές σας ανάγκες.
Κάποια γενικά μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: να αλλάξετε τη στάση που κάθεστε ενώ τρώτε, να τρώτε μικρές μπουκιές και να μασάτε καλά, να πίνετε πολύ νερό στη διάρκεια του γεύματος και να αποφεύγετε συγκεκριμένες τροφές, π.χ. ωμά λαχανικά και ξηρούς καρπούς, οι οποίες ενδέχεται να σας δυσκολεύουν περισσότερο στη μάσηση και στην κατάποση.
Τη βιταμίνη Ε, μπορούμε να την λάβουμε καταναλώνοντας πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως είναι το σπανάκι και τα λαχανάκια Βρυξελλών, ελαιόλαδο, ηλιέλαιο και άλλα έλαια φυτικής προέλευσης, καρύδια, αμύγδαλα, ηλιόσπορους, δημητριακά, σαρδέλες, σολομό, τον τόνο, ντομάτες, καθώς και σάλτσα ντομάτας
Ποιες όμως εκδηλώσεις της νόσου μπορεί να επηρεάζονται από τη διατροφή και πως μπορούμε καλύτερα να τις αντιμετωπίσουμε;
Απώλεια οστικής μάζας
Λόγω των κινητικών προβλημάτων οι ασθενείς με πάρκινσον παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο πτώσεων κάτι το οποίο σε συνδυασμό με τον αυξημένο κίνδυνο απώλειας οστικής μάζας στους ασθενείς αυτούς μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρούς τραυματισμούς. Η κατανάλωση τροφίμων λοιπόν που ενισχύουν την υγεία των οστών κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική. Στα τρόφιμα που είναι πλούσια σε ασβέστιο, μαγνήσιο και βιταμίνες D και Κ περιλαμβάνονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το τυρί και οι ξηροί καρποί.
Αφυδάτωση/Ξηροστομία
Η καθημερινήλήψη φαρμάκωνμπορεί να αυξήσει τονκίνδυνο για αφυδάτωση, που οδηγεί σε σύγχυση, αδυναμία, προβλήματα ισορροπίας, αναπνευστική ανεπάρκεια και νεφρικά προβλήματα. Παράλληλα οι ασθενείς διαμαρτύρονται συχνά για ξηροστομία κάτι το οποίο επηρεάζει και την κατανάλωση τροφής. Όπως ισχύει και για τον γενικό πληθυσμό οι ασθενείς με Πάρκινσον καλούνται λοιπόν να καταναλώνουντουλάχιστον 8-10 ποτήρια νερούκαθημερινά και να προσλαμβάνουν άφθονα υγρά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Μία γουλιά νερό μετά από κάθε μπουκιά ενυδατώνει το στόμα και βοηθά στην καλύτερη κατάποση της τροφής. Μία καραμέλα ή ακόμη και παγάκια από φρούτα βοηθούν επίσης στην παραγωγή σάλιου και στην ανακούφιση της ξηροστομίας.
Γαστρεντερικές διαταραχές/Δυσκοιλιότητα
Η νόσος του Πάρκινσον συνδέεται συχνά με μειωμένη κινητικότητα του εντέρου και κατ’ επέκταση δυσκοιλιότητα. Η καλή ενυδάτωση και η πρόσληψη20-25γραμμαρίων φυτικών ινώνκαθημερινά μπορεί να ανακουφίσει από το δυσάρεστο αυτό σύμπτωμα. Οι ασθενείς λοιπόν θα ήταν καλό να καταναλώνουν καθημερινά τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες όπως φρέσκα φρούτα, άφθονες σαλάτες, όσπρια, βρώμη και ολικής αλέσεως προϊόντα.
Ακούσια απώλεια βάρους
Η ακούσια απώλεια βάρους εμφανίζεται συχνά σε προχωρημένα στάδια της νόσου ως αποτέλεσμα της δυσκολίας στην κατάποση, της ναυτίας που προκαλούν τα φάρμακα και των συναισθηματικών διαταραχών (κατάθλιψη). Η κατανάλωσηπρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίαςθα βοηθήσει στη διατήρηση της μυϊκής μάζας του ατόμου. Άπαχα μέρη κρέατος, πουλερικά, γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά και το αυγό αποτελούν μερικές μόνο καλές πηγές πρωτεΐνης. Επιπλέον τρόφιμα με καλά λιπαρά οξέα όπως οι ξηροί καρποί, το αβοκάντο και τα ψάρια θα βοηθήσουν στη διατήρηση της καλής θρέψης του ατόμου. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι τροφές θα πρέπει να είναι «εύκολες» στη μάσηση/κατάποση και να μην απαιτούν ιδιαίτερους χειρισμούς (τεμαχισμό με μαχαίρι κλπ) προκειμένου να μην δυσκολεύουν τους ασθενείς.
Αλληλεπίδραση πρωτεΐνης με τη λεβοντόπα
Ένα από τα βασικότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του Πάρκινσον είναι η λεβοντόπα. Ωστόσο, καθώς τόσο η λεβοντόπα όσο και η πρωτεΐνη από τις τροφές απορροφώνται στο λεπτό έντερο, η πρωτεΐνη μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση του φαρμάκου από τον οργανισμό. Κάτι τέτοιο έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση στη δράση ή και την μειωμένη δράση του φαρμάκου. Ηλήψη του φαρμάκου λοιπόν με άδειο στομάχικρίνεται σημαντική για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Σε περίπτωση που οι ασθενείς αντιμετωπίζουν αίσθημα ναυτίας μπορούν να δοκιμάσουν τη λήψη του φαρμάκου μαζί με 1-2 κρακεράκια αλλά σίγουρα όχι μαζί με ένα τρόφιμο που περιέχει πρωτεΐνη. Επιπλέον η λήψη του φαρμάκου μαζί με 1 ποτήρι νερό βοηθά στη καλύτερη διάσπασή του από τον οργανισμό.
Δυσκολία στον ύπνο
Ένα συχνό σύμπτωμα στους ασθενείς με Πάρκινσον που μπορεί να βελτιωθεί μέσω της διατροφής είναι και η αϋπνία. Ο περιορισμός της ζάχαρης, του αλκοόλ θα βοηθήσουν το άτομο να έχει ένα καλύτερο και ποιοτικότερο ύπνο. Ακόμα, σε περίπτωση που η κατανάλωση καφεΐνης μετά το μεσημέρι προκαλεί ανησυχία στον ύπνο, λόγω ευαισθησίας στην ποσότητα κατανάλωσης, μια καλή επιλογή αποτελεί ο ντεκαφεϊνέ καφές.